یک استعفا و مبارزه سیستمی با فساد

معاون دستگاه قضائی استعفا می دهد. چرا؟ چون می خواهد رسیدگی به پرونده فرزندش تحت الشعاع حضور وی قرار نگیرد. رئیس عدلیه هم در پاسخ به استعفای وی می نویسد بااینکه حضور شما خللی در رسیدگی به پرونده ایجاد نمی کرد اما با استعفا موافقم.

این رفتار اخلاقی را کجای دنیا سراغ دارید؟ مرور کنیم:

- اول رسیدگی عدلیه به پرونده فرزندان معاون اول - - دوم برخورد اخلاقی معاون در استعفا و تاکید بر رسیدگی بدون شائبه بر پرونده فرزندش

_ سوم مواجهه قاضی القضات در پذیرفتن استعفا به جهت رد هرگونه شبهه نزد افکار عمومی

از این اخبار اخیرا کم نداشتیم. از بازگشت بابک زنجانی تا پرونده گروه عظام و تا پرونده رستمی صفا و غیره. حتی در برخورد با تخلف نزدیکان مسوولین هم طی سالهای گذشته کم نداشتیم. از بردار رئیس جمهور سابق تا فرزندان مرحوم آیت الله هاشمی تا حلقه اول آقای احمدی نژاد و غیره.

آقای رئیسی هم گشت ارشاد راه می اندازد. 60 مدیر متخلف را برکنار و 20 نفر را به دستگاه قضائی معرفی می کند. شهردار تهران هم تنها در یک فقره جلوی 20 هزار میلیارد تومان فساد دانه درشت های اقتصادی را در تهران می گیرد.

اما نمی بینیم. چرا؟ چون رسانه های دشمن قرار است فساد سیستمی را در کشور جا بیاندازند؛ نه مبارزه سیستمی با فساد. برخی هم در داخل از سر حماقت یا خیانت در همین بازی نقش پیدا می کنند.

اما ماجرا از این هم عجیب تر است؛ پدیده ای نادر که در هیچ جای عالم نمونه ندارد. اینکه دستگاه قضایی با فساد مبارزه کند اما برخی همین را از مصادیق فساد سیستمی بدانند. یعنی کارآمدی را فساد روایت کنند. عجیب نیست؟

فساد سیستمی در ایران واقعیت ندارد. البته فساد در ساختار داریم. فساد در قوانین هم داریم. طبیعی هم هست. خطا در قانون گذاری و خطا و تخلف فرد در ساختار قابل کتمان نیست. خطای ناشی از سیستم هم قابل فهم است. اما فساد سیستمی نیست. همین اخبار نشان می دهد فساد سیستمی نیست. فساد سیستمی اشاره به فساد در هم تنیده ای دارد که از هر سمت بخواهیم با آن مقابله کنیم خود ساختار مانع شود.

با این حال رسانه ها به دو روش تلقی فساد سیستمی را خواسته یا ناخواسته جا می اندازند. اول تکثیر اخبار فساد و دوم تکرار. وقتی مخاطب هر روز با اخبار تائید شده و تائید نشده فساد مواجه شود طبیعی است که ذهن او خودکار تصور می کند همه جا را فساد گرفته است. از آنسو تکرار، این تلقی را تبدیل به یک ابرروایت در ذهن می کند تا دیگر مسائل هم از همین منظر تحلیل شود.

اما راه مقابله با این بیماری نادر اجتماعی چیست؟ مبارزه سیستمی با فساد را ببینیم. اینکه تمرین کنیم خودمان درست ببینیم و دیگران را هم تشویق به درست دیدن کنیم. جهاد تبیین هم چیزی غیر این نیست. خلاصه مبارزه سیستمی با فساد را نبینیم فساد سیستمی را باور می کنیم.

منبع: همشهری