کنایه شهردار تهران به قالیباف؟
مقایسه معنادار شهردار تهران از کیفیت خدمات شهری و سکونتی بین دو شهرک که یکی قبل از انقلاب و دیگری در دوره شهرداری محمدباقر قالیباف در پایتخت ساخته شده است، نشان می‌دهد او قصد دارد برخی از اتفاقاتی را که در دوره‌های گذشته مدیریت شهری رخ داده است به نقد بکشد.
به گزارش «دنیای اقتصاد»، ماجرای انتقاد تلویحی علیرضا زاکانی از محمدباقر قالیباف از این قرار است که زاکانی دو روز قبل در جمع گروهی از فرماندهان نظامی و انتظامی که بابت انعقاد تفاهم‌نامه ساخت مسکن با تسهیل گری مدیریت شهری گرد هم آمده بودند، به عنوان شهردار تهران از دغدغه خود برای شهرک سازی بر اساس الگوی معماری ایرانی، اسلامی گفت و اضافه کرد: شهرداری تهران ساخت شهرک الگو را در قالب پروژه‌های قرارگاه مسکن دنبال می‌کند؛ شهرکی که درون خود همه سرانه‌هایش دیده شود. ما در تهران شهرک هایی داریم که سال‌های قبل ساخته شده اما شهروندان ساکن آن رضایت دارند. وی به شهرک امید اشاره کرد که قبل از انقلاب اسلامی ساخته شده اما یک شهرک با‌کیفیت است و اضافه کرد: انواع سرانه‌های شهری، آموزشی و خدماتی درون شهرک امید پیش بینی شده است؛ اما در همین تهران شهرک هایی وجود دارد که چنین نیست و مصداق بارز آن در منطقه 22 مشهود است. ما در منطقه 22 سرانه‌ها را ندیدیم و اکنون ساکنان آن با مشکلات متعددی روبه‌رو هستند.
اشاره ای که زاکانی به نواقص منطقه 22 دارد، ناظر بر روندی است که در جریان احداث شهرک های مسکونی متعدد در منطقه 22 واقع در منتهی الیه غربی شهر تهران در کمتر از دو دهه اخیر طی شده است. عمده این شهرک ها در دوره 13 ساله حضور محمدباقر قالیباف بر مسند شهرداری پایتخت احداث شد. بر اساس ضوابطی که از چند دهه قبل در حوزه توسعه پایتخت وجود داشته، مالکان زمین های بزرگ در نقاط مختلف شهر از جمله پهنه بکر منطقه 22 در صورتی مجوز ساخت‌و‌ساز مسکونی بزرگ مقیاس را اخذ می‌کردند که 70 درصد از این اراضی را برای تامین سرانه‌های شهری به شهرداری واگذار کنند. اما در عمل این روال در جریان شهرک سازی های یکی دو دهه اخیر در غرب تهران رعایت نشد و مالکان زمین های مذکور که عمدتا از نوع «حقوقی» بودند، متعهد شدند خود نسبت به تامین سرانه‌ها اقدام کنند. با این حال آنچه اکنون در منطقه 22 رخ داده این است که در اغلب این شهرک ها فقط دسترسی به فضاهایی مثل سوپرمارکت و بعضا مسجد فراهم است و از بقیه سرانه‌ها غفلت شده است. نبود سرانه‌های سبز، فضاهای آموزشی و نظایر آن سبب شده ساکنان برج‌های منطقه 22 برای رفع نیازهای حداقلی خود ناگزیر به سفر با خودرو باشند. میان هر یک از برج‌های مسکونی با برج مجاور فضای وسیع رها شده در اغلب شهرک ها مشهود است و شهرداری نیز مبتنی بر توافق صورت گرفته در سال‌های گذشته، چندان خود را نسبت به تامین سرانه‌ها متعهد نمی دانست. با این حال به تدریج با توسعه شهرک های مسکونی جمعیت قابل توجهی ساکن منطقه 22 شده و ناگزیر است برای کمبود سرانه‌ها چاره ای در بیرون از پهنه سکونتی خود پیدا کند. اما در جایی مثل شهرک امید که ساخت آن در سال 1352 کلید خورد، تمام امکانات لازم به شکلی تامین شده که اغلب ساکنان آن برای نیازهای روزمره خود نیازی به خروج از شهرک ندارند؛ موضوعی که زاکانی آن را گوشزد و به کنایه از توسعه دهندگان منطقه 22 انتقاد کرد.
--> اخبار مرتبط