چند راهکار تبلیغی در مسیر اربعین حسینی

اگر «اربعین» را بهدرستی درک کنیم، خواهیم دید که این رویداد، نه تنها فرصت سلوک فردی و معنوی، بلکه عرصهای راهبردی برای صدور پیام انقلاب، پیوند با امت اسلامی، جهاد تبیین و دفاع از مظلومان است.
خبرگزاری تسنیم داوود فریادرس؛ در پرتو تحولات اخیر جهان اسلام و بهویژه جنگ دوازدهروزه میان جبهه مقاومت و رژیم صهیونیستی، امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت حضور فعال، هویتساز و روشنگر طلاب و حاملان معارف انقلاب اسلامی در عرصه بینالملل احساس میشود. یکی از فرصتهای بیبدیل برای تحقق این حضور مؤثر، مراسم عظیم اربعین حسینی است؛ پدیدهای تمدنی که هر ساله میلیونها دل عاشق را در یک گردهمایی بینظیر گرد میآورد و از ظرفیت آن میتوان بهمثابه یک رسانه زنده، چندزبانه و مردمی برای تبیین و ترویج گفتمان انقلاب اسلامی بهره برد.
در شرایطی که نبرد اخیر در غزه بار دیگر مظلومیت امت اسلامی و جنایات رژیم صهیونیستی را در معرض دید جهانی قرار داد، وظیفهی نخبگان حوزوی و حاملان اندیشهی مقاومت دوچندان شده است. اربعین امسال بهواقع یک آوردگاه جهانی است؛ آوردگاهی که در آن میتوان با بهرهگیری از روشهای علمی، ارتباطی و مردمی، پیام مقاومت، عدالتطلبی، نفی استکبار و وحدت امت اسلامی را به گوش جهانیان رساند.
مهمترین ابزار در این مسیر، خود طلاب و فضلای آگاه و مسئولیتپذیرند که میتوانند از جایگاه خویش در مسیرهای پیادهروی، موکبها، جلسات فرهنگی و حتی ارتباطات بینالمللی و رسانهای استفاده کنند. برای رسیدن به این هدف، پیشنهادهای عملی زیر میتواند راهگشا باشد:
1. تشکیل هستههای تخصصی تبلیغ بینالملل: طلاب مسلط به زبانهای مختلف، باید پیش از سفر، در قالب گروههایی سازمانیافته و با هدایت علمی و محتوایی دقیق، آموزشهای ویژهای در خصوص مسائل روز، تحولات منطقه و رویکردهای گفتوگویی دریافت کنند. این هستهها میتوانند در طول مسیر، بهویژه در موکبهای بینالمللی یا در مواجهه با زائران غیرایرانی، نقش فعال ایفا کنند.
2. تولید محتوای چندزبانه و پخش میدانی: طراحی بروشور، کتابچه، پادکست یا کلیپهایی ساده، هدفمند و به زبانهای عربی، انگلیسی، اردو و فرانسه با محوریت «مقاومت»، «شهید سلیمانی»، «جنایات اخیر رژیم صهیونیستی» و «منشور گفتمان انقلاب اسلامی» در قالب QR کد یا حتی نسخههای چاپی میتواند ابزار مؤثری برای انتقال پیام باشد. این محتوا باید از نظر گفتمانی پخته و از نظر تصویری جذاب باشد.
3. شبکهسازی نخبگانی با زائران بینالمللی: فرصت همزیستی چندروزه در مسیر اربعین، بستر ممتازی برای ایجاد شبکههای ارتباطی میان نخبگان جهان اسلام است. طلاب باید با نگاه ارتباطمحور، به گفتوگو با دیگر زائران بپردازند، اطلاعات تماس تبادل کرده، پیوندهای فکری و عملی شکل دهند و پس از اربعین نیز ارتباط را ادامه دهند.
4. برگزاری نشستهای میدانی موضوعمحور: راهاندازی موکبهای فرهنگی یا نشستهای آزاد در طول مسیر با موضوعاتی مانند «اربعین و وحدت امت اسلامی»، «نقش مقاومت در شکست پروژه عادیسازی»، «رسالت نخبگان در عصر جنگ روایتها» و... میتواند ذهنها را درگیر و پیامها را بهصورت زنده منتقل کند. مشارکت دادن زائران غیرایرانی در این گفتوگوها، اهمیت مضاعفی دارد.
5. تأسیس سامانه روایتنویسی و ثبت تجربیات میدانی: طلاب میتوانند در طول مسیر، دیدهها، شنیدهها و تجربههای ارتباطی خود را ثبت کرده و از طریق یک سامانه یا کانال اختصاصی به اشتراک بگذارند. این روایتها میتواند تبدیل به سندهای گفتمانی باارزشی شود که به درد آموزش، تحلیل و حتی مستندسازی تجربه تمدنی اربعین میخورد.
بدیهی است تحقق چنین حضور هدفمند و تمدنی، نیازمند عزم پیشینی، برنامهریزی دقیق و حمایت ساختارهای فرهنگی حوزه و نهادهای مرتبط است. طلاب نمیتوانند صرفاً به حضور فیزیکی در اربعین اکتفا کنند، بلکه باید با شناخت وظیفهی تاریخی خود، در این رخداد عظیم، نقشآفرین باشند.
اگر «اربعین» را بهدرستی درک کنیم، خواهیم دید که این رویداد، نه تنها فرصت سلوک فردی و معنوی، بلکه عرصهای راهبردی برای صدور پیام انقلاب، پیوند با امت اسلامی، جهاد تبیین و دفاع از مظلومان است. اکنون که فریاد «یا لثاراتالحسین» در غزه، یمن و لبنان طنینانداز است، طلاب باید آن را در مسیر کربلا به زبانهای مختلف تفسیر و تبیین کنند.