چرا قفل بورس باز نمی‌شود؟
روند ناامیدکننده بازار از اواخر هفته قبل و نوسانات معنادار شاخص کل طی این مدت پیش‌بینی وضعیت معاملات در هفته بعد را برای معامله‌گران سخت کرده است. معاملات بازارسهام وارد چرحه نامعلومی شده است، برهمین اساس شاخص‌های سهام هر روز نمایش ضعیفی را به سهامداران نشان می‌دهند.
این‌طور که به نظر می‌رسد عوامل متعددی سبب سرکشی بازار شده است. در ماه های قبل به‌واسطه محرک هایی همچون رشد نرخ دلار، شرکت‌ها در عملکرد نیم سال ابتدایی طی این دوران کارآیی خود را از دست دادند و به دنبال افت شدید قیمت سهام و برخی دستورالعمل های مبهم در بازار سهام، هفته های رکودی را گذراندند. اما به تعادل نرسیدن بازار و بی رغبتی سرمایه‌گذاران به خرید سهام موضوعی است که سرمایه‌گذاران را با پرسش های بی‌شماری در خصوص آینده بازار مواجه کرده است. علاوه بر این مباحث، برخی رخدادهای منفی منطقه ای نیز بر حواشی بازار افزوده است. در روزهای اخیر دو بازار ارز و طلا در مسیر افزایشی قرار گرفتند. با این حال با توجه به اینکه تداوم رشد بازارهای مالی موازی و پیشروی قیمت دلار نوسانات افزایشی محدودی را می‌گذرانند نمی توانند قفل شاخص بورس را در این مقطع باز کنند. البته بورس در مورد نقش رشد بازارهای موازی در صعود تجربه های مختلفی کسب کرده است. به‌عنوان مثال، در سال گذشته که رشد بازارهای سکه، طلا، ارز، مسکن و خودرو اتفاق می‌افتاد، بورس تهران منفعلانه‌ترین واکنش را به این وقایع نشان می‌داد. به همین دلیل می‌توان گفت بازار سهام یکی از بازارهای مالی غیر قابل پیش‌بینی است که ردپای این مساله را می‌توان به پیشروی بی اعتمادی در این بازار مرتبط دانست که به اتفاقات عجیب و غریب سال 99 بازمی‌گردد. در مورد این بی اعتمادی حرف و حدیث زیاد است، اما نکته ای که باید به آن اشاره کنیم این است که بی اعتمادی سه‌سال قبل در جریان صعود حباب وار قیمت‌ها به وجود آمد.
از آنجا که در نیمه دوم سال 98 بورس شتاب بیشتری به خود گرفت، اکثر سهام در اغلب گروه های معاملاتی وارد محدوده های حبابی شدند و همه کارشناسان بورسی بر این اصل تاکید می کردند که سرانجام روزی بازار سهام گرفتار صفوف طولانی سهامداران برای خروج از بازار و فشار فروش حقیقی ها خواهد شد، اما بنابر دلایلی که در این مقال نمی‌گنجد سهامداران خرد زیر بار این استدلال نرفتند و به ورود بی محابا برای خرید سهام ادامه دادند و تراژدی معروف را رقم زدند. این بی اعتمادی تا 1402 نیز بازار را بی‌نصیب نگذاشته، این در حالی است که کارشناسان در این برهه زمانی دائم تاکید می‌کنند که سهامداران نباید از رشد بورس بترسند، اما بی اعتمادی حاکم بر تالارشیشه ای عمیق‌تر از چیزی است که بتوان فکرش را کرد؛ چرا که دخالت و سیاستگذاری های دستوری نیز به این موضوع گره خورده است.
به همین دلیل باید گفت بورس 1402 همچنان تاوان بازدهی خارق العاده 305 درصدی شاخص کل در سال 99 را پس می‌دهد و نماگر اصلی بازار در رویارویی با رشد و کانال‌های مهم شکننده ظاهر می‌شود.