آیت الله ناصری و انتظار ظهور امام زمان (عج)

یَومَ نَطوِی السَمَاءَ کَطَیِ السِجِلِ لِلکُتُبِ کَمَا بَدَأنَا أَوَلَ خَلق نُعِیدُهُ وَعدًا عَلَینَا اِنَا کُنَا فَاعِلِینَ * وَلَقَد کَتَبنَا فِی الزَبُورِ مِن بَعدِ الذِکرِ أَنَ الأَرضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَالِحُونَ

(سوره انبیاء، آیات 104 و 105)

روزی که آسمانها را مانند طوماری در هم می پیچیم و به حال اول که آنها را آفریدیم بر می گردانیم و این وعده ماست که حتماً انجام خواهیم داد - سپس می فرماید - و قطعاً همانطور که در تورات بعد از زبور نوشتیم، حتماً وراثت یا حکومت نهایی زمین از بندگان صالح خداوند خواهد بود.

***

رحلت حضرت آیت الله حاج شیخ محمد علی ناصری (رض) که عمری را در عشق به امام زمان (عج) سپری کرد، ضایعه بزرگی برای مردم اصفهان و ملت ایران و روحانیت شیعه است که امیدواریم به مصداق آیه شریفه 106 سوره بقره: «مَا نَنسَخ مِن آیَه أَو نُنسِهَا نَأتِ بِخَیر مِنهَا أَو مِثلِهَا - ما هر آیه ای را نسخ کنیم و یا نسخ آن را به تأخیر اندازیم بهتر از آن یا مانند آن را بیاوریم» و به لطف الهی جبران شود.

در رابطه با شخصیت آیت الله ناصری سخنها گفته اند و خواهند گفت اما بنظرم مهمترین فراز زندگی عالمانه و عارفانه او «نهادینه شدن روح انتظار» در این عالم ربانی بود، او به معنای واقعی سرباز دین و مکتب اهل بیت (ع) بود و هر گاه لب به سخن می گشود نام و یاد حضرت ولیعصر ارواحنا فداه را در دلها زنده می کرد. او نمونه ای از یک شیعه منتظر بود که پیوسته با یاد امام غائبش می زیست و انتظار ظهورش را می کشید و حتی عاشقانه سراغ او را می گرفت و در جستجوی حضرتش سر از پا نمی شناخت.

داستان دیدار آیت الله ناصری و آیت الله العظمی بهجت

داستان دیدارش با حضرت آیت الله العظمی محمد تقی بهجت (ره) را شنیده اید که خود در یکی از سخنرانی هایش چنین نقل می کند: در محضر آیت الله بهجت بودم، پرسیدم که حاج آقا مبشراتی در مورد نزدیک بودن ظهور امام زمان (عج) دارید؟!

آیت الله بهجت فرمودند که بله! دوستی دارم که ایشان تشرف داشته خدمت امام زمان و از حضرت در مورد ظهور ایشان پرسیده بود که ظهور شما برای عامه مسلمانها چه وقت است؟! حضرت فرموده بودند نزدیک است، این دوست ما پرسیده بود که آقا جان من هم درک می کنم زمان ظهور شما را؟! حضرت فرمودند پیرمردتر از شما هم درک می کنند! آیت الله ناصری در ادامه می فرمایند من از آیت الله بهجت پرسیدم که این رفیق شما چند سال دارند و آیت الله بهجت فرمودند شصت و دو سال و سپس آیت الله ناصری در ادامه نقل این ماجرا در منبرشان می فرمایند: رفقا! انشاء الله ظهور نزدیک است!، خودمان را آماده کنیم برای یاری حضرت و این آماده کردن با ترک گناه است، ترک گناه یعنی انجام واجبات و ترک محرمات و خدا هم همین را از ما می خواهد.

