افزایش دمای زمین 2.7 درجه خواهد بود
برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد می گوید که طرح های ملی برای کاهش تصاعد گازهای گلخانه ای فاصله زیادی با کاهش مورد نیاز برای پرهیز از عواقب خطرناک تغییر اقلیم دارد و جهان در مسیر افزایش 2.7 درجه سانتیگرادی دما در قرن حاضر است.
به گزارش ایسنا، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) روز گذشته (سه شنبه) در گزارشی اعلام کرد: اگر گام های در نظر گرفته شده برای وضعیت آب و هوایی تنها تعهداتی باشد که تاکنون اعلام شده، جهان در مسیر افزایش 2.7 درجه سانتیگرادی دما در قرن حاضر قرار می گیرد.
افزایش 2.7 درجه سانتیگرادی دما، نقض کننده اهداف تعیین شده در توافق پاریس است و هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) نسبت به عواقب فاجعه بار افزایش دما بیش از 2 درجه سانتیگراد در مقایسه با دوران پیش از صنعتی شدن هشدار داده است.
این گزارش تحت عنوان "شکاف تصاعدی" می گوید که براساس طرح هایی که کشورها تاکنون قول آن را داده اند میزان افزایش دمای زمین در قرن حاضر از 1.5 درجه سانتیگراد فراتر خواهد رفت.
به گزارش هندوستان تایمز، گزارش ها حاکی از آن است که تعهدات تعیین شده برای بهبود شرایط اقلیمی تا سال 2030 تنها انتشار سالانه گازهای گلخانه ای را به میزان 7.5 درصد کاهش خواهش داد. همچنین برای دستیابی به تحقق جلوگیری از افزایش دو درجه سانتی گرادی دما، کاهش 30 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای ضروری است و برای حفظ گرمایش جهانی کمتر از 1.5 درجه سانتیگراد لازم است انتشار این آلاینده ها 55 درصد کاهش پیدا کند.
همچنین بنابر گزارش شبکه خبری بی بی سی، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل گفت که انتشار این گزارش علمی درست چند روز قبل از اجلاس اقلیمی "کاپ26" گلاسگو یک "زنگ بیدارباش دیگر" است.
پیشتر در این هفته مطالعه ای توسط "سازمان هواشناسی جهانی" نشان داد که میزان انتشار گازهای گلخانه ای سال پیش به رغم همه گیری کرونا به سطح تازه ای رسید.
گزارش "شکاف تصاعدی"، که برای دوازدهمین سال منتشر می شود، طرح های ملی برای کاستن از تصاعد که پیش از برگزاری اجلاس کاپ26 تحویل سازمان ملل شده است را بررسی می کند.
این تعهدات که 120 کشور تسلیم کرده اند از الان تا 2030 را در بر می گیرد. "یو ان ای پی" همچنین سایر تعهدات برای کاهش گازهای گرم کننده که هنوز تسلیم سازمان ملل نشده را مدنظر قرار داد.
نویسندگان گزارش تازه می گویند مشکل این است که بسیاری از قول های جاری برای رسیدن به حالت کربن خنثی تا نیمه قرن مبهم هستند. آنها اشاره می کنند که در میان 20 کشور ثروتمند جهان، طرح های درازمدت دوازده کشور کاملا مبهم است.
بسیاری از طرح ها کاهش جدی تصاعد را به بعد از 2030 موکول می کنند، که تردیدی جدی درباره توانایی آنها برای به صفر رساندن کربن ظرف فقط 20 سال پدید می آورد.
انتهای پیام