انتشار ویراست تازه‌ای از «حیات فکری سیاسی امامان شیعه»
نشر علم چاپ پنجم کتاب «حیات فکری سیاسی امامام شیعه» نوشته حجت‌الاسلام رسول جعفریان را منتشر و روانه بازار نشر کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشر علم ویراست تازه‌ای از کتاب شناخته شده رسول جعفریان محقق تاریخ اسلام را با عنوان «حیات فکری سیاسی امامان شیعه علیهم‌السلام» منتشر و روانه بازار نشر کرد.
رسول جعفریان در این کتاب به بررسی زندگانی امامان شیعه و تحلیل جنبه‌های فکری و سیاسی آن پرداخته است. کتاب برای نخستین بار به زبان فارسی در سال 1343نوشته شده است.
نویسنده در 12 فصل کتاب ابتدا اطلاعاتی پیرامون نحوه ولادت و شخصیت امامان (ع) ارائه نموده و ضمن اشاره به برجسته‌ترین ویژگی هر یک از معصومین (ع)، به بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی دوران آن حضرت پرداخته است.
جعفریان در مقدمه مفصل این اثر به بحث و بررسی پیرامون تشیع و رابطه آن با تاریخ‌نگاری پرداخته است. وی معتقد است که شیعیان به موازات سایر مسلمانان، در تدوین دانش‌های اسلامی، مخصوصاًً تاریخ، کار خود را آغاز کردند. نحوه تاریخ‌نگاری شیعه در آغاز عصر تدوین، آثار شیعی در سیره نبوی در قرون نخست، آثار فارسی امامی مذهبان از قرن هفتم تا دهم، تاریخ‌نگاری در آستانه عصر صفوی، مقتل‌نویسی در دوره صفوی و قاجار از دیگر عناوینی می‌باشند که نویسنده در مقدمه، به بحث و بررسی آن‌ها پرداخته است.
در بخش اول کتاب سیره امام علی (ع) مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده معتقد است که زندگی سیاسی و اجتماعی امام، الگویی در حد مدینه فاضله است، بدین معنا که سیره آن حضرت، یکی از بهترین روش‌های زندگی است که تاکنون در طول حیات انسانی تجربه شده است. وی یکی از مهمترین جلوه‌های زندگی امام را زهدی دانسته که سراسر زندگی آن حضرت را پوشانده است؛ زاهدی که همه چیز دارد و می‌تواند داشته باشد اما از همه آن‌ها اعراض کرده است.
بخش دوم، به بررسی شخصیت امام حسن (ع) اختصاص یافته است. امام مجتبی (ع) و مسأله امامت، خصلت‌های مذهبی و سیاسی مردم کوفه، نخستین اقدامات امام در مقابل معاویه، درخواست صلح معاویه از ایشان، دلایل پذیرش صلح، متن صلحنامه و نحوه شهادت این امام همام، از جمله مسائلی است که مورد بحث قرار گرفته است.
اثر جدید رسول جعفریان منتشر شددر بخش سوم، زندگانی امام حسین (ع) بررسی شده است. از مهمترین اموری که در این بخش مورد بحث قرار گرفته، حکمت شهادت و امر سیاست است. نویسنده در این بخش به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال است که اساساً حکمت شهادت امام حسین (ع) چه بوده است؟ آیا این شهادت، شهادتی سیاسی است یا معنوی؟
چگونگی مخالفت امام حسین (ع) با خلافت یزید، جزئیات اعزام مسلم به کوفه، حرکت امام به سمت عراق، مردم کوفه و فشار ابن زیاد بر آن‌ها، ارزیابی این سفر، برخورد امام در برابر سپاه عراق، آگاهی از شهادت، انحرافات دینی و کربلا، آثار سیاسی رخداد کربلا در شیعه، حکمت شهادت امام (ع) از جمله عناوین مهمی هستند که در این بخش، مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند.
در بخش چهارم کتاب به جنبه‌هایی از زندگانی امام سجاد (ع) نگریسته شده است. نویسنده بهره‌گیری امام چهارم (ع) از حربه دعا را مهمترین ویژگی ایشان بیان کرده است. وی معتقد است هنگامی که جامعه دچار انحراف شده، روحیه رفاه‌طلبی و دنیازدگی بر آن غلبه کرده و فساد سیاسی، اخلاقی و اجتماعی، آن را در محاصره قرار داده، امام سجاد (ع) توانسته است از دعا برای بیان بخشی از عقاید خود استفاده کند و بار دیگر تحرکی در جامعه برای توجه به معرفت، عبادت و بندگی خداوند ایجاد نماید. به اعتقاد وی، گرچه ظاهراً مقصود اصلی در این دعاها، همان معرفت و عبادت بوده، اما با توجه به تعابیری که وجود دارد، می‌توان گفت که مردم می‌توانستند از لابلای این تعبیرات، با مفاهیم سیاسی مورد نظر امام سجاد (ع) آشنا شوند.
سایر فصل‌های کتاب نیز به زندگی امامان بعدی اختصاص دارد.
نشر علم چاپ پنجم این کتاب را در 330 نسخه روانه بازار نشر کرده است.