این داستان را و شاید موارد مشابه آن را بسیاری از شما شنیده اید و یا کلیپ های سخنرانی های مرحوم آیت الله ناصری را دیده اید، سخن مهم در این مقوله بحث «انتظار» است و کسی برداشت تعیین وقت نکند، چون هر گاه این مباحث مطرح می شود بلافاصله حدیث «کذب الوقاتون» را مطرح می کنند و حال آنکه اینگونه مقولات اصلاً بحث تعیین وقت برای ظهور نیست بلکه بر اساس دیدگاه قرآنی یک مؤمن حتی قیامت را هم باید نزدیک ببیند تا چه رسد به ظهور!

در قرآن کریم که بیش از یک سوم آن مربوط به معاد و قیامت است، مکرر به نزدیک بودن این واقعه اشاره می کند، مانند: «اقترب الساعه» و یا «اقترب للناس حسابهم» و امثال آنها که فراوان است همه حاکی از نزدیک بودن قیامت است و ظهور امام زمان هم که از وعده های الهی است و در آیه اول این یادداشت اشاره رفت، قبل از قیامت است، یعنی از قیامت که نزدیک است ظهور آن حضرت نزدیکتر است پس چرا تا به محض اینکه کسی می گوید ظهور نزدیک است! برخی نادانان بر او خرده می گیرند که مثلاً تو چه خبر از ظهور داری و تعیین وقت نباید کرد و امثال این حرفها و حال آنکه آنها با ادبیات قرآن آشنا نیستند، قرآن کریم مکرر اشاره می کند که قیامت نزدیک است تا چه برسد به ظهور که قبل از قیامت است! دلیل این معنا هم آن است که ما اگر این وقایع را بعید و دور ببینیم، غرق در دنیا می شویم و دیگر این مباحث قیامت و ظهور اثر سازندگی نخواهد داشت، اما اگر شما وقوع قیامت را نزدیک ببینی دست و پایت را جمع می کنی و فریب شیطان ها را نمی خوری چون معاد و قیامت و مؤاخذه و حساب و کتاب را نزدیک می بینی، پس بنابراین این قبیل سخنان برگرفته از ادبیات قرآنی است که واقعه ای مانند قیامت را معمولاً انسانها بسیار بعید و دور می بینند و حال آنکه قرآن می گوید نزدیک است.

خاطره ای از استاد پرورش در بحث انتظار

روزی خدمت مرحوم استاد سید علی اکبر پرورش از شخصیتهای بزرگی که او هم مانند آیت الله ناصری (ره) سالها انتظار ظهور حضرتش را داشت، بودم که در آخرین روزهای قبل از بیماری او بود، از بنده پرسید: شما از من تاکنون ادعایی (در بحث امام زمان) شنیده اید؟ عرض کردم خیر و سپس ایشان به عنوان مقدمه مطلب فرمودند: من از اول هم اهل ادعا نبودم و لیکن این مطلبی را که الآن به شما می گویم عین حقیقت و واقعیت است و آن اینکه من در این ایام، ظهور حضرت را آنچنان نزدیک می بینم که یعقوب بوی پیراهن یوسف را! آن سئوال و مقدمه برای این بود که بنده معنای این حرف را و اهمیت آن را بهتر بفهمم.

جالب است که همین بیان صادقانه استاد پرورش را روزی برای یکی از روحانیون که استاد پرورش را هم بخوبی می شناخت، نقل کردم، او ناگهان بی اختیار بلند خندید و گفت: امام زمان تا دو هزار سال دیگر هم ظهور نمی کند! من از این واکنش دور از انتظار او متعجب شدم و جوابی به ذهنم خطور کرد و به او گفتم پس چرا قرآن می فرماید «انهم یرونه بعیداً و نریه قریبا» که بلافاصله خنده اش را جمع کرد و گفت مطلب استاد پرورش صحیح است و من شوخی کردم! اما این حرف او در حقیقت باور بسیاری از ماها هست که امر ظهور را مانند خیلی از دنیاگراها بعید و دور می بینیم و حال آنکه قرآن می فرماید که ما وقایعی مانند قیامت و یا ظهور دولت حقه امام زمان سلام الله علیه را باید نزدیک ببینیم و الا انتظار معنا ندارد، انتظار در نزدیکی است و در بعید بودن که انتظار محقق نمی شود.

