گفت‌وگوی مهر با پادشاه بلند قامت والیبال نشسته / «غول» نیستم

پادشاه بلند قامت والیبال نشسته ایران و جهان با مطرح کردن انتقاداتی نسبت به رویکرد مسوولان وزارت ورزش، از تلخی‌ها و شیرینی‌های شرایط و دوران حضورش در تیم ملی گفت و برنامه‌اش برای آینده.

به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی والیبال نشسته در حالی وارد هفدهمین دوره بازی های پارالمپیک شد و این بازی ها را با ثبت هشتمین قهرمانی برای خود به پایان رساند که با وجود خیلی از ابهاماتِ برخواسته از مصدومیت مرتضی مهرزاد، بالاخره توانست او را در ترکیب خود داشته باشد؛ پسر مودب و دوست داشتنی والیبال نشسته ایران که حضورش در پاریس نشان داد محبوبیتی جهانی دارد به خصوص زمانی که در سالن «نورث آرنا پاریس» به شدت و خیلی ویژه توسط هوادارن ایرانی و غیرایرانی حاضر در سالن مورد تشویق قرار می گرفت.

البته مهرزاد که 3 طلای پارالمپیک، 2 طلای جهانی و 2 طلای پاراآسیایی در کارنامه دارد، تاکید دارد محبوبیتش به خاطر شرایط فیزیکی خاصش است اما در تایید قابلیت های فنی این بازیکنِ 247 سانتی متری و تاثیرگذاری اش در همین قهرمانی اخیر، همین بس که بهترین اسپکر بازی های پارالمپیک شد و کمیته بین المللی پارالمپیک در گزارشی ویژه اینگونه عنوان کرده که: «مرتضی مهرزاد ایران را به هشتمین طلای والیبال نشسته در پارالمپیک رساند و تیمش را در جریان دیدار فینال با بوسنی رهبری کرد.»

بلندقامت ترین مرد ایران اما تاکید دارد که در تیم ملی والیبال نشسته فقط به وظیفه اش عمل می کند و به اندازه یک دوازدهم یعنی به اندازه دیگر بازیکنان در موفقیت های تیمش تاثیر دارد. وی در گفت و گو با خبرنگار مهر به این موضوع اشاره داشت؛ گفت و گویی که از قهرمانی دلچست در پارالمپیک هفدهم آغاز شد و با طرح برخی انتقادها و خرسندی ها تا علاقمندی به کتاب و توصیه به کتاب خوانی پیش رفت.

ممکن بود جام هشتم از دستمان خارج شود

مرتضی مهرزاد با تاکید بر اهمیت قهرمانی تیم ملی والیبال نشسته که در بازی های پارالمپیک به دست آمد، گفت: بیش از دو هفته از این قهرمانی گذشته است و هنوز خدا را بابت آن شکر می کنم به خصوص که فینال مسابقات خیلی سخت بود و هر لحظه امکان داشت جام از دست ما خارج شود.

رقابت ایران و بوسنی مانند دربی سرخابی هاست

وی با یادآوری دیدار با بوسنی در فینال مسابقات والیبال نشسته پارالمپیک خاطرنشان کرد: بوسنی به یک رقیب سنتی برای ما تبدیل شده است. هفتمین بار بود که ایران در فینال پارالمپیک با این تیم بازی می کرد. حکایت رقابت ایران و بوسنی مانند رقابت پرسپولیس و استقلال است. رقابت ما حکم شهرآورد جهانی والیبال نشسته را دارد. بوسنی به خصوص در پاریس نشان داد که نسبت به قبل خیلی تغییر کرده و نزدیک تر به ما شده است.

تیم ملی والیبال نشسته در فینال پارالمپیک پاریس بوسنی را شکست داد و برای هشتمین بار قهرمان این بازی ها شد

تاکید بر پیشرفتِ جهانی والیبال نشسته

ملی پوش والیبال نشسته در این رابطه ادامه داد: بوسنی گیم نخست فینال را از ما گرفت و در گیم دوم هم فشار زیادی وارد کرد. واقعا نزدیک بود آن گیم هم برای بوسنی شود. بازیکنان این تیم خیلی سخت کوش بودند اما ما در تیم ملی ایران مصمم تر و با هوش تر عمل کردیم. در کل عملکرد تیم هایی مانند مصر و آلمان در پارالمپیک پاریس ثابت کرد که والیبال نشسته خیلی پیشرفت کرده است.

