آیا شغل پیدا کردن سخت‌تر از همیشه شده؟
«دومینیک جویس» بیش از 100 درخواست شغلی فرستاده بود تا بالاخره تابستان امسال برای یک پست در منابع انسانی به مرحله آخر استخدام رسید. پس از دو مصاحبه آنلاین، یک روز در ارزیابی حضوری شرکت کرده بود که شامل جلساتی با روسای ارشد یک شرکت تکنولوژی بود و امیدوار بود که دیگر همه چیز نهایی شده باشد. بنابراین وقتی ایمیل کوتاهی مبنی بر رد شدنش دریافت کرد، بسیار ناامید شد. از زمانی که در ماه مارس...
او می گوید: «مواقعی بوده که در یک روز سه ایمیل ریجکتی دریافت کرده ام.» جویس برای تامین مخارج زندگی مجبور شده به عنوان راننده آمازون کار کند و وسیله ای که میراث خانوادگی بوده را بفروشد. «اوضاع خیلی خراب است. صورتم را با سیلی سرخ نگه می دارم.»
از آنجا که سابقه کاری جویس در زمینه استخدام است - و این زنگ خطری است که می گوید اوضاع استخدام ها خوب نیست - می داند که او تافته جدا بافته نیست و این اتفاق فقط برای خودش نیفتاده. پس از افزایش قابل‌توجه تعداد فرصت های شغلی در دوران کرونا، حالا استخدام در بخش های حرفه ای در حال کاهش است؛ از مالی گرفته تا تکنولوژی و امور اداری. کارکنان اداری یا همان یقه سفیدها، نسبت به سال‌های اخیر با شرایط رقابتی بسیار سخت تری مواجه شده اند.
سیل درخواست های شغلی
در پایان سال 2021، تعداد فرصت های شغلی در ایالات متحده و بریتانیا نسبت به زمان قبل از همه‌گیری، 60درصد بیشتر شده بود. حالا فرصت های شغلی موجود در ایالات متحده فقط 12درصد بالاتر از سطوح قبل از پاندمی هستند و در بریتانیا حت ی 8درصد پایین تر از سطوح قبل از پاندمی برآورد شده اند. متقاضیان کار می گویند برای صدها شغل درخواست می‌دهند و اگر هم پاسخی دریافت کنند، خبر رد شدنشان است. جویس می گوید: «با هرکسی که صحبت می کنم، از پیر و جوان، به این نتیجه می رسم که ظاهرا شرایط بدتر از دوران بحران مالی است.»
این اتفاق ممکن است برای برخی از جویندگان کار شوکه کننده باشد. طبق اعلام سایت استخدام Indeed، از آنجا که کرونا باعث شد خیلی از مردم کارشان را ترک کنند، بازار کار با شرایط دشواری مواجه شد. طبق تخمین ها، در ماه اوت به ازای هر شغل خالی 1.6 نفر بیکار در بریتانیا وجود داشته که این رقم در سال 2022 فقط یک نفر بود و میانگین آن هم در دو دهه گذشته، 2.9 بود.
نرخ بیکاری همچنان در اروپا و ایالات متحده نسبتا پایین است، اما کاهش روند استخدام در ماه های اخیر، همراه با عدم‌تطابق بین مهارت هایی که متقاضیان دارند و مهارت هایی که کارفرما نیاز دارد، یافتن شغل مناسب را بسیار دشوار کرده است.
کوری کانتینگا، رئیس بخش اقتصاد لینکدین در آمریکا، می گوید که افزایش نرخ بهره طی دو سال گذشته، توانایی کارفرما را برای سرمایه‌گذاری در استخدام محدود کرده است. کمتر شدن فرصت های شغلی جدید به این معنی است که افراد کمتری شغلشان را ترک می‌کنند و در نتیجه فرصت ها کم و کمتر می‌شود. کانتینگا می گوید: «بازار کار رقابتی تر شده و برای هر شغل افراد بیشتری درخواست می‌دهند. این باعث شده دست کارفرما هم برای انتخاب کردن بازتر باشد.» لینکدین معیاری دارد به نام «تراکم جویندگان کار» که بر اساس آن تعداد درخواست های ارسال شده هر نفر در سایت خود را می سنجد و حالا اعلام کرده این رقم طی سال گذشته در فرانسه و آلمان بیش از 8درصد و در ایالات متحده 4درصد افزایش یافته است. به گفته کانتینگا، «این یعنی افراد برای به دست آوردن یک شغل باید بیشتر تلاش کنند.»
