آشنایی با قطعه‌ای پنهان از طبیعت کرمانشاه + تصاویر

به گزارش مشرق، می‌گویند دالاهو بهشتی است که از چشم‌ها پنهان مانده. این منطقه سرسبز و زیبا، موزه‌ای از شکوه بی‌مانند طبیعی و آثار به جامانده تاریخی است. در دل این شهر دیدنی، منطقه‌ای با نام ریژاو واقع شده که می‌توان آن را نگین دالاهو خواند. ریژاو که در 120 کیلومترسی شمال غربی کرمانشاه و در مسیر کرند به پل سر ذهاب قرار دارد، یکی از مناطق نمونه گردشگری کرمانشاه محسوب می‌شود. ریجاب نام دیگری این منطقه است که ریشه عربی دارد، اما کرد زبان‌ها آن را ریژاو به معنی محل ریزش آب می‌خوانند. این نام را به این علت برگزیده‌اند که آبشاری باشکوه در حوالی این منطقه در دره‌ای با همین نام قرار دارد.

ریژاو یعنی چه

نام این منطقه در زبان کردی یعنی آنجا که آب می‌ریزد البته برخی هم معتقدند ریشه اصلی آن، کلمه‌ای دیگر در این زبان به معنای سردی زیاد است.

ریجاب نام دیگری این منطقه است که ریشه عربی دارد، اما کرد زبان‌ها آن را ریژاو به معنی محل ریزش آب می‌خوانند. این نام را به این علت برگزیده‌اند که آبشاری باشکوه در حوالی این منطقه در دره‌ای با همین نام قرار دارد.

قدمت تاریخی ریژاو

منابع منتشر شده از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری حاکی از آن است که ریژاو علاوه بر این که از نظر طبیعی بهشت گردشگران محسوب می‌شود، آثار تاریخی ارزشمندی نیز در آن پیدا شده که ثابت می‌کند این منطقه از صدها سال پیش سکونتگاه انسان‌ها بوده است.

به عقیده بسیاری از شرق شناسان و تاریخ نگاران به دلیل استقرار نخستین حکومت ها در غرب، این منطقه دارای غنای باستانی فراوانی است که بیستون و طاق بستان و صدها آثار تاریخی در کرمانشاه دلیل بر این ادعاست. منطقه ریجاب نیز اگرچه در نگاه اول فقط یک تفرجگاه طبیعی به نظر می رسد، ولی در این منطقه طبق بررسی باستان شناسان آثاری وجود دارد که بر قدمت حضور انسان در این منطقه مهر تأیید می زند.

از جمله این آثار وجود راه باستانی ساسانی در این منطقه است. این راه فقط به وسیله چهار پایان و یا با پای پیاده قابل عبور است و از جمله راه هایی است که عشایر برای عبور و مرور خود از آن استفاده می کنند.

از دیگر آثار باستانی این منطقه می توان به مسجد «عبدالله بن عمر» اشاره کرد که یکی از قدیمی ترین مساجد ایران به شمار می رود. براساس نوشته های تاریخی در مورد این منطقه برخلاف برخی مناطق دیگر جزو نخستین کسانی بودند که به اسلام ایمان آورده و به ترویج آن پرداختند.

قلعه یزدگرد، مسجد عبدالله بن‌عمر و راه باستانی ساسانی از جمله این آثار محسوب می‌شود. اگر پیشنهاد این هفته ما را پذیرفته‌اید و می‌خواهید به ریژاو سفر کنید، یادتان باشد علاوه بر قلعه یزدگرد این منطقه قلعه دیگری نیز دارد که به قلعه کوچک معروف است و برای پیدا کردنش یا باید از ریژاوی‌های قدیمی سوال کنید یا مدتی را در باغ‌های منطقه پرسه بزنید.

الوند؛ رودی از ایران تا عراق

از بلندترین مناطق دالاهو، جایی از ارتفاعات سیاه دانه، رودی به جریان می‌افتد که شکوه آن تا عراق هم ادامه دارد. الوند یا هلوند رود خروشان ریژاو است که راه خود را از دل مسیرهای پر پیچ و خم باز کرده و بعد از عبور از سرپل ذهاب و قصر شیرین، وارد خاک کشور همسایه می‌شود. گفته می‌شود که سر چشمه‌های اصلی رود الوند، چشمه‌های سراب اسکندر و سیاوانه هستند که از ارتفاعات سیاه دانه سر از زمین بلند می‌کنند. البته سرسبزی منطقه دالاهو نشان از چشمه‌ساران بسیار دارد. چشمه‌های «کولیتان»، «سراب حشانه» و «چوار کانی» تنها چند نام از میان چندین چشمه زلال منطقه هستند.

آبشار باشکوه پیران

شکوه و عظمت منطقه ریژاو را می‌توان از دل دره‌ای ژرف یافت که آبشاری با همین نام از آن جاری است. آبشار ریژاو، ریجاب یا پیران هرچه که آن را بنامید، به جرات می‌توان گفت، برجسته‌ترین جاذبه این منطقه است. آبشاری که در گذشته ارتفاع آن از بلندترین نقطه تا پایین‌ترین طبقه به حدود 150 متر می‌رسیده و حالا شکاف ایجاد شده در بالاترین طبقه کمی از ارتفاع آن کاسته است، اما همچنان جز بلندترین آبشارهای ایران شناخته می‌شود. آبشار از سه طبقه دیواره سنگی تشکیل شده که درختان انبوه پایین دره اجازه دیدن طبقه سوم از بالای کوه را نمی‌دهد. آبشار ریژاو در نزدیکی روستای شالان از توابع دالاهو قرار دارد که برای رسیدن به آن باید از شهر سرپل ذهاب چند کیلومتری به سمت روستای شالان رفت و پس از آن مسیری چند دقیقه‌ای تا رسیدن به آبشار را پیاده پیمود.

طبیعت گشاده‌دست ریژاو

طبیعت با خاک این منطقه بسیار سخاوتمند بوده و از نعمت برای آن کم نگذاشته است. از گیاهان دارویی ارزشمند تا میوه‌های خوش طعم. ریژاو، بستر رشد گیاهانی چون ریواس، چینور، گنور، سماق، اسپند، کنگر، قارچ و بسیاری گونه‌های دیگر است. درختان میوه و درخچه‌های جنگلی نیز بخشی دیگر از سفره نعمت ریژاو را پر کرده‌اند. انجیر، گردو، بلوط، انار، زالزالک، تمشک و آلبالوی وحشی و پسته کوهی بخشی از پوشش گیاهی این طبیعت پرنعمتند.