بیان حضرت آیت الله خامنه ای در بحث انتظار

رهبر معظم انقلاب در مورد امام زمان (عج) و بحث انتظار بیان جالبی دارند که می فرمایند: در مورد امام زمان (عج) نکته اول این است که این بزرگوار داعی الله است، نگاه به آن بزرگوار وسیله ای است برای عرض ارادت و عبودیت به درگاه حضرت حق متعال، السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته.

دوم اینکه نام این بزرگوار و یاد این بزرگوار، دائماً به ما یادآوری می کند که طلوع خورشید حق و عدل در پایان این شب ظلمانی،‌قطعی است، نام امام زمان نشان دهنده ی این است که خورشید طلوع خواهد کرد و روز خواهد آمد.

نکته سوم اینست که ما مأمور به انتظاریم، انتظار یعنی چه؟ انتظار به معنای مترصد بودن است، در ادبیات نظامی یک چیزی داریم به نام آماده باش، انتظار یعنی آماده باش! باید آماده باشیم، انسان مؤمن و منتظر، آن کسی است که در حال آماده باش است، این آماده باشی خیلی مهم است، انتظار به این معناست، انتظار یعنی باید دائم در حال آماده باش باشید و این انتظار مستلزم صلاح و عمل است.

بیانات حضرت امام خمینی در بحث ظهور و انقلاب اسلامی

حضرت امام خمینی مکرر در بیانات خود از انقلاب اسلامی ملت ایران به عنوان زمینه سازی برای ظهور امام زمان و حکومت ایشان یاد می کنند که در فرازی می فرمایند: «این نهضت مقدس برای انقلاب بزرگ مهدی موعود است» و یا در تاریخ 14 شعبان 1408 یعنی دو ماه و نیم پیش از رحلت خود می فرمایند:

«سلام و درود به پیشگاه مقدس مولود نیمه شعبان و آخرین ذخیره امامت، بقیه الله ارواحنا فداه و یگانه دادگستر ابدی و بزرگ پرچمدار رهایی انسان از قیود ظلم و ستم استکبار، سلام بر او، سلام بر منتظران واقعی او، سلام بر غیبت و ظهور او و سلام بر آنانکه ظهورش را با حقیقت درک می کنند و از جام هدایت و معرفت او لبریز می شون و سلام بر ملت بزرگ ایران که با فداکاری و ایثار و شهادت راه ظهورش را هموار می کنند».

حضرت امام خمینی در ادامه می فرمایند: «مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست، انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت (ارواحنا فداه) است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهاد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار داد! باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در ادامه هر چه بهتر مردم بنماید ولی این به آن معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند» (صحیفه نور، ج21، ص 107، چاپ اول)

بیانات صریح حضرت امام خمینی را ملاحظه فرمودید که صراحتاً می فرمایند: «خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهاد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار داد!» این حرف یعنی چی! آنهایی که ایرادگیر و ملا لغتی هستند اینجا هم آیا ایراد می گیرند که مثلاً امام خمینی برای ظهور تعیین وقت کرده است! خیر، چنین برداشتی نمی شود و این همان نگاه قرآنی است که ظهور را نزدیک می بیند و این عصر را هم عصر ظهور می داند!

امروزه اگر نگاهی به بیداری ملت های اسلامی و منطقه و مردم جهان بیندازید و قدرت فزاینده جمهوری اسلامی را ببینید که طبق اعتراف دشمنان جزء هفت قدرت برتر دنیاست و از طرفی سیر نزولی و افول و از هم گسیختگی مستکبران و آمریکای جنایتکار را هم ببینید متوجه می شوید که جمهوری اسلامی در همان خط سیر حضرت امام تحت رهبری های خردمندانه جانشین ایشان حرکت می کند و انشاء الله مقدمات ظهور موعود امم و عدالت گستر جهان حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه را فراهم خواهد کرد.

الیس الصبح بقریب