کوتاهی دولت در ریشه‌کن کردن طاعون نشخوارکنندگان / 180 قربانی در «کلاه‌قاضی»
هر ساله با ورود عشایر به زیستگاه‌های حیات وحش، شاهد ابتلای وحوش به بیماری‌هایی مهلک چون طاعون نشخوارکنندگان و تب برفکی هستیم. بیماری‌هایی که از دام‌های اهلی به علفخوارانی چون کل و بز و قوچ و میش منتقل شده و مرگ دسته‌جمعی آنها را رقم می‌زند.
خبرگزاری میزان - هر ساله با ورود عشایر به زیستگاه‌های حیات وحش، شاهد ابتلای وحوش به بیماری‌هایی مهلک چون طاعون نشخوارکنندگان و تب برفکی هستیم. بیماری‌هایی که از دام‌های اهلی به علفخوارانی چون کل و بز و قوچ و میش منتقل شده و مرگ دسته‌جمعی آنها را رقم می‌زند.
امروز هم مسئولان محیط زیست استان اصفهان خبر از مرگ دستکم 180 کل و بز بر اثر ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان (ppr) در پارک ملی کلاه قاضی دادند.
- بیشتر بخوانید:
- حل موضوع پسماند بدون مشارکت مردم محقق نمی‌شود
حسین اکبری، سرپرست معاونت نظارت و پایش حفاظت محیط زیست استان اصفهان روز گذشته با بیان اینکه تا به امروز حدود 180 کل و بز وحشی بر اثر ابتلا به این بیماری در کلاه‌قاضی ازبین رفته‌اند می‌گوید: محیط بانان اواسط خردادماه چند لاشه کل و بز وحشی را مشاهده کردند و نمونه‌گیری از لاشه‌ها انجام و برای اداره کل دامپزشکی استان اصفهان ارسال شد و نتیجه آزمایش‌ها شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک را تایید کرد.
وی ادامه می‌دهد: ضدعفونی کردن منابع آبی و آبشخورها، پایش مستمر و معدوم‌سازی بهداشتی لاشه‌ها، هماهنگی با اداره دامپزشکی برای واکسیناسیون دام‌های اهلی حاشیه پارک ملی کلاه‌قاضی و تشکیل ستاد مدیریت بحران از جمله اقدام هایی است که همزمان با شیوع طاعون در کلاه‌قاضی آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
بی‌توجهی سازمان حفاظت محیط زیست به ورود غیرقانونی عشایر به زیستگاه‌های حیات وحش جلوگیری از ورود غیرقانونی دام به مناطق چهارگانه تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست که از وظایف این سازمان است اصلی‌ترین راه پیشگیری از ابتلای حیات وحش به بیماری‌هایی چون طاعون نشخوارکنندگان و تب برفکی است. اما ضعف نظارت سازمان حفاظت محیط زیست بر این مناطق هر ساله سبب چرای غیرقانونی احشام در داخل مناطق چهارگانه محیط زیست می‌شود.
این در حالی است که تعلیف دام در دو مورد از این مناطق چهارگانه یعنی در پارک‌های ملی و آثار طبیعی ملی به کل ممنوع است با این حال چرای غیرقانونی دام در این زیستگاه‌ها به واسطه استفاده مشترک احشام و وحوش از آبشخورها و مراتع به انتقال ویروس از دام‌ها به حیات وحش می‌انجامد.
عدم تخصیص اعتبار برای واکسیناسیون فراگیر دام‌های اهلیدومین راهکار حفاظت از حیات وحش در برابر ابتلا به بیماری‌هایی چون طاعون در سطح کشور و ریشه‌کن کردن این بیماری، واکسیناسیون سالانه و فراگیر دام‌های سبک است. اما از آنجا که اعتبار لازم برای واکسیناسیون فراگیر دام‌های اهلی تامین نشده است، سازمان دامپزشکی تنها زمانی اقدام به واکسیناسیون دام‌های اهلی در یک منطقه می‌کند که در آن منطقه مواردی از ابتلا به این بیماری‌ها گزارش شده باشد.
طاعون نشخوارکنندگان یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است. این بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی است و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.
این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.