به اندازه انتظارات به ما بها نمی دهند

مهرزاد تاکید کرد: با این حال همچنان انتظار از تیم ملی والیبال نشسته بالا است. از ما فقط قهرمانی نمی خواهند چون حتی اگر یک گیم هم واگذار کنیم باعث ناراحتی و انتقاد می شویم. برای یکسری رشته ها صرف حضور در بازی های المپیک یا پارالمپیک افتخار است اما والیبال نشسته را اینگونه نمی بینند. فقط از ما طلا می خواهند آنهم بدون گیم از دست داده! اینها انتظارات خارج از عرفی است که البته ما را مصمم تر می کند اما موضوع وقتی ناراحت کننده می شود که به اندازه انتظارات به ما بها داده نمی شود.

قهرمانی والیبال نشسته را آنطور که باید نمی بینند

وی در این زمینه به رویکرد مسوولان ورزش اشاره کرد و افزود: از ما فقط قهرمانی می خواهند، اصلا پیش از بازی ها طلای ما راقطعی شده می دانند و کنار می گذارند اما پاداش‌مان را نصف می کنند. لباس ملی که ما می پوشیم، سرود و پرچمی که باعث پخش و اهتزاز آنها در سالن می شویم و مرغوبیت مدالی که می گیریم مانند ورزشکاران قهرمان در رشته های انفرادی است، حتی ما به اندازه آنها و چه بسا بیشتر در تمرین و اردو هم هستیم چون رشته تیمی هستیم و باید علاوه بر آمادگی به حداکثر هماهنگی هم برسیم. با همه اینها ما را متفاوت از دیگر قهرمانان می بینند.

مشتاق طلای والیبال نشسته هستند اما برایش هزینه نمی کنند

بهترین اسپکر بازی های پارالمپیک پاریس تصریح کرد: کمیته ملی پارالمپیک برای طلای بازی های پارالمپیک به والیبال نشسته معادل 75 درصد پاداش طلایی ها را اختصاص داد. از این بابت از دکتر کارگری تشکر می کنم اما واقعا چرا وزارت ورزش پاداش ما را نصف می کند در حالیکه والیبال نشسته تنها رشته تیمی است که در بازی های المپیک و پارالمپیک مدال می گیرد آنهم طلا، اگر این مدال ارزش زیادی ندارد چرا اینقدر روی آن تاکید می شود. مشتاق طلای ما هستند اما به اندازه دیگر طلاها برای آن هزینه نمی کنند.

پیام رییس جمهور حس خوبی به من داد

وی در مورد پیام تبریک دکتر پزشکیان که بلافاصله بعد از قهرمانی تیم ملی والیبال نشسته منتشر شد، گفت: این پیام حامل حس خوب زیادی بود. نشان دهنده توجه و پیگیری ایشان بود و البته اهمیت قهرمانی به دست آمد. امیدارم با ورود و پیگیری رییس جمهور، شرایط مالی ورزش و به خصوص رشته هایی مانند والیبال نشسته بهبود پیدا می کند. البته من چند رییس جمهور و وزیر ورزش دیده ام اما کاری نکرده اند. امیدوارم اینبار اتفاقات خوبی رقم بخورد.

پیام تبریک دکتر مسعود پزشکیان بعد از قهرمانی تیم ملی والیبال نشسته

به خاطر مصدومیت از کارهای روزمره عاجز بودم

پادشاه بلند قامت والیبال نشسته ایران و جهان به دوران پرافت و خیز حضورش در اردوهای آماده سازی تیم ملی اشاره داشت و ادامه داد: برای این طلا سختی های زیادی کشیدیم. خود من 6 ماه درگیر آسیب دیدگی کتف بودم، به حدی درد داشتم که کارهای عادی روزمره ام را هم نمی توانستم انجام بدهم. با این شرایط مدام در تلاش برای رسیدن به اردوها بودم. در دو مرحله ابتدایی اردوها که اصلا شرکت نکردم، در اردوی سوم حاضر شدم اما فقط فیزیوتراپی می کردم. در ایام نوروز هم درگیر این ماجرا بودم و در واقع از امسال به اردوها ملحق شدم و تمرین کردم. با این شرایط به قهرمانی رسیدیم و همین بیشتر باعث ناراحتی‌مان از تفاوت دیدگاه ها نسبت به قهرمانی مان می شود.

