گپ و گفتی با پدرام کریمی درباره «ایران دوستداشتنی» / اینجا همهچیز در لحظه اتفاق میافتد و چیزی برنامهریزی نمیشود
مجری برنامه «ایران دوستداشتنی» اعتقاد دارد که چیزی در این برنامه برنامهریزی نمیشود و همهچیز در لحظه است؛ چون کسی که تلویزیون میبینید امکان این را ندارد که سؤالی بپرسد، بنابراین میزبانها آنها در واقع زبان مخاطب میشوند و سؤال میپرسند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پدرام کریمی میزبان برنامه «ایران دوستداشتنی» درباره نحوه ورودش به این برنامه بعد از یک سال گفت: سال قبل درگیر یک کار سینمایی برای جشنواره فیلم فجر بودیم و بعد از مدتها برایم مهم بود که به کدام برنامه وارد میشوم. همراه با تهیهکننده دکور برنامه را دیدیم و صحبتهای اولیه را انجام دادیم. بحث ایران و یک نگاه متفاوت که نسبت به ایران داشتند، این بود که همیشه در برنامههایی که در مورد ایران بود و درباره آداب و رسوم و فرهنگ ایران صحبت میشد، استانی به موضوع نگاه میشد، ولی تفاوت این برنامه این بود که شهرهای کوچک هم مورد توجه قرار میگرفت.
وی ادامه داد: در برنامههای دیگر در بحث پرداختن به استانها، شهرهای کوچک حقشان ضایع میشد اما الان در این برنامه به صورت متمرکز در مورد یک شهر صحبت میشد که این برای من جذاب و نسبت به برنامههای دیگر متفاوت بود. اینکه وقت گذاشته بودند و هزینه کرده بودند برای نور و اجزای دیگر مثل تصویر و... موجب شد حضور در این برنامه برایم جذاب باشد.
کریمی درباره اینکه در «ایران دوستداشتنی» هم مجری است و هم میزبان به خبرنگار تسنیم گفت: من در واقع اجراکننده برنامه هستم. اینکه در یک لحظاتی در کنار میزبانان قرار میگیرم، به دلیل این است که یک جاهایی برنامه افت میکند و سؤال پرسیده نمیشود، بنابراین سعی میکنم یک تعادلی ایجاد کنم که برنامه خستهکننده نشود. در واقع نقش مجری را دارم.
دعوا بر سر نظرسنجی تلویزیون؛ مشکل از کجاست؟وی درباره آشناییاش با شهرهای مختلف و جاذبههای گردشگری شهرهایی که از قبل اطلاعاتی دربارهاش نداشته بیان کرد: حداقل چهار یا پنج شهر بود که آشنایی با آنها واقعا برایم جذاب بود. مثل جیرفت که نرفته بودم یا جهرم و خوی که برایم خیلی جذاب بود، چون موضوعاتی را در مورد این شهرها نمیدانستم. به یکی از دوستانم هم میگفتم حتی خیلی از جاهای همین تهران که در آن زندگی میکنیم، بلد نیستیم و دربارهاش نمیدانیم. در مورد شهرهای دیگر هم قطعا خیلی از اطلاعات را نمیدانیم، نهایتاً در کتابها خواندهایم یا شنیدهایم ولی اینکه خود مردمان آنجا بیایند و اطلاعاتی را ارائه دهند، کمتر اتفاق افتاده و همین جذاب است.
مجری برنامه «ایران دوستداشتنی» درباره تاثیر این برنامه بر صنعت گردشگری ایران گفت: صددرصد کمک میکند و همان حالی که برای ما به عنوان میزبان ایجاد میشود، برای کسانی که برنامه را میبینند هم ایجاد خواهد شد، چون ناشنیدههایی را از یک شهری میشوند که قطعا برایشان جذابیت دارد. ما بعضی اوقات از کنار شهرها عبور میکنیم، اما پس از دیدن این برنامه خیلی از افراد سعی میکنند اگر قرار است از کنار شهری عبور کنند، یک ترمزی بزنند و یک دوری در شهر بزنند و چیزهایی که ما گفتیم یا به آن اشاره کردیم، از نزدیک ببینند.
وی درباره نحوه تعاملش با سه میزبان دیگر گفت: برای این تعامل چیز خاصی از قبل طراحی نمیشود. در واقع من نباید با میزبانها تعامل کنم و میزبانها باید با مهمانها تعامل کنند. چیزی در «ایران دوستداشتنی» برنامهریزی شده نیست و همه چیز در لحظه است و بیشتر میزبانها باید با مهمانها تعامل داشته باشند یا در واقع به نوعی زبان و نگاه مخاطب هستند نسبت به آن اتفاق، چون کسی که تلویزیون میبینید امکان این را ندارد که سؤالی بپرسد بنابراین میزبانها آنها در واقع زبان مخاطب میشوند و سوال میپرسند.
وی در پایان عنوان کرد: با این اتفاقی که افتاده است امیدوارم فرصتی ایجاد شود که ما به تمامی شهرها بپردازیم. حداقل اینکه مستندها و فیلمهایی داریم از شهرها و روستاها و اقلیمهای مختلف که تا الان و به این صورت در تلویزیون به آنها پرداخته نشده است و یک تاریخ شفاهی است از شهرهای فرهنگی و تاریخی و سنتی و آداب و رسوم شهرها.