با خواندن این سوره از دوستان امام علی (ع) شوید + صوت آیات

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره واقعه پنجاه و ششمین سوره قرآن است و در جزء بیست و هفتم آن قرار دارد.

خداوند در این سوره درباره روز قیامت و وقایع آن سخن می‌گوید و مردم را در روز قیامت به سه گروه اصحاب یمین، اصحاب شمال و السابقون دسته‌بندی می‌کند و درباره جایگاه و پاداش یا عذاب هر گروه سخن می‌گوید.

پیامبر (ص) درباره فضیلت خواندن سوره واقعه می‌فرماید: اگر کسی سوره واقعه را بخواند، نوشته می‌شود که از غافلان نیست. اگر کسی سوره واقعه را بخواند هرگز گرفتار تنگدستی نمی‌شود.

امام صادق (ع) نیز در این باره فرمودند: سوره واقعه سوره امیرالمومنین (ع) است و هرکس آن را بخواند، از دوستان ایشان خواهد بود.

فایل صوتی تلاوت سوره واقعه با صدای محمد منشاوی

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره واقعه همراه با ترجمه_س*

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند رحمتگر مهربان

اذا وقعت الواقع 1

آن واقعه چون وقوع یابد (1)

لیس لوقعتها کاذب 2

[که] در وقوع آن دروغی نیست (2)

خافض رافع 3

پست کننده [و] بالابرنده است (3)

اذا رجت الأرض رجا 4

چون زمین با تکان [سختی] لرزانده شود (4)

وبست الجبال بسا 5

و کوهها [جمله] ریزه ریزه شوند (5)

فکانت هباء منبثا 6

و غباری پراکنده گردند (6)

وکنتم أزواجا ثلاث 7

و شما سه دسته شوید (7)

فأصحاب المیمن ما أصحاب المیمن 8

یاران دست راست کدامند یاران دست راست (8)

وأصحاب المشأم ما أصحاب المشأم 9

و یاران چپ کدامند یاران چپ (9)

والسابقون السابقون 10

و سبقتگیرندگان مقدمند (10)

أولئک المقربون 11

آنانند همان مقربان [خدا] (11)

فی جنات النعیم 12

در باغستانهای پر نعمت (12)

ثل من الأولین 13

گروهی از پیشینیان (13)

وقلیل من الآخرین 14

و اندکی از متاخران (14)

علی سرر موضون 15

بر تختهایی جواهرنشان (15)

متکئین علیها متقابلین 16

که روبروی هم بر آنها تکیه داده اند (16)

یطوف علیهم ولدان مخلدون 17

بر گردشان پسرانی جاودان [به خدمت] می گردند (17)

بأکواب وأباریق وکأس من معین 18

با جامها و آبریزها و پیاله [ها] یی از باده ناب روان (18)

لا یصدعون عنها ولا ینزفون 19

[که] نه از آن دردسر گیرند و نه بی خرد گردند (19)

وفاکه مما یتخیرون 20

و میوه از هر چه اختیار کنند (20)

ولحم طیر مما یشتهون 21

و از گوشت پرنده هر چه بخواهند (21)

وحور عین 22

و حوران چشمدرشت (22)

کأمثال اللؤلؤ المکنون 23

مثل لؤلؤ نهان میان صدف (23)

جزاء بما کانوا یعملون 24

[اینها] پاداشی است برای آنچه میکردند (24)

لا یسمعون فیها لغوا ولا تأثیما 25

در آنجا نه بیهوده ای می شنوند و نه [سخنی] گناه آلود (25)

الا قیلا سلاما سلاما 26

سخنی جز سلام و درود نیست (26)

وأصحاب الیمین ما أصحاب الیمین 27

و یاران راست یاران راست کدامند (27)

فی سدر مخضود 28

در [زیر] درختان کنار بی خار (28)

وطلح منضود 29

و درختهای موز که میوه اش خوشه خوشه روی هم چیده است (29)

وظل ممدود 30

و سایه ای پایدار (30)

وماء مسکوب 31

و آبی ریزان (31)

وفاکه کثیر 32

و میوه ای فراوان (32) لا مقطوع ولا ممنوع 33

نه بریده و نه ممنوع (33) وفرش مرفوع 34

و همخوابگانی بالا بلند (34) انا أنشأناهن انشاء 35

ما آنان را پدید آورده ایم پدید آوردنی (35) فجعلناهن أبکارا 36

و ایشان را دوشیزه گردانیده ایم (36) عربا أترابا 37

شوی دوست همسال (37) لأصحاب الیمین 38

برای یاران راست (38) ثل من الأولین 39

که گروهی از پیشینیانند (39) وثل من الآخرین 40

و گروهی از متاخران (40) وأصحاب الشمال ما أصحاب الشمال 41

و یاران چپ کدامند یاران چپ (41) فی سموم وحمیم 42

در [میان] باد گرم و آب داغ (42) وظل من یحموم 43

و سایه ای از دود تار (43) لا بارد ولا کریم 44

نه خنک و نه خوش (44) انهم کانوا قبل ذلک مترفین 45

اینان بودند که پیش از این ناز پروردگان بودند (45) وکانوا یصرون علی الحنث العظیم 46

و بر گناه بزرگ پافشاری میکردند (46) وکانوا یقولون أئذا متنا وکنا ترابا وعظاما أانا لمبعوثون 47

و می گفتند آیا چون مردیم و خاک واستخوان شدیم واقعا [باز] زنده می گردیم (47) أوآباؤنا الأولون 48

