چرا در میان اهل بیت (ع) فقط امام حسین (ع) اربعین دارند؟

در کتاب «مِصباحُ المُتَهَجِد و سِلاحُ المُتَعَبد یا المِصباحُ الکَبیر» تألیف شیخ طوسی، در روایتی از امام حسن عسکری آمده است: «زیارت او در آن روز، یعنی اربعین مستحب است و از ابی محمد، حسن بن علی عسکری (ع) روایت است که فرمودند: علامت مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز خواندن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، نهادن پیشانی بر خاک و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.» و در کتاب «العقد النضید والدر الفرید»، مفضل بن عمر می گوید: «امام صادق (ع) نشسته بودند. ابونصیر و صفوان جمال به نزد ایشان آمدند و عرضه داشتند: فدایت شویم، ما را به (نشانه) شیعیانتان راهنمایی بفرما. آن حضرت (ع) پاسخ دادند: شیعیان ما نشانه های مختلفی دارند. به حضرت (ع) عرضه کرد: فدایت شوم به چه نشانه ای شناخته می شوند؟ (حضرت ضمن شمردن چند نشانه) فرمودند: به سخاوت و... و زیارت اربعین.»

از آن جایی که مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) برای هیچ امام و پیامبری در تاریخ اسلام رخ نداده است. از اینرو، مصیبت سیدالشهداء (ع) از همه مصیبت ها بزرگ تر و سخت تر بوده است.