کشتی عاشورا برای نجات امت
اهل بیت (ع) و بهطور خاص امام حسین (ع) آن پلی هستند که انسان را از روی مصایب و فتنههای دنیا عبور داده و به ساحل رستگاری و خوشبختی میرسانند. آن کشتی نجاتی که باید با آن عبور کنیم، همین کشتی است.
به گزارش مشرق، «اِنَ الحُسَینُ مِصبَاحُ الهُدًی وَ سَفِینَهُ النَجَاه» این تعبیر در نقل روایات است که وجود مقدس سیدالشهداء چراغ هدایت و سفینه نجات است. هنگامی که تعبیر «کشتی نجات» و «مصباح هدایت» برای امام حسین (ع) بهکار برده میشود، باید به کارکرد خود کشتی دقت شود. طبیعتاً لفظ کشتی نجات و چراغ هدایت برای عبور از طوفانهای سهمگین و راههایی بس ظلمانی است. این کورهراهها و گردابهای عظیم همان متاعالدنیایی است که خداوند در قرآن ذکر فرموده است.
ساحل رستگاری با توسل به اهل بیت (ع)
اهل بیت (ع) و بهطور خاص امام حسین (ع) آن پلی هستند که انسان را از روی مصایب و فتنههای دنیا عبور داده و به ساحل رستگاری و خوشبختی میرسانند. آن کشتی نجاتی که باید با آن عبور کنیم، همین کشتی است. اگر کسی با امام حسین (ع) همراه شد حتی اگر در کشتی بخوابد، با آرامش تا ساحل خواهد رسید و اگر از امام حسین (ع) جدا شد، اگر نجاتغریق هم باشد و تمام لحظاتش را هم تلاش کند، غرق خواهد شد.
کسی که از دشمن میترسد، نمیتواند با امام حسین (ع) پا در میدان بگذارد و همراه شود. کسی که با امام راه نرفته و خودش را آماده نکرده، یکدفعه نمیتواند با او در عاشورا همراه شود. آنانی که در صفین [همراه با طرح امیرالمؤمنین] نبودند، در عاشورا زمینگیر شدند. همینها میگویند: «قالُوا رَبَنا لِمَ کتَبتَ عَلَینَا القِتالَ لَو لا أَخَرتَنا اِلی أَجَل قَریب؛ چرا جنگ برای ما تکلیف کردی و به ما مهلت نمیدهی؟» اینجا در کنار سیدالشهداء پیروزی نیست و حضرت میخواهد برود تا شهید شود، بگذارید ما جایی بجنگیم که در آن پیروزی است، برویم و کنار امام زمان بجنگیم.
مرتبه ایمان و تقوا در اصحاب سیدالشهداء
فرق اصحاب سیدالشهداء با بقیه همین است که حضرت شب عاشورا گفت به حسب ظاهر پیروزی نیست، گرچه باطنش همه پیروزی است، ولی فردا هرکسی بماند، شهید است و اصحاب ماندند.
قرآن میفرماید، وقتی کنار امام نباشید و با امام حرکت نکنید و پخته نشوید، آن روزی که میگویند در عاشورا حاضر شوید، میگویید: «قالُوا رَبَنا لِمَ کتَبتَ عَلَینَا القِتالَ لَو لا أَخَرتَنا اِلی أَجَل قَریب؛ چرا ما را برای عصر ظهور نگه نمیدارید؟ بگذارید تا کنار امام زمان (عج) بجنگیم.» قرآن میفرماید: «قُل مَتاعُ الدُنیا قَلیل وَ الآخِرَهُ خَیر لِمَنِ اتَقی؛ این کالا کالای اندکی است و خودتان را اسیر این دنیای اندک نکنید که این دنیا برای آخرتتان چیزی به همراه ندارد.»
البته به آخرت رسیدن و با امام حسین (ع) حرکت کردن تقوا میخواهد و برای کسب این فضیلت باید دامانمان را از دنیایی که بنیامیههای زمان پهن میکنند، جمع کنیم. اگر دنیای آنها خار شد و دامنمان را گرفت، نمیتوانیم با امام حسین (ع) همراه شویم. این خارها همان خارهایی است که فرعونها و بنیامیه ها و بنیعباسها میریزند تا دامنمان را بگیرند تا نتوانیم با امیرالمؤمنین (ع)، امام حسین (ع) و امام زمان (عج) راه برویم.
مستکبرین عالم امروز، میدانی درست کردهاند که همهاش سیمخاردار است و کسی میتواند با امام زمان (عج) راه برود که دامان خود را جمع کند، وگرنه در متاعالدنیا میافتد. متاعالدنیا همین سیمخاردارهایی است که مانع همراهی ما با امام (ع) میشود.
*مکتوب حاضر، متن ویرایش و تلخیص شده «ایران» از سخنرانی آیتالله میرباقری رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم است که با عنوان «کشتی نجات اهل بیت و مقیاس عاشورا برای نجات امت» در محل حسینیه مرحوم آیتالله حقشناس ارائه شده است.