ائتلاف جبهه پایداری با طیف قالیباف؛ تقابل پایداری تهران و پایداری قم؟

ارائه لیست انتخاباتی مشترک جبهه پایداری و شورای ائتلاف در نگاه فعالان سیاسی بسیار عجیب بود زیرا پایداری‌ها و طیف نزدیک به قالیباف به نوعی رقیبان سرسخت یکدیگر در عالم سیاست ایران محسوب می‌شدند و حالا مشخص نیست چه زمینه‌هایی باعث ایجاد ائتلاف این دو گروه سیاسی شده است.

سید حسین نقوی حسینی، فعال سیاسی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «من هم از شنیدن خبر ائتلاف جبهه پایداری با شورای ائتلاف تعجب کردم زیرا پایداری چهارسال است که منتقد شورای ائتلاف بوده و نحوه عملکرد منتخبان شورای ائتلاف معترض بوده است اما حالا می‌آید و در لیست مشترک با شورای ائتلاف قرار می‌گیرد، لیستی که فقط پنج سهمیه از آن را در اختیار گرفته است. اگر واقعا جبهه پایداری با شورای ائتلاف، ائتلاف کند، زیر سؤال می‌رود و نمی‌تواند پاسخگوی ادعایی باشد که در همه این سال‌ها سر می‌داده است. به نظر اگر پایداری با شورای ائتلاف همراه شود، پرونده سیاسی‌اش بسته می‌شود».

او ادامه داد: «جبهه پایداری که مدعی گام دوم انقلاب بود و همیشه می‌گفت باید بر اصول انقلاب اسلامی پایبند باشیم، چه شد که ناگهان کنار طیف آقای قالیباف ایستاد؟»

این فعال سیاسی در پاسخ به این پرسش که آیا تصمیم این روزهای جبهه پایداری را می‌شود با اختلاف‌نظری که میان دو طیف قم و تهران این تشکیلات سیاسی در جریان انتخابات مجلس 98 به وجود آمد، مقایسه کرد، گفت: «شاید همین‌طور باشد. من فکر می‌کنم در ماه‌های گذشته تفکر و خط‌مشی پایداری قم در حال جلو رفتن بود اما ناگهان گویا پایداری تهران نظر خود را غالب کرد. با این شرایط به نظر من اکنون باید به شورای وحدت خیلی احترام گذاشت زیرا استقلال خودش را حفظ کرد».

نقوی حسینی در پایان گفت: «اگر پایداری با شریان به ائتلاف می‌رسید قابل پذیرش بود زیرا هر دو نوع نگاه نسبتا نزدیکی به معنای انقلاب اسلامی دارند و از قضا هر دو هم حامی دولت‌اند. در واقع ائتلاف این دو می‌توانست موضوعیت داشته باشد اما پیوستن پایداری به جریان آقای قالیباف با هیچ منطقی قابل پذیرش نیست. ببینید من کسی بوده‌ام که همیشه بر ضرورت وحدت حداکثری میان اصولگرایان تأکید کرده‌ام اما وحدت زمانی معنی پیدا می‌کند که همه گروه‌ها داخل در وحدت باشند و اکنون که شورای وحدت، شریان و رزما داخل در ائتلاف نیستند، وحدت معنی نمی‌یابد و ائتلاف و وحدت پایداری با شورای ائتلاف دیگر مایه ستایش نیست بلکه نشان از قدرت‌طلبی دارد و مایه نکوهش است».