آنقدر که می گویند تاثیرگذار نبودم

مهرزاد در ادامه در مورد تاثیرگذاری اش در ترکیب تیم ملی والیبال نشسته که کمیته بین المللی پارالمپیک هم در گزارش خود به آن اشاره داشت، گفت: به نظرم آنقدر که می گویند تاثیرگذار نبودم. معتقدم هر کسی وظیفه ای دارد. یکی باید پاس بدهد، یکی توپ ربایی کند، من هم باید اسپک بزنم به گونه ای منجر به امتیاز شود. فقط تلاش می کردم در این زمینه کمترین خطا را داشته باشم. حالا اگر می گویند تاثیرگذارم، از لطف شان است.

به خاطر شرایط فیزیکی ام مورد توجه ام نه عملکرد فنی

«من به شخصه شاهد بودم که چطور در سالن نورث آرنا پاریس مورد تشویق و حمایت تماشاگران حاضر در سالن قرار می گرفتی و قطعا بخشی از دلیل این حمایت ویژه به خاطر عملکرد شما بوده است»، مرتضی مهرزاد در واکنش به این موضوع مطرح توسط خبرنگار مهر گفت: خودم فکر می کنم بیشتر شرایط خاص فیزیکی که دارم باعث شده مورد توجه باشم. ما در ترکیب تیم ملی والیبال نشسته دوازده بازیکن هستیم و من به اندازه یک دوازدهم در پیروزی ها و قهرمانی به دست آمده سهم داشتم.

هر چه دارم از والیبال نشسته است

ملی پوش والیبال نشسته ایران با بیان اینکه یک بازیکن معمولی هستم که فقط برای انجام وظیفه ام تلاش زیادی می کنم، تصریح کرد: البته از اینکه اینقدر مورد توجه مردم و تماشاگران هستم، خوشحالم و قدردان، این حمایت ها به من انگیزه می دهند. ضمن اینکه اگر من یا هر بازیکن دیگری دیده شویم باعث دیده شدن بهتر و بیشتر والیبال نشسته می شود و برای خودِ من این مهم است چون هرچه دارم از والیبال نشسته دارم.

مرتضی مهرزاد با 247 سانتی متر قد بسیار موردتوجه علاقمندان به والیبال نشسته است

زندگی ام به قبل و بعد از والیبال نشسته تقسیم می شود

مهرزاد با یادآوری اینکه بعد از حضور در یک برنامه تلویزیونی (ماه عسل) به تیم ملی والیبال نشسته دعوت شد، تاکید کرد: زندگی من به قبل و بعد از والیبال نشسته تقسیم می شود. والیبال نشسته به من شخصیت و اعتماد به نفس داد. والیبال نشسته مسیر من و خانواده ام را به طور کل تغییر داد.

تاثیراتی که والیبال نشسته برای مهرزاد داشت

«این تغییر مسیر از نظر مالی بود یا دیگر موارد هم مدنظر است؟»، وی در پاسخ به این پرسش گفت: چرا منکر شوم، با ورود به والیبال نشسته از نظر مالی هم تغییرات مثبت زیادی داشتم اما مهمتر از همه نوع نگاه افراد به من بود، اینکه پیش از والیبال نشسته من را یک طور می دیدند و حالا طور دیگر.

