یک عمر تلاش برای کسب سهمیه المپیک

مرد طلایی قایقرانی ایران که در سالهای 2009 و 2011 قهرمان جوانان آسیا شد، پس از آن 10 سال در رده سنی بزرگسالان پارو زد و جنگید تا سرا نجام به رویای بزرگش، یعنی انداختن قایق در آب های المپیک رسید. علی آقا میرزایی را پیشتر با کسب عناوینی چون نقره و برنز بازیهای آسیایی 2014 و 2018 و کلکسیونی از مدال های آسیایی دیگر در رقابتهای قهرمانی قاره می شناختیم اما حالا او یکی از نفرات کاروان ایران خواهد بود که در مراسم افتتاحیه المپیک توکیو رژه خواهد رفت. این قهرمان قایقرانی در گفت وگویی صمیمانه از سختی هایش در مسیر المپیک و هدف گذاری اش در این آوردگاه بزرگ می گوید:

- مسیر دستیابی به سهمیه المپیک برای شما چگونه بود؟

رقابتهای گزینشی المپیک در تایلند میدان سختی بود چراکه هم باید قهرمان می شدیم و هم اینکه سهمیه المپیک را کسب می کردیم. بات این حال من 14 سال است که برای رسیدن به هدفم تلاش کرده ام و درواقع مسیر کسب سهمیه برای من مسیری بود که سال ها زحمت کشیدم. وقتی از صفر وارد این رشته شدم و شروع به پارو زنی کردم با هدف قهرمانی شروع کردم ودر واقع در وجودم حس می کردم که می توانم یک روز قهرمان بشوم و خدا را شکر با کمک پدرم که از دوران بچگی از لحاظ فنی و روحی پرورش ام داد توانستم پله های ترقی را طی کنم و خودم را بالا بکشم و امروز که سهمیه المپیک را بدست آوردم مستلزم سال ها زحمت و تلاش خودم و حمایت پدر و مادر و تلاش مربیان ام بوده است.

- به عنوان یک المپیکی وضعیت امکانات و تجهیزات را در رشته قایقرانی چطور می بینی؟

به هرحال قایقرانی رشته ای است که ما هنوز در این رشته نسبت به سایر کشورهای آسیایی ضعیف و فقیر هستیم و بسیاری از امکانات ما اعم از پارو و قایق نسبت به کشورهای آسیایی که هرسال خرید نو دارند عقب هستیم و مشکلات فراوانی دراین زمینه داریم که این امر ناشی از مشکل بودجه فدراسیون، و همچنین بحث گمرک و مسائل ترخیص امکانات و تجهیزات از گمرک است که البته این هم ناشی از تحریم های اقتصادی و مشکلات پولی ارزی است و امیدواریم که با سهیمه هایی که ورزشکاران ما در رشته های مختلف ورودی کسب می کنند نگاه کمیته ملی المپیک، ارگان های دولتی، وزارت ورزش و جوانان به این رشته ورزشی ویژه باشد و حمایت بیشتری از این رشته بکنند چراکه قایقرانان ملی پوش ما پتانسیل لازم را دارند که بتوانند سهیمه بیشتری در مسابقات در سال های آینده بگیرند و اگر تجهیزات و امکانات ما به روز و همطراز کشورهای اروپایی باشد حتی در رقابت های المپیک می توانیم به مدال هم دست پیدا کنیم.

- در توکیو چه عنوانی را برای خودت پیش بینی می کنی؟

من امیدوارم که جز 8 نفر برتر رشته خود در المپیک باشم. بدون تعارف قایقرانی ایران هنوز به آن جایگاه نرسیده که در المپیک صاحب مدال شود و درخشش داشته باشد و این بخاطر مسایل و مشکلاتی است که فعالا" دراین رشته ورزشی در کشور داریم. در واقع در صورت برطرف شدن این مشکلات ما می توانیم به مدال المپیک هم برسیم. نفراتی مثل عادل مجللی در مسابقه های جهانی این را ثابت کرده اند و همچنین در رشته رویینگ محسن شادی توانست مدال طلای زیر 21 سال جهان را کسب کند و قطعا" در آینده می توانید شاهد کسب مدال المپیک هم در این رشته باشیم.

چقدر بی تاب المپیک هستی؟

نزدیک به 70 روز به رقابت های المپیک ژاپن باقی مانده، برنامه هایی که فدراسیون قایقرانی آماده کرده و آقای اقلیمی سرمربی تنظیم نموده بسیار فشرده خواهد بود و خیلی دوست دارم که هرچه زودتر در میدان بزرگ المپیک توکیو خود را ببینم. اگرچه دوست داشتم که فرصت بیشتر برای آماده شدن بیشتر در اختیار داشتم تا بتوانم در رقابت های المپیک خوش بدرخشم اما با همه این اوصاف تمام تلاش خودرا خواهم کرد که به آن رکوردی که مدنظر خودم و سرمربی ام هست برسم و انشاالله به فینال A مسابقات برسم و جر 8 نفر برتر قایقرانان المپیک ژاپن بشوم.

- آینده رشته قایقرانی در ایران را چگونه می بینید؟

اگر بخواهیم به این مقوله بپردازیم باید به سال های قبل برگردیم، سال هایی که ما در رشته قایقرانی صاحب مدال های خوش رنگ می شدیم بویژه در بازی های آسیایی و پس از آن با توجه به مشکلات اقتصادی، تحریم ها، مسائل ارزی که برای کشورمان پیش آمد و از طرفی برنامه ریزی های نادرست مسئولان سابق فدراسیون قایقرانی که متاسفانه پایگاه های قایقرانی در سطح کشور تعطیل شد و ورزشکاران جدیدی پرورش داده نشدند، رشته قایقرانی روبه افول رفت اما خوشبختانه در حال حاضر با پشتکار و تلاش آقای سهرابیان که خود شان از ملی پوشان قایقرانی هستند فعالیت های خوبی را در امر رشد و توسعه ورزش قایقرانی دارند که این امر امیدوار کننده است و انشاالله در سال های آینده ورزشکاران قهرمان در رشته قایقرانی پرورش وبه تیم ملی تزریق شود تا بتوانیم جایگاه ایران را در رشته قایقرانی به آن جایگاهی که قبلا" داشته برسانیم و قطعا" این کار شدنی است.

251 251