انتشار آلبوم بداهه نوازی بر اساس اشعار سهراب سپهری

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «راد نو اندیش»، آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست...» بر اساس بداهه نوازی پیانو بردیا صدرنوری و نوازندگی دودوک صادق چراغی توسط موسسه «فرهنگی هنری راد نو اندیش» با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازار محصولات موسیقایی وارد شد. این اثر شامل 11 آهنگ با نام «نوا - (از نوای 1 تا نوای 5)» و «دشتی - (ازدشتی 1 تا دشتی 6)» است.

ضبط، میکس و مسترینگ آلبوم «دورها آوایی ست...» توسط امید نیک بین در استودیو «شهرصدای پارسیان» به مدیریت آیدین الفت انجام گرفته است.

صادق چراغی یکی از نوازندگان آلبوم «دورها آوایی ست...» درباره این اثر توضیح داد: دورها آوایی ست... (نام آلبوم برگرفته از اشعار سهراب سپهری است)» بداهه نوازی دودوک و پیانو است؛ دو ساز که میان همه ناسازگاری های امروز جهان، از دو فرهنگ گوناگون با یکدیگر همراه و همراز شدند. پیانو، که بیشتر شناخته شده است و دودوک یا بالابان و نرمه نای که کمتر شناسانده شده و بیشتر سازی بومی است. اقوام ترک و بسیاری از کردها در ایران آن را با نام «بالابان» می‌شناسند و در بخش‌هایی از کردستان آن را «نرمه نای» می‌خوانند.

او ادامه داد: از دیدگاه من نرمه نامی برازنده و واژه‌ای بی کم و کاست پارسی و یگانه برای این ساز کهن است. دودوک در بیشتر فرهنگ‌ها، ساختاری بسیار ساده دارد. هرچند در فرهنگ مردمانی که مجال درنگ بیشتر داشته‌اند، پیشرفت‌های بسیار داشته است. دودوک مانند بسیاری از سازهای نخستین، میان سرزمین‌های گوناگون، سازی مشترک است و در فرهنگ‌های گوناگون دست به دست شده و از خانواده هموند و مشترک به شمار می‌آید. ترک‌های ترکیه این ساز را را با نام «می» می‌شناسند. در ارمنستان «دودوک»، در چین «گوانزی» و در کره «پیری» و...

چراغی اضافه کرد: در دنیای موسیقایی امروز به پشتوانه آثار خوبی که برای این ساز نگاشته و اجرا شده، آشکار است که بایستی این ساز را دارای توانایی‌هایی درخور بدانیم. به‌ویژه به پشتوانه فرهنگ موسیقایی پربار هنرمندان توانای ارمنی، آذری، ترکی، کردی و یا هنرمندان شرق دور آسیا. هنرمندان بسیاری در سرزمین ارمنستان با کوشش‌های دنباله‌دار خود دستاویزی شده‌اند تا آوازه این ساز در سرزمین‌های دیگر طنین‌انداز شود و با پرکاری و پیگیری آنان، این ساز بیشتر به‌عنوان سازی با خواستگاه ارمنستان شناخته‌شده است. با این‌همه، هنرمندان بسیاری در کشورهای دیگر چون ترکیه، آذربایجان و چین در این باره خوش درخشیده‌اند. کاربرد این ساز در پهنه گسترده‌ای از ایران نیز فراگیر است و هم‌اکنون در جغرافیای ایران، خنیاگران و نوازنده‌های بسیاری در اجرای موسیقی‌های بومی سامان خود، آن را به کار می‌گیرند و در جای‌جای میهن گران‌مایه‌مان، این ساز با کوشش شایسته نوازندگان هنرمند بومی در آئین‌ها و جشن‌ها، کاربرد فراوان دارد.

