ابعاد جدید از جنایات وحشیانه اشغالگران در اردوگاه النصیرات

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، کشتار وحشیانه‌ای که ارتش رژیم صهیونیستی اواخر هفته گذشته در اردوگاه النصیرات در مرکز نوار غزه انجام داد تنها یک نمونه از مظاهر توحش این رژیم علیه غیرنظامیان است.

مدرسه پسرانه النصیرات در شب چهارشنبه - پنجشنبه هفته گذشته، در حالی مورد حمله ارتش رژیم اشغالگر قرار گرفت که ده‌ها خانواده آواره در آنجا خواب بودند.

طبق آماری که منابع فلسطینی منتشر کرده‌اند، تعداد شهدای این جنایت وحشیانه اسرائیل در مدرسه النصیرات به 45 نفر از جمله 15 کودک و 9 زن و بیش از 80 زخمی رسیده است. اشغالگران طبقات اول و دوم این مدرسه را مستقیماً بمباران کردند.

تکه تکه کردن اجساد آوارگان؛ جنایت تکراری صهیونیست‌ها

«انسام عیسی» زن جوان فلسطینی که پدر و برادرانش در این حمله وحشیانه دشمن صهیونیستی به شهادت رسیدند گفت: ما سه‌شنبه گذشته به دلیل بمباران‌های ارتش دشمن علیه اردوگاه البریج، از این اردوگاه آواره شده و به اردوگاه النصیرات رفتیم؛ جایی که گفته می‌شد مدرسه پسرانه النصیرات مکان امنی برای آوارگان است و ما تصور می‌کردیم در داخل این مدرسه که وابسته به آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) است، در امان خواهیم بود؛ هر چند که بمباران ارتش اسرائیل در حومه غربی این اردوگاه ادامه داشت.

وی توضیح داد: ما یک شب آرام را در منطقه‌ای که شامل مدرسه و درمانگاه تخصصی برای مداوای مجروحان و بیماران بود گذراندیم و زنان در یک کلاس و مردان در یک کلاس دیگر خوابیدند. ساعت 2 بامداد پنجشنبه بود که انفجار مهیبی در مدرسه رخ داد و دیدیم که سه کلاس درس آتش گرفته‌اند و اعضای بدن آوارگان تکه تکه شده و روی زمین افتاده است.

این زن جوان فلسطینی ادامه داد: همه آوارگان مجروح شده بودند و من متوجه شهادت پدر و دو برادرم که در داخل یکی از کلاس‌ها بودند، شدم. این کلاس کاملا آتش گرفته بود و ما سعی داشتیم آتش را خاموش کنیم اما نتوانستیم پدر و برادرانم را نجات دهیم و آنها به شهادت رسیدند.

هیچ فرد مسلحی در مدرسه حضور نداشت

وی با اشاره به اینکه هیچ مدرکی درباره حضور افراد مسلح در داخل این مدرسه برای توجیه بمباران آن وجود ندارد تاکید کرد: تعداد زیادی از شهدا در این حمله ارتش دشمن، کودک بودند.

طبق آمار رسمی، بعد از این بمباران وحشیانه ارتش رژیم صهیونیستی علیه اردوگاه النصیرات، تعداد شهدای فلسطینی در داخل مدارس آنروا در نوار غزه از زمان آغاز تجاوزات اسرائیل به نزدیک به 500 شهید و بیش از 1550 مجروح رسید. همچنین از ابتدای تجاوزات رژیم اشغالگر به غزه 187 مدرسه بمباران شده و 432 مورد حمله ارتش اشغالگر به ساختمان‌های آنروا به ثبت رسیده است.

جامعه جهانی و سازمان ملل نمی‌تواند مقابل جنایات اسرائیل بایستد

«محمود المغاری» شهروند آواره فلسطینی در نوار غزه که سه تن از اعضای خانواده خود را در حمله دشمن به اردوگاه النصیرات از دست داد اعلام کرد که اغلب قربانیان این جنایت، کودک، افراد مسن و بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن بودند که ترجیح می‌دادند در داخل کلاس‌ها بمانند و به دلیل وجود یک درمانگاه در نزدیکی این اردوگاه تعداد زیادی از آوارگان به اینجا پناه آورده بودند.

وی افزود: بعد از این جنایت وحشیانه‌ای که ارتش رژیم صهیونیستی انجام داد ما شنیدیم که اشغالگران درباره وجود عناصر مسلح در داخل مدرسه صحبت می‌کنند. این غیر قابل باور است و همه کسانی که در داخل مدرسه بودند افراد مسن، بیمار و کودک بودند و اصرار آوارگان برای حضور در این مدرسه به دلیل نزدیک بودن آن به درمانگاه بود.

«محمد ابونعمه» از دیگر آوارگان فلسطینی در نوار غزه هم در این زمینه گفت: رژیم اشغالگر در حالی به حملات جنون آمیز خود علیه غیرنظامیان در نوار غزه ادامه می‌دهد که ما زیر پرچم سازمان ملل هستیم. این نشان می‌دهد هیچ سازمان بین‌المللی و جامعه جهانی و سازمان ملل متحد نمی‌تواند مقابل جنایت‌های رژیم اشغالگر علیه مردم فلسطین بایستد.

آژانس آنروا هم به نوبه خود جنایت شنیع ارتش صهیونیستی علیه آوارگان در مدرسه النصیرات را بسیار تکان دهنده توصیف و اتهامات مربوط به حضور افراد مسلح در این مدرسه را محکوم کرد.

این آژانس وابسته به سازمان ملل تاکید کرد: مختصات این مدرسه با همه امکانات آن در اختیار ارتش اسرائیل گذاشته شده بود تا آسیبی به اینجا نزند. هدف قرار دادن ساختمان‌های وابسته به سازمان ملل، بی‌توجهی آشکار به قوانین بین‌المللی بشردوستانه است که نمی‌توان آن را تحمل کرد.

یک منبع ارشد در آنروا اعلام کرد: اسرائیل هیچ توجیهی برای بمباران مقرهای آنروا ندارد. در سایه تداوم حملات اسرائیل، مدارس آنروا جایگاه خود را برای ساکنان غزه از دست داده‌اند؛ زیرا مردم غزه همیشه به آنروا به عنوان یک نهاد مهم که از آنها حمایت می‌کند نگاه می‌کردند اما این جایگاه امروز از دست رفته است.