بارش ابر اندوه در وداع با بزرگمرد موسیقی ایران
تهران - ایرنا - بامداد روز جمعه در حالی که هنوز شفق سینه آسمان را نشکافته بود، بسیاری از دوستداران خسرو آواز ایران از جای‌جای شهر تهران خود را به بهشت زهرا رسانده بودند تا با مردی وداع کنند که آوازش همنشین روزهای خوشی و ناخوشی‌شان بود.
به گزارش ایرنا عصر پنجشنبه هفدهم مهر ماه، خبر پرکشیدن استاد محمدرضا شجریان آنچنان سنگین بر پیکر تک‌تک دوستداران فرهنگ و هنر ایران زمین فرود آمد که آنها واله و شیدا خود را به مقابل بیمارستان جم رساندند؛ جایی که «مرغ سحر» خود را از «قفس جان» رهانده بود، آن هم در روز اربعین.
با وجود آنکه همایون شجریان فرزند مرحوم شجریان دیشب گفته بود با توجه به محدودیت‌های کرونایی، مراسم‌های تشییع به صورت محدود و با تصمیم خانوادگی پیکر پدرش به مشهد منتقل می‌شود، صبح امروز بسیاری از مردم خود را برای وداع آخر به بهشت زهرای تهران رساندند.
جمعیتی که از حوالی ساعت پنج صبح در بهشت زهرای تهران گرد آمده بودند، بالغ بر پانصد نفر تخمین زده می‌شود؛ همانانی که می‌خواستند خود را به بخش سالن‌های تغسیل متوفیان برساندند اما عوامل انتظامی به دلیل شرایط خاص کرونایی اجازه ورود آنان را نمی‌داد.
نم‌باران و آسمان ابری و گرفته پاییزی نیز بر اندوه مردم افزوده بود و آنان را به زمزمه آواز «بارون» سوق می‌داد: ببار ای بارون ببار! با دلم گریه کن خون ببار! در شبای تیره چون زلف یار...! بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون... دلا خون شو، خون ببار! بر کوه و دشت و هامون ببار! به سرخی لبای سرخ یار! به یاد عاشقای این دیار! به داغ عاشقای بی مزار...! ای بارون! این همه داستان نبود؛ قطره‌های اشک نیز از گوشه چشم دوستداران شجریان همچون نم باران روان بود؛ انگار عزیزی را از دست داده بودند و امروز افسوس آن می‌خوردند که چرا قدرش را ندانسته‌اند یا به سوگ جگرگوشه‌ای نشسته بودند که با نوای او به صبح و شام خود رنگ زندگی می‌پاشیدند.
آن سوتر، در مصلای اصلی بهشت زهرای تهران آیین رسمی تشییع و اقامه نماز میت برقرار بود؛ سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه جمعی از مسئولان این وزارتخانه، استادان و چهره های عرصه موسیقی و اعضای خانه موسیقی ایران در کنار خانواده مرحوم شجریان در سالن حضور یافته بودند. به سنت همیشگی پیش از اقامه نماز میت تنی چند از دوستان در بیان ویژگی‌های شجریان سخن گفتند؛ ابتدا حسین علیزاده استاد موسیقی ایران در سخنان کوتاهی از خصایص استاد موسیقی ایران برشمرد و نبود وی را نقصانی برای جامعه موسیقی دانست.
داریوش پیرنیاکان از استادان موسیقی ایران نیز این نکته را گفت که همیشه آرزو داشته وقتی می‌میرد، شجریان برایش نماز بخواند اما اینگونه نشد؛ وی شجریان را بخشی از تاریخ ایران دانست و اظهار داشت: آنها که می‌خواستند شجریان را حذف کنند به راه باطل رفتند.
استاد داود گنجه‌ای از دیگر اساتید موسیقی کشورمان بر این موضوع تاکید داشت که شجریان را هرکسی بر اساس سلیقه خود تفسیر می‌کند و ابراز امیدواری کرد با رفتن شجریان عدالت دوباره نهادینه شود.
در پایان همایون شجریان خطاب به حاضران گفت: من مانند بسیاری از شما رفتن پدر را باور ندارم و ایستادن در کنار تابوت وی مانند ایستادن در بارگاه مولاناست. پس از آن با حضور حجت الاسلام محمود دعایی مدیرمسئول روزنامه اطلاعات صفوف نماز میت برقرار شد و سپس تابوت شجریان روی دست های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر دوستداران و موسیقیدانان بنام کشورمان تشییع و داخل خودرو قرار داده شد تا به فرودگاه مهرآباد منتقل شود.
با اتمام مراسم رسمی و انتقال پیکر مرحوم شجریان، همایون شجریان در جمع مردمی که پشت درهای بسته محل اقامه نماز جمع شده بودند، حضور یافت و از اینکه شرایط کرونایی اجازه نداد آیین باشکوهی برای پدرش برگزار شود، از مردم به خاطر محدودیت های پیش آمده عذرخواهی کرد.
قرار است پیکر محروم شجریان با تصمیم خانواده وی در جوار مهدی اخوان ثالث از شاعران معاصر ایران و فردوسیه طوس به خاک سپرده شود.
استاد محمدرضا شجریان که برجسته‌ترین هنرمند عرصه آواز و موسیقی سنتی کشور است و از وی با عنوان «خسرو آواز ایران» یاد می‌شود، پس از تحمل دوره طولانی بیماری عصر امروز، پنجشنبه در بیمارستان جم تهران درگذشت. استاد آخرین بار در 14 مهر 99 با کاهش فشار خون و عفونت شدید در ناحیه بدن و کیسه صفرا به بیمارستان منتقل شده و پس‌از بستری شدن در بخش ICU به کما رفته بود. خواننده پیشکسوت ایرانی در سن 80 سالگی بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت؛ او سال‌ها از بیماری ریه رنج می‌برد و طی روزهای اخیر به دلیل مشکلات ریوی و تنفسی ناپایدار، افت فشار خون و افت سطح هوشیاری در بخش مراقبت های ویژه بستری شده بود.
*س_برچسب‌ها_س*