در نگاه اول، اینها خبرهای خوبی برای کارفرمایان است. داده های موسسه مشاوره ای Recruitonomics نشان می‌دهد که کارفرماهای بریتانیایی در اواخر سال 2023 برای ثبت یک آگهی شغلی 12 پوند هزینه می کردند. در سال 2022 این رقم 20 پوند بود. اما شرایط پیچیده تر از این است که به نظر می رسد.
اندرو فلاورز، مدیر Recruitonomics می گوید: «شاهد تحولی بسیار سریع در نظرات و تمایلات کارفرما هستیم. دو سال پیش، بزرگ‌ترین شکایت آنها کمبود نیرو بود. حالا خیلی از آنها می گویند غرق درخواست های شغلی شده اند، اما همچنان برای پیدا کردن نیروی کار باکیفیتی که در میان این سیل متقاضیان مد نظرشان است، با مشکل مواجهند.
هوش مصنوعی بخشی از این مشکل است. نظرسنجی انجام شده توسط پلتفرم ایجاد محتوای Canva نشان می‌دهد که حدود 45درصد جویندگان کار در سطح جهان از هوش مصنوعی برای ساخت یا بهبود رزومه خود استفاده می‌کنند. این امر می‌تواند شرایط را برای مسوولان استخدام دشوارتر کند، زیرا حجم درخواست ها افزایش می یابد و شناسایی بهترین نامزدها سخت می‌شود.
تیری در تاریکی
بانی دیلبر، مدیر استخدام پلتفرم نرم افزاری «زاپیر» (Zapier) می گوید، کارفرماها درخواست های استخدام زیادی دریافت می‌کنند که بررسی همه آنها غیرممکن است. این اتفاق، می‌تواند یک دور باطل درست کند. آن دسته از متقاضیان شغلی که هیچ پاسخی دریافت نمی کنند، تقاضای استخدام خود را مثل تیری در تاریکی بارها و بارها می فرستند و در نتیجه کیفیت، قربانی حجم بالای درخواست های شغلی می‌شود.
همزمان، از آنجا که شرکت‌ها استخدام های خود را به حداقل رسانده اند، دپارتمان های استخدام در حال کوچک شدن هستند و در نتیجه تعداد افرادی که می‌توانند درخواست های شغلی را بررسی و این فرآیند را شخصی سازی کنند، کمتر می‌شود. جین کوران، رئیس بخش جذب استعداد ها در شرکت املاک JLL می گوید: «اصول اولیه در استخدام ها از بین رفته است، چون مسوولان استخدام وقت ندارند.»
البته همه بخش ها هم با انبوه متقاضی مواجه نیستند. برخی صنایع که میزان دستمزد در آنها پایین است و همچنین بخش هایی که به مهارت های تخصصی نیاز دارند، همچنان برای جذب نیروی کار جدید با مشکل مواجهند. در لینکدین، درخواست های شغلی در بخش های تکنولوژی، رسانه، خدمات مالی و حرفه ای بالاترین و در بخش سلامت کمترین است.
فلاورز می گوید: من مشاغل را به دو گروه ایستاده و نشسته تقسیم می کنم و بین این دو به وضوح یک دوگانگی دیده می‌شود. در حوزه های فنی یا هتلداری و پذیرایی، کارکنان راحت تر شغل پیدا می‌کنند. در مشاغلی که به تحصیلات دانشگاهی نیاز دارند و همچنین مشاغل اداری، جهش شدید استخدام ها در دوران پساکرونا، خیلی سریع و با بالا رفتن نرخ بهره، روند معکوس به خود گرفت.
