انسان باید همواره در هسته مرکزی عقل و عدل حرکت کند

قم - مرجع تقلید شیعیان گفت: همواره انسان باید در هسته مرکزی عقل و عدل حرکت کند و اهلبیت (ع) تکیه گاه معتدلی هستند که مردم باید از آنان پیروی کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله عبدالله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی بیان داشت: در حکمت 109 نهج البلاغه به نقل از امیرالمومنین علی علیه السلام آمده است که فرمود: «نَحنُ النُمرُقَهُ الوُسطَی، بِهَا یَلحَقُ التَالِی وَ اِلَیهَا یَرجِعُ الغَالِی» ما اهلبیت، تکیه گاه معتدلی هستیم که نه تندیم و نه کند، که باید عقب افتادگان به ما ملحق شوند و تندروان نیز باید توبه کنند و به سوی ما برگردند.

وی گفت: مولا امیرالمومنین بیان می‌دارد که مردم هم سه قسم هستند یک قسم همراهان مایند که اوساط هستند، اینها منزه از تفریط و مبرای از افراط اند، گروهی دیگر اهل تفریط اند که به ما ملحق نشدند و کند و دیر پرواز هستند به این زودی ها به ما ملحق نمی‌شوند مگر جدیت کنند و راه ما را طی کنند، گروهی هم تیزپرواز و بیجا پرواز هستند، قبل از ما حرکت می‌کنند، قهرا بیراهه می‌روند، نه مبدا را می‌دانند و نه منتها را، همه اینها باید بدانند ما آن تکیه گاه معتدلی هستیم که نه کند است و نه تند، نه اهل تفریط است و نه افراط و مردم باید از ما پیروی کنند.

این مرجع تقلید ابراز داشت: قبل یا بعد از امام حرکت نکردن، فلسفه این جمله نورانی امیرالمومنین است و لذا همواره انسان باید در هسته مرکزی عقل و عدل حرکت کند.

آیت الله جوادی آملی با اشاره به سالروز مباهله و نزول سوره انسان، با بیان اینکه باید جریان مباهله را گرامی بداریم، اظهار داشت: آنچه از آیه مباهله بر می‌آید این است که وجود مبارک امیرالمومنین، به منزله جان پیغمبر است، یک حقیقت هستند که یکی وحی و نبوت را دریافت می‌کند و یکی ولایت و امامت را دریافت می‌کند و این جانشین اوست.

وی ادامه داد: در سوره آل عمران بیان نورانی خداوند که فرمود «فَقُل تَعَالَوا نَدعُ أَبنَاءنَا وَأَبنَاءکُم وَنِسَاءنَا وَنِسَاءکُم وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَکُم» اینها را طرزی معرفی کرد که اینها خلیفه تامه الهی هستند، و خداوند اولیای کامل الهی خود را در سه بخش تلقی علم، حفظ و نگهداری علم و ابلاغ و انشا علم، معصوم نگه داشت هر چند اصل آن برای پیامبر گرامی اسلام و فرع آن برای اهلبیت عصمت و طهارت است.

مفسر قرآن کریم افزود: عظمت مولا امیرالمومنین در این آیه از بیان بلند «انفسنا و انفسکم» مشخص است ولی علاوه بر آن در آیه آمده است «ثُمَ نَبتَهِل فَنَجعَل لَعنَهَ اللهِ عَلَی الکَاذِبِینَ» یعنی «ما» قرار می‌دهیم «فنجعل»، اینجا دو تا مطلب هست اینکه دعا یک برکت و وسیله خوبی است که عبد دعا می‌کند و خدا اجابت می‌کند و یک وقت مسئله قرب نوافل و قرب فرایض هست که عبد به جایی می‌رسد که خلیفه خدا می‌شود، «فَنَجعَل لَعنَهَ اللهِ عَلَی الکَاذِبِینَ» یعنی «ما» قرار می‌دهیم لعنت خدا و این کیفر را به اذن الهی برای دیگران! این نتیجه قرب فرایض است که اینها می‌شوند ید الله، عین الله و همه اینها در مقام فعل است ولی در مقام ذات، ممتنع است کسی به آن راه پیدا کند.

مرجع تقلید شیعیان عنوان داشت: ما باید جریان مباهله و نزول سوره هل اتی را گرامی بداریم، اینکه خداوند می‌فرماید «وَ یُطعِمُونَ الطَعامَ عَلی حُبِهِ مِسکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً» این در حالی است که در مدینه، مسلمان اسیر نبود، بلکه اینها کفاری بودند که آمده بودند برای کشتن پیامبر و امیرالمومنین و در مدینه اسیر بودند، و مولا علی افطار خود و فرزندان خود را به این کافر که در خانه مولا آمده، می‌دهد، این علی می‌شود جان پیغمبر!