آزمایش چتر نجات مریخ نورد "روزالیند فرانکلین" با موفقیت انجام شد

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، مریخ نورد روزالیند فرانکلین ساخت انگلیس پس از موفقیت آزمایش چترهای نجات در صحرای اورگن، یک قدم به فرود در سطح سیاره سرخ نزدیک‌تر شده است.

از یک جفت چتر نجات که قطر هر کدام 115 فوت است برای کاهش سرعت این مریخ نورد در هنگام فرود در سیاره سرخ در سال 2023 استفاده خواهد شد.

به گفته محققان این ماموریت آزمایش انجام شده یک آزمایش فرود چترهای نجات از ارتفاع زیاد در مقیاس کامل بود که در آن چترهای نجات می‌بایست از فاصله 18 مایل بالاتر از صحرای اورگن به پایین فرود می‌آمدند. به گفته محققان همه چیز همانطور که انتظار می‌رفت انجام شد.

این مریخ نورد قرار بود اوایل سال جاری پرتاب شود اما شیوع ویروس کرونا باعث شد تا آژانس فضایی اروپا پرتاب آن را به تعویق بیندازد. هنوز آزمایش‌های بیشتری برای تکمیل این مریخ نورد قبل از پرتاب می‌بایست انجام شود. تاریخ پرتاب جدید این ماموریت سپتامبر 2022 است که اگر با موفقیت پرتاب شود مریخ نورد می‌تواند در اوایل سال 2023 به مریخ برسد.

روزالیند فرانکلین یکی از سه مریخ نوردی است که دانشمندان برای سفر به مریخ طراحی کرده‌اند. دو مریخ نورد دیگر، مریخ نورد "استقامت"(Perseverance) ناسا و مریخ نورد "تیان ون 1" (Tianwen-1) چین هستند که هر دو آنها تابستان سال میلادی جاری پرتاب شدند و بنابر برنامه‌ریزی‌ها قرار است در فوریه سال 2021 وارد مریخ شوند.

هنگامی که مریخ نورد روزالیندفرانکلین در سال 2023 به مریخ برسد، در یک عملیات شش دقیقه‌ای یک ماژول فرود آن دو چترنجات را باز می‌کند تا سرعت آن را قبل از فرود کاهش دهد.

کشش اتمسفری، سرعت ماژول را از حدود 13 هزار و 48 مایل در ساعت به هزار و 56 مایل در ساعت کاهش خواهد داد و در همان زمان اولین چتر نجات بازخواهد شد و سپس 20 ثانیه بعد در حالی که سرعت مریخ نورد 248 مایل در ساعت است چتر نجات دوم باز می‌شود. هنگامی که ماژول کمی بیش از نیم مایل از سطح زمین فاصله داشته باشد، موتورهای ترمز با چرخ دنده برخورد خواهند کرد و مریخ نورد به راحتی بر سطح مریخ فرود خواهد آمد.

سیستم کامل فرود چترنجات پیش از پرتاب باید بر روی زمین مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد و عملکرد آن تایید شود. در تاریخ 9 نوامبر گروهی از دانشمندان این آزمایشات را با کمک بالون استراتوسفر در صحرای اورگن آزمایش کردند. بالون استراتوسفر یا بالون فرازای بالا، بالون‌هایی سرنشین‌دار یا بدون سرنشینی هستند که معمولا با استفاده از گاز هلیوم یا هیدروژن یا گاهی متان به درون استراتوسفر رها می‌شوند. این آزمایشات همانطور که دانشمندان در این مأموریت انتظار داشتند، صحیح انجام شد و وسیله آزمایشی با کمک چترنجات صحیح و سالم بر زمین فرود آمد. تنها صدمه‌ای که به این دو چتر نجات وارد شده بود این بود که بخش سایبان آنها کمی صدمه دیده بود که به گفته محققان این مسئله برای ماموریت واقعی مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

20 سپتامبر، مأموریت "اگزومارس" آژانس فضایی اروپا از تاسیسات فضایی تالس آلنیا به شهر کن، فرانسه منتقل شد. این مأموریت شامل مریخ نورد روزالیند فرانکلین بود که دارای یک مته تخصصی برای جمع آوری نمونه‌ها از زیر سطح مریخ است. مریخ‌نورد اگزومارس (ExoMars rover) مریخ‌نورد رباتیک برنامه‌ریزی شده مریخ، به رهبری آژانس فضایی اروپا است. بنابر برنامه‌ریزی‌ها قرار بود مریخ‌نورد اگزومارس 25 ژوئیه سال 2020 پرتاب شود که پرتاب آن به دلیل شیوع کروناویروس به سال 2022 موکول شد. رهبران این پروژه اعلام کردند به دلیل انجام آزمایشات بیشتر و رفع برخی مشکلات و شیوع بیماری کووید -19 پرتاب این مریخ نورد به سال 2022 موکول شده است.

انجام آزمایش چتر نجات یک نقطه عطف مهم برای این مریخ نورد که توسط ایرباس در شهر استیونج ساخته شده، است و محققان اکنون داده‌های آزمایش را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا میزان پیشرفت این مریخ نورد را تعیین کنند.

"فرانسوا اسپوتو"(Francois Spoto)، رهبر برنامه اگزومارس گفت: فرود در مریخ کار بسیار دشواری است و جای هیچ خطایی نیست. موفقیت این آزمایش گامی رو به جلو و خوب است.

شرکت انگلیسی"Vorticity" مشاور فنی سیستم چترنجات و مسئول آزمایش‌های فرود این چترها در ارتفاع زیاد است. "جان آندروود"(John Underwood)، مهندس اصلی شرکت"Vorticity"، گفت: این یک برنامه بسیار چالش برانگیز است و شامل توسعه بزرگترین چتر نجاتی است که تاکنون به مریخ ارسال شده است. از زمان انجام آزمایشات در سال گذشته تاکنون، پیشرفت‌های بزرگی در سیستم ایجاد شده است و ما اطمینان داریم که مشکلات کوچک نهایی نیز قبل از پرتاب مأموریت برطرف خواهد شد.

انتهای پیام