افراد دیگر مانند قبل من را به هم نشان نمی دهند

وی در توضیح این موضوع گفت: همیشه برای دیگر افراد یک «آدم قد بلند» بودم که باعث تعجب شان می شد و با انگشت دست من را به یکدیگر نشان می دادند اما حالا از آن دوران گذشته است. اگر امروز من را نشان بدهند برای این است که به هم بگویند او همان بازیکن تیم ملی است، او همان قهرمان پارالمپیک است. اینکه امروز من را به عنوان یک ورزشکار پارالمپیکی و قهرمان می شناسند نه صرفا آدم قدبلند، برایم ارزشمند است.

موردتوجه بودن هم سخت است هم دلچست

پادشاه بلندقامت والیبال نشسته ایران و جهان در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه «این مورد توجه بودن، زندگی روزمره و عادی را برایت سخت نمی کند؟»، گفت: سخت می کند و نمی توانم دروغ بگویم، خیلی جاها و در جریان زندگی شخصی مورد توجه هستی و باید بابت آن هزینه کنی یعنی وقت بگذاری. گاهی در حالت نشسته با من عکس می گیرند و بعد می خواهند بلند شوم تا عکس دوباره بگیرند. اینها برای من با سختی هایی همراه است اما در عین حال نمی توانم بی توجه به آنها باشم چون فکر می کنم ناشکری است. لطفی که به من می شود واقعا برایم دلچسب است.

من مرتضی مهرزادم نه غول

مهرزاد که در بسیاری مطالب و در برخی رسانه ها برای او از القابی مانند «غول»، «پادشاه»، «بلند قامت ترین» و.... استفاده می شود، در مورد این القاب و حسی که نسبت به آنها دارد نیز گفتک من مرتضی مهرزاد هستم، نه غول یا هر لقب دیگری که برایم به کار گرفته می شود.

آماده شدن برای لیگ داخلی و تکرار قهرمانی

مهرزاد در مورد برنامه های خود برای ماه های پیش رو نیز گفت: فعلا که بعد از ماه ها درگیری با مصدومیت و فیزیوتراپی، حضور متوالی در اردو و بعد از آن مسابقات استراحت می کنم اما تا یکی دو ماه دیگر مسابقات لیگ داخلی آغاز می شود. امسال هم در ترکیب تیم مهر مولانا چالوس هستم و برای این تیم بازی خواهم کرد به امید که مانند سال قبل قهرمان شویم.

بها دادن به قهرمانی و نصف نشدن پاداش آن، درخواست مرتضی مهرزاد از وزارت ورزش است

لژیونر شدن برایم معنایی ندارد

وی در واکنش به لژیونر شدن و اینکه «دوست دارید در خارج از کشور بازی کنید؟»، تصریح کرد: فکر می کنم با وجود لیگی که داریم، لژیونر شدن برای بازیکنان والیبال نشسته ایران معنایی ندارد. ما بهترین لیگ دنیا را داریم و از دل همین لیگ، تیم ملی با این اقتدار ساخته می شود.

واکنش به خداحافظی

بهترین اسپکر بازی های پارالمپیک پاریس در مورد خداحافظی اش و اینکه «فکر می کنید تا چه زمان در والیبال نشسته فعالیت داشته باشید؟»، تاکید کرد: در والیبال نشسته سن و سال معنایی ندارد وقتی رمضان صالحی با 46-45 سال سن مانند یک بازیکن جوان و خیلی آماده بازی می کند. من تازه به والیبال نشسته سلام کرده ام. فعلا هم هستم و قصد خداحافظی ندارم.

توصیه مرتضی مهرزاد به کتاب و کتاب خوانی

مرتضی مهرزاد در پایان این گفت و گو بر علاقمندی به کتاب تاکید کرد و گفت: کتاب خواندن تفریح من نیست، وظیفه من است. در ماه حداقل دو سه کتاب می خوانم. البته در ماه های اخیر به خاطر حضور متوالی در اردو و درگیری با مصدومیت تا حدی از کتابخوانی دور شدم اما خیلی زیاد به آن اهمیت می دهم. بیشتر کتاب های تاریخی یا رمان می خوانم. به نظرم خیلی تفاوت ندارد چه کتابی، فقط باید روی سرانه مطالعه و تشویق افراد به کتابخوانی تاکید شود. خانواده ها در این زمینه نقش زیادی دارند اما نقش آموزش و پرورش را هم نباید منکر شد.