کشف 6 ظرف سفالی هفت هزارساله در ساوجبلاغ البرز

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سیاوش سراقی با اعلام این خبر گفت: موشه لان تپه (اسماعیل آباد) یکی از محوطه های شاخص هزاره پنجمی حوزه فلات مرکزی است که در استان البرز، شهرستان ساوجبلاغ، دهستان سعیدآباد، 3 کیلومتری غرب روستای اسماعیل آباد و در شمال شرق روستای احمدآباد واقع شده است. این باستان شناس با بیان اینکه موشه لان تپه برای نخستین بار در سال 37-1336هجری شمسی و سپس در سال 1356 توسط معصومه نوایی مورد کاوش قرار گرفت. سراقی تصریح کرد: با توجه به مطالعات صورت گرفته در این محوطه 10 طبقه معماری، گورها و داده های سفالی متعلق به هزاره پنجم و چهارم قبل از میلاد شناسایی شده و به طور کلی می توان گفت ضخامت آثار باستانی موشه لان تپه حدود 6.70 متر است. او اظهار داشت: این محوطه باستانی در تاریخ 1356/10/5 به شماره 1544، توسط یزدان کوشافر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و در سال1387 با پلاک ثبتی 82 اصلی به تملک سازمان میراث فرهنگی درآمده و در سال 1381 توسط ابوالقاسم حاتمی سرپرست هیات بررسی و شناسایی شهرستان ساوجبلاغ مورد بررسی قرار گرفت. سراقی موقعیت جغرافیایی (واقع شدن در مسیر کریدور طبیعی دشت تهران - قزوین)، وسعت استقرار و ضخامت قابل توجه نهشته ها باستانی و وجود آثار فرهنگی از هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد را سبب اهمیت اسماعیل آباد در مطالعات باستان شناختی کشور به ویژه حوزه فلات مرکزی دانست. وی گفت: در حال حاضر با گسترش و توسعه روزافزون بافت روستایی، عبور جاده آسفالته، لوله های گاز، تیرهای انتقال برق در روی عرصه در ضلع شمالی و غربی و ساخت و سازهای غیر مجاز (پروژه ویلا سازی) اهالی منطقه به خصوص در ضلع شرقی و جنوبی، تپه در شرایط حفاظتی نامناسبی قرار گرفته است. سرپرست هیات باستان شناسی تصریح کرد: از این رو جهت مشخص کردن وضعیت عرصه و حریم موشه لان تپه و ارایه ضوابط حفاظتی مناسب برای آن، هیاتی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری عملیات گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه تاریخی موشه لان تپه را آغاز کرد. سراقی گفت: هیات باستان شناسی عملیات تعیین عرصه را با ایجاد 26 گمانه پیرامون محوطه در اضلاع مختلف انجام داد که خوشبختانه در نتیجه این گمانه زنی علاوه بر لایه های باستانی، داده های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، 6 ظرف کامل سفالی احتمالا متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی شامل ظروف پایه دار، خمره های سفالی و ظروفی با آبریز ناودانی شکل قرمز با نقوش هندسی و حیوانی (نقش بز) دوره چشمه علی که در نوع خود منحصر بفرد بوده به دست آمد. این باستان شناس در پایان خاطرنشان کرد: پژوهش حاضر نشان داد که بر خلاف توپوگرافی محوطه و اظهار نظرهای گذشته ابعاد محوطه بیش از آن چیزی است که قبلا ارائه شده و محوطه موشه لان تپه در جهت شرقی - غربی کشیده شده و متاسفانه بخش عمده ای از آن در ضلع غربی به طور کلی تسطیح شده و توسط اهالی منطقه به باغات و پروژه ویلا سازی اختصاص یافته است.

• موزه هنرهای معاصر
• ریاست پژوهشکده باستان شناسی