اوکراین و غرب در مسیر باخت
اکونومیست سرمقاله جهانی این هفته خود را به بحران اوکراین و روند نامطلوب پیشرفت جنگ اختصاص داده است. تحلیلگران این نشریه معتقد هستند که اگر قرار است اوکراین و حامیان غربی آن پیروز شوند، ابتدا باید بپذیرند که اکنون در مسیر باخت قرار دارند. در دو سال گذشته، روسیه و اوکراین درگیر یک جنگ فرسایشی پرهزینه بوده‌اند. این شرایط غیرقابل تداوم است. ولودیمیر زلنسکی در سفر اخیر خود به آمریکا «طرح...
پیشروی روسیه در شرق اوکراین تاکنون کند و پرهزینه بوده است. تازه‌ترین برآوردها نشان می‌دهد که روسیه در این جنگ روزانه متحمل تلفاتی در حدود 1200کشته و زخمی می‌شود. اما اوکراین با یک‌پنجم جمعیت روسیه نیز در حال آسیب دیدن است و خطوط مقدم آن ممکن است پیش از استهلاک توانایی‌های روسیه در هم شکسته شود. اوکراین در خارج از میدان نبرد نیز با چالش‌های زیادی دست به گریبان است. روسیه شبکه برق اوکراین را به‌شدت تخریب کرده است. مردم از جنگ خسته هستند. ارتش در بسیج و آموزش نیروهای تازه حتی برای حفظ خطوط فعلی با مشکل روبه‌رو است. شکاف بزرگی بین آرزوی اوکراینی‌ها برای پیروزی کامل و توانایی آنها برای تحقق این هدف ایجاد شده است. وضع در خارج از کشور هم مساعد نیست. راست‌گرایان در آلمان و فرانسه اعتقادی به حمایت از اوکراین ندارند. احتمال بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید وجود دارد؛ شخصی که بعید نیست اوکراین را به ولادیمیر پوتین بفروشد.
اگر زلنسکی در مقابل واقعیت مقاومت کند و اصرار داشته باشد که همه سرزمین‌های اشغالی را بازپس بگیرد، حامیان خارجی اوکراین را خواهد راند و مردم کشورش را دچار دودستگی خواهد کرد. تنها امید واقعی برای حفظ حمایت غربی‌ها و اتحاد اوکراینی‌ها، اتخاذ رویکرد جدید و تعریف صادقانه ابعاد پیروزی است. هدف پوتین از حمله به اوکراین، تصرف سرزمین نیست، بلکه خواسته او جلوگیری از تبدیل شدن اوکراین به دموکراسی پررونق متمایل به غرب است. مردم اوکراین باید اقناع شوند که «جایزه» اصلی رسیدن به این هدف است. زلنسکی هر چقدر هم که آرزو داشته باشد، نیرو و سلاح لازم برای بازپس‌گیری تمام سرزمین‌های اشغالی را ندارد. برای جبران پذیرش این واقعیت تلخ، غرب باید به زلنسکی اطمینان دهد که با تقویت توان نظامی اوکراین و ارائه تضمین‌های امنیتی لازم، امکان تحقق این هدف اصلی را فراهم می‌کند.
اگر اوکراین بتواند به‌طور متقاعدکننده‌ای چشم‌انداز پیشروی بیشتر روسیه در میدان نبرد را منتفی کند، بی‌حاصلی تهاجمات بزرگ در آینده نیز مشخص می‌شود. این رویکرد مستلزم ارسال بیشتر تسلیحات است. اوکراین اکنون نیازمند موشک‌های بلندبرد و سامانه‌های پدافندی برای ضربه زدن به اهداف نظامی در عمق روسیه و دفاع از زیرساخت‌های خود است. نکته دومی که قدرت دفاعی اوکراین را تحکیم می‌کند آن است که بایدن اکنون از این کشور برای پیوستن به ناتو دعوت کند. البته برای کاهش ریسک تشدید تنش‌ها در آینده، باید مشخص شود که این پیمان شامل سرزمین‌هایی که اکنون تحت اشغال روسیه است، نمی‌شود. وعده قاطع‌تر برای عضویت اوکراین در ناتو به زلنسکی کمک می‌کند که معنای پیروزی را بازتعریف کند.
--> اخبار مرتبط