کرسی ریاست مجلس به عنوان یک سکوی پرش به دیگر قوا دیده نشود

توانا راد، دبیر سیاسی اسبق انجمن اسلامی دانشجویان مستقل در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گفت: به نظر بنده مجلس یازدهم خواه ناخواه توسط کلیت افکار عمومی و جامعه به عنوان مجلس مورد حمایت و مجلس انتخابی نیرو‌های انقلابی شناخته می‌شود؛ البته برخی‌ها هستند که می‌گویند اکثر منتخبین مجلس یازدهم انقلابی نیستند و اصولگرا هستند و خیلی فرقی با اصلاح طلبان ندارند؛ ولی به نظر می‌رسد چنین گزاره‌ای در افکار عمومی مطرح نیست و گزاره اصلی این است که این مجلس به دست نیرو‌های افتاده که منتقد دولت بودند و مدعی بودند که انقلابی هستند و با یکسری شعار‌ها مثل شفافیت، گسترش عدالت و امثالهم سر کار آمدند. وی افزود: به نظر می‌رسد که از ابتدایی‌ترین کار‌هایی که خیلی سریع این مجلس باید انجام دهد و در آن شاخص وجود داشته باشد بحث‌های اقتصادی، معیشتی و اصلاح یکسری ساختار‌ها و قوانین معیوب یا ناقص است. توانا راد با تاکید بر اینکه مجلسی که با اسم انقلابی گری سر کار آمده باید یک تفاوتی با مجلس پیشین خود که در مخالفت با آن سر کار آمده داشته باشد، تصریح کرد: به نظر بنده یکی از مهمترین مولفه‌هایی که این مجلس باید داشته باشد و زودتر از همه باید سراغ آن برود بحث مبارزه با فساد است. به هر روی پرونده‌هایی مثل خصوصی سازی، قرارداد‌های نفتی و پتروشیمی و یک سری موارد در حوزه سیاست خارجی را در چند سال اخیر داشتیم که هم خیلی داده فعالین دانشجویی را درآوردند و هم در جامعه خیلی بر سر آن‌ها بحث و جدل بود با این وجود جا دارد مجلس یازدهم در تعیین ترکیب خود که اولین حرکت و پیامی است که به جامعه می‌دهد دو کار را انجام دهد اول آن که به معنای واقعی کلمه از دعوای صرف سیاسی فاصله بگیرد و در تعیین ترکیب مجلس بر مبنای کارآمدی و تخصص فرد تصمیم بگیرد نکته دوم اینکه همین مجلس با شرایط حال حاضر در تعیین ترکیبش سعی کند به بارزترین مصادیق و شعار‌هایی که در زمان انتخابات داده پایبند باشد. دبیر سیاسی اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل گفت: در مجلسی که منتخبین آن با عنوان کاندیدای جبهه انقلاب و با شعار مبارزه با فساد انتخاب شده اند مهم است که در تعیین ترکیب مجلس چه در تعیین ریاست مجلس و چه در تعیین هیئت رئیسه و کمیسیون‌ها چه ترکیبی را انتخاب می‌کنند، چون انتخاب این ترکیب به افکار عمومی پالس می‌دهد. توانا راد افزود: نکته مهمی که وجود دارد این است که افکار عمومی و مردم کاری به این ندارند که لزوما در دادگاه و یا در دستگاه قضایی چه حکمی در مورد چه پرونده‌ای صادرشده است. به طور مثال در افکار عمومی مبحث املاک نجومی مطرح است و بالاخره شرایط و فساد‌های که در شهرداری در زمان آقای قالیباف بوده ولو اینکه درست باشد یا نباشد به صورت مشخص محل بحث جامعه است و بخش مهمی از جامعه در مورد آن شک و تردید دارند؛ بنابراین اینکه ما چنین گزینه‌هایی را به عنوان گزینه‌های 100 درصدی ریاست مجلس بپذیریم و به اسم وحدت هیچ رقابتی بر سر این ماجرا اتفاق نیفتد حداقل برای بنده به عنوان یک عضو جامعه انقلابی پذیرفته نیست و فکر می‌کنم که پیام تغییری به جامعه نمی‌فرستد. وی با تاکید بر اینکه در مورد انتخاب ترکیب مجلس و بخصوص ریاست مجلس که رئیس قوه مقننه نیز می‌شود باید ظرافت‌های خاص، شاخص‌ها و معیار‌های دیگری رعایت شوند، بیان کرد: اینکه شخصی سرلیست تهران بوده نباید بگوییم لزوما همه باید او را به عنوان کاندیدای ریاست قبول کرده و روی او وحدت کنند. به نظر من جا دارد که در بستر تک تک کرسی‌ها بر مبنای کارآمدی، شاخص‌ها و معیار‌ها رقابتی شکل بگیرد و به گزینه‌های دیگر هم فکر شود. دبیر سیاسی اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل با بیان اینکه امروز در افکار عمومی و در رسانه‌ها گزینه‌هایی مثل قالیباف، میرسلیم، حاجی بابایی، زاکانی و حتی آقاتهرانی و نبویان به عنوان گزینه ریاست مجلس مطرح هستند، گفت: در نهایت جمع بندی بنده این است که این موضوع پالس خوبی را برای جامعه نمی‌فرستد، ولی نهایتا اگر جمع بندی جبهه انقلاب هم این باشد من فکر می‌کنم باید این قول را از آقای قالیباف و دیگر کاندیدا‌های ریاست بگیریم که ریاست قوه مقننه و ریاست مجلس به عنوان یک سکوی پرش به دیگر قوا و دیگر مسئولیت‌ها دیده نشود با این وجود اگر شخصی فکر می‌کند برای مسئولیت دیگری ساخته شده حداقل به رای مردم احترام بگذارد و در انتخابات ریاست جمهوری وارد نشود و اگر فکر می‌کند برای مجلس ساخته شده و از مردم برای مجلس رای گرفته به نظر بنده خوب است که سر جایگاه خودش بایستد. وی به یکی از مصادیق بی احترامی به رای مردم در مجلس اشاره کرد و گفت: در مجلس دهم یکی از آقایانی که از نمایندگان نزدیک به آقای لاریجانی بود وقتی به عنوان سفیر ایران در روسیه انتخاب شد بدون مقاومت این مسئولیت را پذیرفت. با این وجود بنده این رفتار را به عنوان یکی از مصادیق بی احترامی به رای مردم می‌دانم.