یا پدران گذشته ما [نیز] (48) قل ان الأولین والآخرین 49

بگو در حقیقت اولین و آخرین (49) لمجموعون الی میقات یوم معلوم 50

قطعا همه در موعد روزی معلوم گرد آورده شوند (50) ثم انکم أیها الضالون المکذبون 51

آنگاه شما ای گمراهان دروغپرداز (51) لآکلون من شجر من زقوم 52

قطعا از درختی که از زقوم است خواهید خورد (52) فمالئون منها البطون 53

و از آن شکمهایتان را خواهید آکند (53) فشاربون علیه من الحمیم 54

و روی آن از آب جوش می نوشید (54) فشاربون شرب الهیم 55

[مانند] نوشیدن اشتران تشنه (55) هذا نزلهم یوم الدین 56

این است پذیرایی آنان در روز جزا (56) نحن خلقناکم فلولا تصدقون 57

ماییم که شما را آفریده ایم پس چرا تصدیق نمی کنید (57) أفرأیتم ما تمنون 58

آیا آنچه را [که به صورت نطفه] فرو می ریزید دیده اید (58) أأنتم تخلقونه أم نحن الخالقون 59

آیا شما آن را خلق می کنید یا ما آفریننده ایم (59) نحن قدرنا بینکم الموت وما نحن بمسبوقین 60

ماییم که میان شما مرگ را مقدر کرده ایم و بر ما سبقت نتوانید جست (60) علی أن نبدل أمثالکم وننشئکم فی ما لا تعلمون 61

[و می توانیم] امثال شما را به جای شما قرار دهیم و شما را [به صورت] آنچه نمیدانید پدیدار گردانیم (61) ولقد علمتم النشأ الأولی فلولا تذکرون 62

و قطعا پدیدار شدن نخستین خود را شناختید پس چرا سر عبرت گرفتن ندارید (62) أفرأیتم ما تحرثون 63

آیا آنچه را کشت می کنید ملاحظه کرده اید (63) أأنتم تزرعونه أم نحن الزارعون 64

آیا شما آن را [بییاری ما] زراعت می کنید یا ماییم که زراعت می کنیم (64) لو نشاء لجعلناه حطاما فظلتم تفکهون 65

اگر بخواهیم قطعا خاشاکش می گردانیم پس در افسوس [و تعجب] می افتید (65) انا لمغرمون 66

[و می گویید] واقعا ما زیان زده ایم (66) بل نحن محرومون 67

بلکه ما محروم شدگانیم (67) أفرأیتم الماء الذی تشربون 68

آیا آبی را که می نوشید دیده اید (68) أأنتم أنزلتموه من المزن أم نحن المنزلون 69

آیا شما آن را از [دل] ابر سپید فرود آورده اید یا ما فرودآورنده ایم (69) لو نشاء جعلناه أجاجا فلولا تشکرون 70

اگر بخواهیم آن را تلخ می گردانیم پس چرا سپاس نمی دارید (70) أفرأیتم النار التی تورون 71

آیا آن آتشی را که برمی افروزید ملاحظه کرده اید (71) أأنتم أنشأتم شجرتها أم نحن المنشئون 72

آیا شما [چوب] درخت آن را پدیدار کرده اید یا ما پدیدآورنده ایم (72) نحن جعلناها تذکر ومتاعا للمقوین 73

ما آن را [مایه] عبرت و [وسیله] استفاده برای بیابانگردان قرار داده ایم (73) فسبح باسم ربک العظیم 74

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی (74) فلا أقسم بمواقع النجوم 75

نه [چنین است که می پندارید] سوگند به جایگاه های [ویژه و فواصل معین] ستارگان (75) وانه لقسم لو تعلمون عظیم 76

اگر بدانید آن سوگندی سخت بزرگ است (76) انه لقرآن کریم 77

که این [پیام] قطعا قرآنی است ارجمند (77) فی کتاب مکنون 78

در کتابی نهفته (78) لا یمسه الا المطهرون 79

که جز پاکشدگان بر آن دست ندارند (79) تنزیل من رب العالمین 80

وحیی است از جانب پروردگار جهانیان (80) أفبهذا الحدیث أنتم مدهنون 81

آیا شما این سخن را سبک [و سست] می گیرید (81) وتجعلون رزقکم أنکم تکذبون 82

و تنها نصیب خود را در تکذیب [آن] قرار می دهید (82) فلولا اذا بلغت الحلقوم 83

پس چرا آنگاه که [جان شما] به گلو می رسد (83) وأنتم حینئذ تنظرون 84

و در آن هنگام خود نظاره گرید (84) ونحن أقرب الیه منکم ولکن لا تبصرون 85

و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولی نمی بینید (85) فلولا ان کنتم غیر مدینین 86

پس چرا اگر شما بیجزا می مانید [و حساب و کتابی در کار نیست] (86) ترجعونها ان کنتم صادقین 87

اگر راست می گویید [روح] را برنمی گردانید (87) فأما ان کان من المقربین 88

و اما اگر [او] از مقربان باشد (88) فروح وریحان وجنت نعیم 89

[در] آسایش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود] (89) وأما ان کان من أصحاب الیمین 90

و اما اگر از یاران راست باشد (90) فسلام لک من أصحاب الیمین 91

از یاران راست بر تو سلام باد (91) وأما ان کان من المکذبین الضالین 92

و اما اگر از دروغزنان گمراه است (92) فنزل من حمیم 93

پس با آبی جوشان پذیرایی خواهد شد (93) وتصلی جحیم 94

و [فرجامش] درافتادن به جهنم است (94) ان هذا لهو حق الیقین 95

این است همان حقیقت راست [و] یقین (95) فسبح باسم ربک العظیم 96

پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی (96)

انتهای پیام /