گزارش تصویری / نشست «اندیشههای مرلوپونتی» در مرکز فرهنگی شهر کتاب
مبلغ نوشت: کنار گذاشتن دوگانه انگاری بین سوژه و آبژه از مهمترین دستاوردهای فیلسوف فرانسوی، مرلوپونتی در حوزه پدیدارشناسی بوده است که در کنار ژان پل سارتر و سیمون دوبوار به تحصیل و پژوهش پرداخته است.
«مبلغ» نوشت: این نشست با حضور هدایت علویتبار، محمد اکوان، محمد شکری و علی اصغر محمدخانی دیروز (سه سنبه 17 مرداد) در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
موریس مرلو - پونتی (به فرانسوی: Maurice Merleau-Ponty) (14 مارس 1908-3 مه 1961) از مطرحترین پدیدارشناسان قرن بیستم بود. او از پژوهشهای هوسرل فراتر رفت و نشان داد که دوگانگی سوژه و ابژه در کار نیست. شاخه اصلی کار او، پدیدارشناسی ادراک، یکی از 3 سنت مهم در پدیدارشناسی محسوب میشود. مرلو - پونتی در روشفو، شارانت - ماریتیم در سال 1908 به دنیا آمد. پدر وی در سال 1913 هنگامی که موریس 5 ساله بود از دنیا رفت. پس از پایان مدرسه به اکول نرمال سوپریور رفت و در کنار ژان پل سارتر، سیمون دوبوار، و سایمون ویل به تحصیل مشغول شد. وی در سالهای 1949 تا 1952 در سوربن به تدریس روانشناسی کودک و تعلیم و تربیت مشغول شد. در سال 1952 استاد فلسفه در کلژ دو فرانس شد، وی جوانترین فردی بود که به این امکان دست یافته بود. او میکوشید تا هم در زندگی و هم در فلسفه خویش، توازنی میان روانشناسی و فلسفه برقرار کند. در کنار تدریس، مرلو پونتی سردبیر مجله سیاسی دوران مدرن، از زمان پیدایش آن در سال 1945 تا 1952 بود. وی در جوانی آثار کارل مارکس را مطالعه کرده بود. سارتر عنوان کرده بود که مرلو - پونتی وی را به یک مارکسیست تبدیل کرده بود. دوستی بین این دو بر سر اختلاف نظر بر سر کمونیسم به پایان رسید، در حالی که مرلو - پونتی نظرش را درباره کمونیسم تغییر داده بود، سارتر همچنان به آن وفادار ماند. مرلو - پونتی در سال 1961، در سن پنجاه و سه سالگی در حالی که خود را برای تدریس در کلاسی در مورد دکارت آماده میکرد بر اثر سکته مغزی از دنیا رفت. وی در گورستان پر - لاشز دفن شدهاست.
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1799629