افزایش بی سروصدای قیمت دارو در کشور

قیمت‌های برخی اقلام دارویی در اوضاع کرونایی کشور مدام در حال افزایش است و کسی هم متوجه آن نشده است.

به گزارش مهر، در روز‌هایی که گذر مردم بیشتر از دوران قبل از کرونا به داروخانه‌ها افتاده است، کسی متوجه این نکته نشده است که قیمت برخی اقلام دارویی به صورت خزنده و آرام آرام افزایش می‌یابد، بدون اینکه توجه مردم و بیماران را جلب کند.

در این بین قیمت دارو‌های بدون نسخه یا همان OTC نسبت به سایر داروها، به شدت سیر صعودی داشته است. دیفن هیدرامین، استامینوفن، قرص سرماخوردگی، شربت سرماخوردگی و دارو‌هایی از این دست، در طول دوران پاندمی کرونا، برای چندین بار تغییر قیمت داده‌اند.

یک شیشه دیفن هیدرامین از 2،500 تومان قبل از کرونا به 8،500 تومان رسیده است. یعنی بیش از 150 درصد افزایش قیمت برای یک داروی بدون نسخه که این روز‌ها مصرف زیادی دارد.

یک ورق استامینوفن و قرص‌هایی از همین دست، مشابه شربت دیفن هیدرامین با افزایش قیمت زیادی مواجه بوده‌اند.

نکته قابل تأمل، متفاوت بودن قیمت دارو‌های بدون نسخه در سطح داروخانه‌ها است. یعنی، قیمت شربت دیفن هیدرامین در یک داروخانه 7،500 تومان است و داروخانه دیگری، همین شربت را 8،500 تومان می‌فروشد. این، یعنی قیمت‌های سوپرمارکتی در سطح داروخانه‌ها هم رخنه کرده است.

در عین حال موضوع دیگری که این روز‌ها به چشم می‌خورد، بنر‌های تخفیف در سر در برخی داروخانه‌ها است که عنوان داشته‌اند با توجه به گرانی دارو، از تخفیف‌های چند درصدی برای دارو‌های نسخه‌ای برخوردار می‌شوند. به طوری که یکی از این داروخانه‌ها در جنوب شهر تهران، نوشته بود 5 درصد تخفیف به ازای هر نسخه در نظر گرفته شده است. اینکه چنین اقدامی، قانونی و مجاز است، نکته قابل تأمل مسئله است.

فرامرز اختراعی رئیس هیأت مدیره سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بسته‌بندی دارویی، درباره دلیل گرانی بیش از 100 درصدی دارو‌های بدون نسخه، گفت: این افزایش قیمت‌ها ناشی از تصمیم ارزی ماه‌ها قبل درباره این دارو‌ها است که اثر خود را تازه نشان داده است.

وی افزود: بر اساس تغییر سیاست‌های تخصیص ارز برای دارو‌های بدون نسخه، دیگر ارز ترجیحی یعنی همان ارز 4200 تومانی اختصاص داده نمی‌شود و واردات ارز مواد پایه و واسطه آن‌ها با نرخ ارز نیمایی صورت می‌گیرد؛ بنابراین هزینه واردات مواد پایه دارو‌های بدون نسخه به حدود 5 برابر افزایش پیدا کرده است، درحالی‌که قیمت ارز برای این دارو‌ها 5 برابر شده، اما افزایش قیمت دارو به اندازه 5 برابر نیست.

هر چند با افزایش 110 درصدی در اقلام دارویی بدون نسخه مواجه هستیم، اما همین میزان افزایش قیمت هم افزایش مدیریت‌شده در جهت منافع مردم است. قیمت‌های فعلی، کف افزایش قیمت است که با وجود آن تولیدکننده‌ها شاید کمی ضرر هم بدهند.

اختراعی گفت: وزارت بهداشت، پس از حذف ارز 4200 تومانی برای دارو‌های بدون نسخه، در واقع تولید حدود 50 قلم داروی بدون نسخه (OTC) را به داروسازان تحمیل کرده و می‌گوید در مقابل 6000 قلم دارو، حالا این چند ده قلم داروی بدون نسخه را هم با سود کمتر یا با ضرر تولید کنید. اگر قرار بود دارو‌های بدون نسخه تولید داخل نشود و عینا وارد شود، قیمت آن‌ها بیش از 5 برابر می‌شد.

دارو‌های OTC آن دسته از دارو‌هایی هستند که نیازی به تجویز پزشک ندارند و بدون نسخه قابل تهیه است. در بسیاری از کشور‌های دنیا هم این دارو‌ها اساسا تحت پوشش بیمه‌ها نیستند. اما واقعیت امر این است که این دسته از دارو‌ها که شاید تعداد آن‌ها خیلی زیاد هم نباشد، اما مصرف زیادی دارند و همواره در خانه‌های مردم می‌توان چند قلم از این دارو‌ها را پیدا کرد. در پاندمی کرونا، نیاز به این دسته از دارو‌ها به شدت افزایش پیدا کرده است.

گفته می‌شود در برخی کشور‌ها افراد می‌توانند دارو‌های OTC را بدون مراجعه به داروخانه از سوپرمارکت‌ها تهیه کنند. از همین رو دارو‌های بدون نسخه در زمان تخصیص ارز در اولویت قرار ندارد؛ و اگر قرار بر اولویت بندی باشد، اولویت آخر دریافت ارز دولتی دارو‌های OTC هستند.

همه این نکات و ویژگی‌های دارو‌های بدون نسخه، باعث شده تا شاهد گرانی بی سر و صدا و خزنده این دارو‌ها باشیم. ناگفته نماند که گرانی دارو فقط شامل دارو‌های بدون نسخه نبوده و برخی دارو‌های تحت پوشش بیمه‌ها نیز گران شده‌اند، بدون اینکه بیماران متوجه بشوند. زیرا، بیمار فقط به فکر تهیه دارو است و گران بودن آن در ابتدا به چشم نمی‌آید. فقط زمانی مورد اعتراض واقع می‌شود که احتیاج به دارو در سبد ثابت خانواده قرار داشته باشد و بایستی همیشه یک یا چند قلم داروی خاص را برای بیمارش تهیه کند.