امضا طرف آمریکایی اعتباری ندارد / تضامین قوی در گفتوگوهای وین دریافت شود
کارشناس سیاست خارجی گفت: سابقه آمریکا حتی در همین سالهای اخیر نشان میدهد که امضای طرف آمریکایی هیچ اعتباری ندارد.
مصطفی خوشچشم در گفتوگو با میزان، با اشاره به توقف یک هفتهای گفتوگوهای وین برای لغو تحریمهای ظالمانه، بیان کرد: وقفه پیشآمده درروند مذاکرات طبیعی است لذا هرازگاهی تیمهای مذاکرهکننده نیاز دارند که نتایج حاصله در طول مذاکره در یک دوره را به اطلاع پایتختها برسانند که این بار هم تیمهای مذاکرهکننده به پایتختها برای مشاوره چندروزه بازگشتهاند.
کارشناس سیاست خارجی ادامه داد: در حال حاضر به اوج و چالش اصلی مذاکره نزدیک میشویم. با شروع این وقفه درروند گفتوگوها رسانههای غربی و ضدانقلاب در تلاشاند تا اینگونه نشان دهند که مذاکرات به بنبست رسیده است.
وی ادامه داد: رسانههای غربی میخواهند با افکار عمومی مخاطبین داخل ایران را دچار ابهام کنند و با ایجاد تلاطم در افکار عمومی بازارهای باقدرت نخشوندگی بالا مثل بازار دلار را دچار ارتعاش و لرزشهای شدید کنند تا به این شکل سطح نگرانی در افکار عمومی و در میان مقامات مذاکرهکننده را بالا ببرند و از طرفی هم یک فشار روانی بهطرف ایرانی وارد کرده تا با هرچه نزدیکتر شدن به موعد و ضربالاجل ساختگی طرف مقابل تیم ایران بیشازپیش تحتفشار قرار گیرد و به خواستههای طرف مقابل تن دهد.
خوشچشم تصریح کرد: البته با واکنش نسبتاً خوب و فراگیر رسانههای کشور این موج بعد از چند ساعت خنثیسازی شد و طرف مقابل و غربی و اپوزیسیون خارج از کشور مجبور به اصلاح ادبیات خود و تغییر کلمات شدند.
کارشناس سیاست خارجی گفت: پر واضح است که طرفهای مقابل ما از همه ابزارها به ویژه ابزار عملیات روانی و رسانهای استفاده میکند تا به خواستههای خودشان برسند و ایران را از تلاش مجدانه خودش برای دستیابی به یک توافق خوب و پایدار و قابل اتکا منصرف کنند.
وی اظهار داشت: طرف ایرانی نیز از پیش با اطلاع به این عرصه گام گذاشته است و به راحتی اسیر چنین سناریوهای طرف مقابل نمیشود.
کارشناس سیاست خارجی با اشاره به راستیآزمایی و اخذ تضامین در گفتوگوهای وین، خاطر نشان کرد: وقتی شما با کشور غیر مسئولی مثل آمریکا طرف هستید که به بیان آقای اوباما «آمریکا و مردم آن در صحنه بینالملل استثنا هستند» و یا به بیان آقای ترامپ که میگفت «فقط آمریکا اهمیت دارد» طبیعی است که میبایستی از تضامین هرچه بیشتری برخوردار باشد.
خوشچشم عنوان کرد: سابقه آمریکا حتی در همین سالهای اخیر نشان میدهد که امضای طرف آمریکایی هیچ اعتباری ندارد.
وی با بیان اینکه آمریکا یکی از اعضای اصلی شورای امنیت است و حق وتو دارد، خاطر نشان کرد: بنابراین باید بیش از پیش احتیاط به خرج داده شود و از پیش انواع سناریوهای بد را پیشبینی کرد و برای آنها چاره اندیشید.
خوشچشم تصریح کرد: قطعاً در میان انواع تضامین ممکن برای ایران در چارچوب گفتوگوهای وین، مهمترین تضمینی که ایران میتواند به آن فکر کند و به آن دست یابد، تضمینی است که در دستان خود کشور ما باشد چرا که این روشی است که آمریکاییها خودشان هم انجام میدهند.
وی گفت: آمریکاییها تحریمها را در دستان خودشان به عنوان یک اسلحه حفظ میکنند تا تضمین رسیدن به اهداف و اجرای تعهدات توسط طرف ایرانی باشد و این کار را در برجام نیز انجام دادند.
کارشناس سیاست خارجی خاطر نشان کرد: در برجام ایران بود که اقدامات را انجام داد و آمریکا تحریمها را در دستان خودش به عنوان یک تضمین تا پایان دورهای که مطمئن شدند ایران به تعهدات خود عمل کرده، نگه داشتند و حتی پس از آن نیز به صورت عملی تحریمها را برنداشتند.
خوش چشم افزود: از آنجایی که ما با یک کشور قدرتمند عضو شورای امنیت و دارای حق وتو و غیر مسئولی، چون آمریکا طرف هستیم قطعا بایستی یکی از تضمینهای مورد درخواستمان حفظ مسائلی باشد که در دستان خود ماست.
وی تأکید کرد: بایستی انواع تضامین هستهای، حقوقی، سیاسی و تجاری را از طرف مقابل اخذ کنیم که مهمترین آنها تضمین هستهای است. به این معنا که مواد و ماشینهایی که ذیل هر گونه تفاوت احتمالی باید انبار شود، این مواد و ماشینها سالم حفظ و از خراب شدن و از بین بردن آنها مجدانه جلوگیری شود تا در صورت هرگونه خلف وعده طرف آمریکایی بتوانیم از این مواد و ماشینها استفاده کنیم.
- بیشتر بخوانید:
- چرا ایران ضربالاجلهای ساختگی در وین را نمیپذیرد؟