این را کسی دارد می‌گوید که هیچ بغض و کینه‌ای نه نسبت به آمریکا دارد، نه اسرائیل
واقعیت آن است که آن آرزو و رویایی که براندازان در سر دارند، که تصور می‌کنند با حمله نظامی آمریکا و اسرائیل، نظام سقوط خواهد کرد، در عالم واقعیت اتفاق نخواهد افتاد. اقدام نظامی آن‌ها صرفاً باعث افزایش مشکلات و مصیبت‌های مردم خواهد شد.
در حالی که بسیاری از ایرانیان نگران حمله تلافی‌جویانه نتانیاهو هستند، در نقطه مقابل، طیف گسترده‌ای از هم‌وطنان اپوزیسیون در دل‌شان قند آب می‌کنند که دری به تخته‌ای بخورد و نتانیاهو ناجی دمکراسی و آزادی در ایران شود. این هم حکایتی است که بسیاری از ایرانیان، و در رأس آنان، جناب شاهزاده رضا پهلوی، ناامید و سرخورده از امکان هرگونه تغییر و تحولی در داخل کشور، چشم امیدشان به پیروزی ماه آینده دونالد ترامپ و حمله نظامی نتانیاهو به ایران دوخته شده.
اولاً این امکان وجود دارد که نتانیاهو حمله تلافی‌جویانه به ایران نکند. چون حمله موشکی هفته گذشته ایران، صدمه جدی به اسرائیلی‌ها وارد نساخت و نتانیاهو خیلی دلیلی برای تلافی ندارد. واشنگتن و شماری از اعضای دولت خودش هم با توجه به درگیری گسترده در لبنان، چندان اصراری به تلافی ندارند. چون تلافی اسرائیل باعث اقدام مجدد ایران خواهد شد و این دور باطل همچنان ادامه خواهد یافت. در حالی که عدم تلافی اسرائیل، درگیری را در همین نقطه متوقف می‌سازد.
بازگردیم به امیدواری اپوزیسیون به اقدامات نظامی نتانیاهو علیه ایران، و چشم امید دیگرشان به پیروزی آقای دونالد ترامپ در انتخابات ماه آینده آمریکا. ملاحظات ملی و میهنی را هم در نظر نگیریم و فرض بگیریم که آرزوی اپوزیسیون برانداز تحقق یابد و نتانیاهو و دونالد ترامپ به ایران حمله نظامی بنمایند. به علاوه، فرض بگیریم که اپوزیسیون برانداز هم همه‌گونه همکاری و مساعدت با آن‌ها بنمایند. سؤال این‌جاست که چنین سناریویی چقدر موفق خواهد شد تا نظام را سرنگون نماید؟ واقعیت آن است که آن آرزو و رویایی که براندازان در سر دارند، که تصور می‌کنند با حمله نظامی آمریکا و اسرائیل، نظام سقوط خواهد کرد، در عالم واقعیت اتفاق نخواهد افتاد. اقدام نظامی آن‌ها صرفاً باعث افزایش مشکلات و مصیبت‌های مردم خواهد شد. بگذریم که چشم امید اپوزیسیون به اسرائیل و آمریکا، و جناب شاهزاده به نتانیاهو و ترامپ برای تحقق دمکراسی در ایران، رفتن به دنبال سراب است. این را کسی دارد می‌گوید که هیچ بغض و کینه‌ای نه نسبت به آمریکا دارد، نه اسرائیل. کسی که سال‌ها قبل از پیدایش اپوزیسیون، حاضر نشد پای بر روی پرچم‌های آمریکا و اسرائیل بگذارد؛ این پرسش معروف را مطرح نمود که «چه کسی از ایران خواسته که اسرائیل را نابود سازد؟» و کتاب «تولد اسرائیل» اش هنوز بعد از 15 سال، اجازه انتشار نیافته.
23259
کد خبر 1967408