چه کسانی به قرارداد استراماچونی دسترسی داشتند؟!

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، شفافیت کار بسیار خوب و پسندیده ای است اما افشاگری چندان کار منطقی و اخلاقی نیست. هر چند افشا کردن ناپاکی ها و ناخالصی ها و نمایان ساختن رفتارهای غلط در جامعه، کارساز بوده و مانعی برای تکرار رفتارهای مشابه خواهد بود، با این وصف در هر دو حالت می توان نتیجه گرفت که عملکرد مدیریتی یک سازمان و یا نهاد و موسسه ای، ابتدا باید بر اساس اعتماد درون سازمانی بوده و اسناد طبقه بندی شده و اطلاعات محرمانه، طبق مقررات اداری، حتی در صورت اطمینان و اعتماد به آدمهای پیرامون، در فضایی کاملا حفاظت شده بایگانی و نگهداری شود.

ماجرای سیستم مدیریتی این روزهای باشگاه استقلال آنچنان دستخوش تغییرات ناهمگون و نامتعادل گشته که شبیه ساختارهای عهد دقیانوسی شده و هر کدام از افراد مسئول در حوزه های مختلف (که البته افراد بیش از ظرفیت سازمانی ورود کرده اند و خود این موضوع نیز بحث مفصلی را می طلبد) عملکرد خودمختارانه دارند و دستورات و بخشنامه ها و حتی امور محوله و متعهد شده را نیز با اما و اگر به اجرا درمی آورند!

نکته مهمی که دو هفته ای است باشگاه را در هاله ای از مشکلات خودساخته فرو برده و باعث شده تا سرمربی تیم پیش از پایان بازی های نیم فصل و با قهر و بدون خداحافظی به کشورش بازگردد، اختلافات عمده هیئت مدیره بر سر نحوه همکاری با استراماچونی و عدم اجرای تعهدات مالی بوده و از سوی دیگر رفتارهای خودسرانه مدیرعامل استقلال و بی اهمیتی نسبت به تصمیمات مطرح شده در جلسات هیئت مدیره، باعث شده تا از هم گسیختگی آشکاری در این باشگاه پرطرفدار مشاهده شود. نتیجه این رفتارها به همینجا ختم نشده و شعارهای هواداران در ورزشگاهها و تجمع آنان در برابر ساختمان باشگاه و همچنین جلو وزارت ورزش موجب شکل گیری تفکری شده که وزیر ورزش را نیز وارد موضوع کرده و عملکرد ضعیف و پرمسئله مدیرعامل و هیئت مدیره را ناشی از انتخاب ناصحیح سلطانی فر قلمداد کرده و در برخی از شعارهایشان وی را نیز بی نصیب نگذاشته ند!

حالا پس از کش و قوس فراوان و اتفاقات ناراحت کننده در باشگاه، یک اقدام عجیب و غریب از سوی باشگاه استقلال می رفت تا مذاکرات نمایندگان آن را با وکلای استراماچونی در دوحه قطر برای چندمین بار، دچار دردسری تازه سازد که تاکنون به خیر گذشته و هنوز از واکنش استراماچونی در این زمینه خبری انعکاس پیدا نکرده است.

انتشار قرارداد سرمربی قهرکرده استقلال در یکی از خبرگزاری های داخلی، قبل از آغاز مذاکرات نمایندگان باشگاه در دوحه، این مسئله را کاملا آشکار کرد که برخی از افراد داخل باشگاه تمایلی به بازگشت استراماچونی ندارند و با هر حربه ای در صدد بهم زدن این مذاکرات و حل و فصل شدن موضوع هستند. آنگونه که مطرح می شود، به غیر از دو نفر در باشگاه (رییس هیئت مدیره و خود مدیرعامل)، به مفاد قرارداد استراماچونی دسترسی نداشتند. پیش از این منزوی و ماجدی در گفتگوی دوستانه با اطرافیان از بی خبری خود نسبت به قرارداد سرمربی تیم خبر داده بودند و حالا باید خلیل زاده و فتحی در این زمینه توضیح بدهند که افراد امین آنها در باشگاه چه کسانی هستند و چگونه این قرارداد و با چه نیتی به بیرون درز کرده و انتشار یافته است؟

آنگونه که از درون باشگاه استقلال خبر می رسد، چند روزی است که امیرحسین فتحی در باشگاه حضور نداشته و خلیل زاده هم در سفرهای سلسله وارش (البته ماموریت اداری) بسر می برد. ماجدی استعفا داده و حضور ندارد و منزوی هم چندان خودش را درگیر مسائل نمی کند. فقط می ماند علی فتح اله زاده که با هماهنگی وزیر از استعفایش صرف نظر کرده و برای بازگرداندن استراماچونی، رحمان رضایی را همراه نمایندگان باشگاه راهی دوحه کرده تا با مدیربرنامه های سابق خود و مدیربرنامه فعلی استراماچونی نسبت به تفاهم و توافق با وی، زمینه بازگشت او را به تهران فراهم کرده و دغدغه مسئله ساز این روزهای هواداران تیم را حل کند.

یک نکته حائز اهمیت در این باره، استمرار مدیریت کنونی و هیئت مدیره ناهماهنگ و دلسرد باشگاه است که به نظر می رسد در صورت تغییر نکردن آنان و کنار نگذاشتن نیروهای تازه وارد سفارشی و غیرکارشناس، بعید نیست اتفاقات عجیب دیگری نیز بیفتد که آنگاه هزینه های گزاف اعتباری و حیثتی فراوانی ببار خواهد آورد.

امروز قرارداد استراماچونی از باشگاه خارج و منتشر شد، معلوم نیست فردا کدام پرونده محرمانه و با اهداف خصمانه از لای پرونده ها خارج و جهت تسویه حساب شخصی در اختیار رسانه ها قرار خواهد گرفت. این نتیجه اهمال، بی دقتی و بی کفایتی کسانی است که ابتدا فکر می کنند توان اداره باشگاهی مثل استقلال را دارند و با برنامه های مکتوب و شعارهای وسوسه انگیز وزیر و دیگران را برای دریافت حکم مدیریتی مجاب می کنند اما پس از ورود به درون سیستم، علاوه بر تحمیل خسارات و زیان های انباشه، موجب خشم و نگرانی مردم می شوند بدون اینکه پاسخگو باشند و یا از طریق سازمانهای نظارتی و بازرسی کل کشور مورد مواخذه قرار گیرند! و دوباره روز از نو روزی از نو.