بیشتر تقاضاها بی جواب می مانند. در سطوح بالاتر سازمانی، این تفاوت ها چندان محسوس نیست، چون آگهی های شغلی کمتر است. با این حال، رقابت همچنان شدید است و موفقیت نیاز به گسترش ارتباطات و شبکه سازی دارد. لویس ماله، موسس شرکت مشاوره و کاریابی بنتلی لویس، می گوید: «تعداد مشاغلی که روی روند استخدام آنها کار می کنیم خیلی کم شده است. مجبوریم به بازار کار پنهان دسترسی داشته باشیم.»
فرسودگی مصاحبه
سارا، متخصص بازاریابی که در مراحل آخر استخدام در یک کار جدید است، از این بازار کار رقابتی ضربه سختی خورده است. سال گذشته او بعد از تجربه فرسودگی شغلی، کارش را ترک کرد و کارفرمایش به او اطمینان داد که هر وقت بخواهد می‌تواند برگردد یا به صورت فریلنس کار کند. اما وقتی اوایل بهار سارا با کارفرمایش تماس گرفت، با درخواستش موافقت نشد؛ مثل خیلی از درخواست های دیگر.
سارا می گوید: «وحشتناک بود.» او حدود 100درخواست شغلی به جاهای مختلف فرستاد، اما فقط از نصف آنها جواب دریافت کرد که بیشترشان هم جواب های اتوماتیک بودند. پنج بار هم به مرحله مصاحبه رسید. او می گوید: «بسیار ناامیدکننده است. دچار نوعی حس گناه به خاطر کار نکردن می شوی. وقتی جواب نه می گیری، حس شکست سنگین داری.»
خوزه هرواس، که در حوزه بازاریابی ورزشی کار می‌کند، در ابتدا با پاسخ هایی که دریافت می کرد مشکلی نداشت، اما می گوید که از مصاحبه رفتن خسته شده است. «از فوریه تاکنون بیش از 30مصاحبه انجام داده ام و سطح اعتماد به نفسم پایین و پایین تر می‌رود.»
هرواس می گوید که حتی پس از مرحله نهایی یک فرآیند مصاحبه، که می‌تواند شامل چند گفت وگوی آنلاین و چند روز آماده سازی باشد، اغلب بازخوردی دریافت نمی کند. او هنوز منتظر شنیدن خبر از آخرین مرحله مصاحبه ای است که در ماه ژوئن انجام داده بود. «اینکه شرکت‌ها درخواست من را پاسخ نمی دهند واقعا آزاردهنده است.»
داده های شرکت کاریابی اروپایی «استپ استون» نشان می‌دهد که میانگین زمان استخدام در سه ماه دوم سال 2024 کمی افزایش یافته و به 4.9 هفته رسیده است. این زمان برای شرکت‌هایی که بیش از 1000 پرسنل دارند، طولانی تر است.
«پام لیندسی دان»، مدیر منابع انسانی و فرهنگ در شرکت کاریابی اروپاییHays، می گوید که جو اقتصادی نامشخص به این معنی است که کارفرماها و متقاضیان کار محتاط تر شده اند: استخدام کنندگان بعد از اتفاق «استعفای بزرگ» حالا در مورد «ماندگاری بزرگ» صحبت می‌کنند. نرخ ترک کار کمتر از سطوح سال 2021 شده است.
لیندسی دان می گوید: «به نظر می‌رسد همه منتظر چیزی هستند. این غیرعادی ترین بازاری است که من تا به حال در آن کار کرده ام.»
با این حال، جویندگان کار نباید ناامید شوند. کانتینگا می گوید که این وضعیت باید با عادی شدن سیاست‌های پولی بهبود یابد و «شتاب بیشتری به بازار کار اضافه کند».
منبع: Financial Times
--> اخبار مرتبط