او همچنین درباره همکاری با بردیا صدرنوری برای ساخت این آلبوم گفت: نوازنده پیانوی این اثر - بردیا صدرنوری - بیشتر دل‌بسته موسیقی دستگاهی و کلاسیک ایرانی و نیز موسیقی اقوام ایرانی است. در گفتگوها و برخی همنوایی‌ها دانستم که بایستی با حال و هوایی که خواسته اوست با او همراه باشم؛ وگرنه بی‌گمان این ساز می‌تواند در زمینه‌های دیگر نیز نمود داشته باشد. پس از چندی همنوایی، دستگاه نوا و آواز دشتی برگزیده شد تا در فضای پراحساس آن‌ها به شیوه بداهه به گشت‌وگذار در دنیای موسیقی بپردازیم. هر نغمه و نوایی که از یک ساز برمی‌آمد بر دیگری اثر گذار بود. گاه به «دشت‌هایی چه فراخ می‌رسید» و گاه به «کوه‌هایی چه بلند». گوشه‌ها و نغمه‌های نوا و دشتی هر بار که نواخته می‌شدند آرایه‌ای دیگر به خود می‌گرفتند. بی‌گمان پی‌جویی‌ای بود زیبا و دلپذیر. «پی چیزی می‌گشتیم / پی خوابی شاید / پی نوری، ریگی، لبخندی». دلمان می‌خواست موسیقی ما شادتر بود؛ چراکه می‌دانستیم اینجا «طفلی به نام شادی، دیری است گم‌شده است (از اشعار استاد شفیعی کدکنی)».

این هنرمند ادامه داد: با این همه رخدادهای پی‌درپی این روزگار نمی‌گذاشت که نواها چالاک و شاد باشند. در تراز توانایی خود، در میانه بده بستان سازها، در جستجوی آواهایی بودیم دور از اندوه و بااین‌همه آرزویمان موسیقی‌ای بود که شنوندگان ما را با درنگ و اندیشه همراه گرداند. اگر هم اندکی رسیده باشیم برایمان مایه خرسندی است. می‌خواستیم دوستداران این‌گونه موسیقی‌ها را نیز همراه خود کنیم چراکه تردید نداشتیم «دورها آوایی‌ست» که ما را می‌خواند.

صادق چراغی از جمله هنرمندان و پژوهشگرانی است که فعالیت خود را در حوزه موسیقی اصیل ایرانی آغاز کرد. او فراگیری دوره های آموزشی ساز نی را نزد محمد علی کیانی نژاد طی نموده و ردیف موسیقی را به واسطه ساز نی نزد همین استاد گذرانید. البته مهارت چراغی در نوازندگی ساز نی مقدمه ای بود تا با بهره گرفتن از استادان نواحی ایران چون شیرمحمد اسپندار و دیگران تجربیات خود را در نواختن سازهای بادی سرنا، کرنا، دونلی، لبک و بالابان بیازماید. وی پس از اجرای چند برنامه مختلف در کنسرت ها و آلبوم های متعدد در حوزه پژوهش نیز فعالیت های خود را آغاز و عمده توجهات خود را در عرصه موسیقی مناطق مختلف ایران متمرکز کرد. در سالهای اخیر بیشتر وقت وی صرف شناخت و مطالعه تطبیقی موسیقی و آثار ارکسترال گروه سازهای ملی کشورهای آسیائی و اروپای شرقی شده؛ که حاصل آن اندیشیدن به توانائیهای بالقوه سازهای مناطق ایران و سودای تولید آثار ارکسترال با این سازهاست.

آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست...» با هنرمندی بردیا صدرنوری و صادق چراغی طی روزهای پیش رو به دلیل رعایت موازین بهداشتی و پیشگیرانه در جهت مقابله با شیوع ویروس «کرونا» برای آن دسته از شنوندگانی که مایل به خرید اثر به صورت فیزیکی هستند بدون دریافت وجه نقد از سوی موسسه «رادنواندیش» به آدرس مورد نظر مخاطبان ارسال می‌شود.

علاقه‌مندان برای تهیه این آلبوم می توانند جهت سفارش به شماره تلفن 88528147 موسسه فرهنگی «رادنو اندیش» تماس بگیرند.

انتهای پیام