ادعای عجیب یک رسانه روس؛ داراییهای واگنر به ایران میرود؟
اقتصاد نیوز: همزمان با مرگ پریگوژین که رخدادی قابل پیش بینی بود، میراث رهبر واگنر در خاورمیانه و آفریقا دستخوش تغییراتی شده است به طوری که کرملین با حمایت بازیگران دولتی و غیر دولتی که از حمایتشان برخوردار است، ضمن محدود کردن مانور اعضای پیشین تلاش دارد تا مزدوران تازه ای را در راستای اهداف خود و ذیل واگنر تعریف کند.
به گزارش اقتصادنیوز، 23 اوت، جت تجاری حامل پریگوژین بر فراز آسمان روسیه منفجر شد و سراسر جهان را شوکه کرد. هرچند بعد از شورش نافرجام واگنر احتمال مرگ رهبری این گروه افزایش یافته بود. با این همه با مرگ پریگوژین تردیدها درباره تداوم فعالیت واگنر افزایش یافت. از آنجایی که واگنر در سوریه، لیبی و سودان (و همچنین چندین کشور دیگرآفریقا و فراتر از آن) حضور نظامی مستحکمی دارد، مرگ رهبر ارشد این گروه پیامدهای جدی برای نفوذ روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا به دنبال خواهد داشت.
چرا واگنر در سوریه می ماند؟
ناظران می گویند پیمانکاران نظامی گروه واگنر بعید است آفریقا و خاورمیانه را ترک کنند، زیرا آنها از تأسیسات نفتی و معدنی با ارزش استراتژیک این مناطق محافظت می کنند. با این همه این احتمال بالاست که آنها به سرعت در نیروهای مسلح روسیه ادغام خواهند شد. در مناطقی از منطقه خاورمیانه که کرملین خواهان تداوم نفوذش در این جغرافیا است، بخشی از گروه واگنر که منتخب هستند می توانند خلاء ایجاد شده را پر کنند. با این همه با توجه به تجربه تلخ کرملین از فعالیت های واگنر، احتمال نظارت دقیق بر جایگزین ها جهت جلوگیری از هرگونه فعالیت انحصاری بالا است.
دو ماه پس از شورش نافرجام پریگوژین، فعالیتهای گروه واگنر در سوریه تا حدی تحت تاثیر قرار گرفت. بر اساس برخی گزارشها، سرویسهای اطلاعاتی ارتش سوریه با درخواست روسیه مبنی بر قطع دسترسی اعضای این گروه به تلفن ثابت و اینترنت در زمان وقوع شورش موافقت کردند. ارتش سوریه همچنین به بازداشت «احتیاطی» افسران واگنر در پایگاه هوایی حمیمیم توسط پلیس نظامی روسیه کمک کرد. در حالی که بنا بر گزارش ها، ده ها جنگنده واگنر هرگونه توافق با وزارت دفاع روسیه رد کردند، اما 250 تا 450 نفر از اعضای این گروه شبه نظامی در سوریه باقی ماندند. نیروهای واگنر وظیفه حفاظت از ذخایر نفتی در منطقه صحرای بادیه سوریه را با هزینه کمتری بر عهده دارند، اگرچه در سالهای اخیر، نقش اصلی آنها آموزش ارتش سوریه بوده است. در نتیجه، بعید است که مرگ پریگوژین منجر به خروج آنها از سوریه شود. علاوه براین، توافق طولانیمدت واگنر با نیروهای مسلح عادی سوریه - که به دلیل ماهیت سیاسی، اقتصادی، قانونی و استراتژیکاش نمیتواند به راحتی یا به سرعت خنثی شود - یکی از موانع خروج است. آنگونه که موسسه مطالعات خاورمیانه نوشته، بعید است واگنر سوریه را ترک کند، اما تحت نظارت وزارت دفاع روسیه قرار خواهد گرفت. اندکی قبل از مرگ پریگوژین، معاون وزیر دفاع روسیه به دمشق سفر کرد و از مقامات سوری خواست تا خودمختاری واگنر را مهار کنند.
واگنر کرملین را دور می زند؟
بر اساس گزارش آندری زاخاروف، روزنامهنگار برجسته روس، وزارت دفاع روسیه اقداماتی را انجام داده تا واگنر را به حمایت خود وابسته کند. بنا بر داده ها، سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه با کمک سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه این کشور و سفارت روسیه در دمشق موفق شدند تا دولت سوریه را برای ممانعت از دسترسی واگنر به پایگاه های خود تحت فشار قرار دهد. در همین راستا، عدم دسترسی واگنر به پایگاه هوایی حمیمیم، توانایی این گروه را برای تامین نیروهایش در کشورهای آفریقایی، چون آفریقای مرکزی و مالی، پیچیده خواهد کرد. در ارتباط با شرکت اورو پولیس؛ شرکتی وابسته به واگنر که سالانه 90 میلیون دلار سود در راستای حفاظت از دارایی های انرژی سوریه در برابر داعش به دست می آورد نیز باید گفت که با توجه به روابط نزدیک این شرکت با چکالوف، مدیر سابق تدارکات واگنر، که در سانحه هوایی همراه با پریگوژین کشته شد، دارایی های اورو پولیس نیز تحت نظارت کرملین قرار خواهد گرفت. در حالی که گروه واگنر نمی تواند به طور معناداری در برابر فعل و انفعال های وزارت دفاع روسیه مقاومت کند، نگرانی ها در مورد روان بودن روند ادغام ادامه دارد بالاخص آن که کانال تلگرامی پرطرفدار «ریبار» روسیه مدعی شده که خصومت واگنر با وزارت دفاع روسیه میتواند باعث شود این گروه داراییهای حاصل از فعالیتش در سوریه را به ایران تحویل دهد.
پایان امپراتوری واگنر در آفریقا!
بعید است که مرگ پریگوژین منجر به بازتعریف نقش اعضای واگنر در لیبی شود. اما روسیه احتمالا نیروهای واگنر مستقر در این جغرافیا را هم تحت کنترل وزارت دفاع قرار خواهد داد. پس از مذاکره با مقامات شرق لیبی در کنفرانس امنیتی مسکو، 22 اوت، یوکوروف با خلیفه حفتر در بنغازی دیدار کرد. طبق گزارش ها، پریگوژین پیش از مرگش قصد داشت نیروهای عضو عملیات ویژه واگنر را به لیبی اعزام کند، اما مطمئنا امروز این اتفاق نخواهد افتاد. بالاخص آن که حفتر از رسمی شدن حضور نظامی منظم روسیه در لیبی استقبال خواهد کرد. حمایت پریگوژین از بازگشت سیف الاسلام قذافی و رهبری اش بر لیبی باعث بی اعتمادی حفتر شد. دسترسی روسیه به ذخایر پرسود طلای سودان نیز احتمالا با مرگ پریگوژین، تداوم جنگ داخلی جاری در این کشور، به طور قابل توجهی مختل نخواهد شد. طبیعتا با مرگ پریگوژین ممکن است شورشیان تحت رهبری حمیدتی در باب تجهیزات نظامی اش با محدودیت هایی روبرو شود، اما این به معنای پایان حضور واگنر در سودان نیست، این بار کرملین اعضای جایگزین و منتخبش را برای بهره مندی از ثروت سودان به این جغراقیا اعزام می کند.
همچنین بخوانید