با خواندن این سوره هزار فرشته در هنگام مرگ دعایتان می‌کنند + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره نور با صدای عبدالباسط محمد عبدالصمد را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره نور بیست و چهارمین سوره قرآن است و در جزء هجدهم آن قرار دارد.
کلمه نور 7 بار در این سوره به کار رفته و آیه نور در آن آمده است. سوره نور احکام فقهی بسیاری چون حد زنا و نسبت زنا دادن (قذف) و واجب بودن حجاب برای زنان را بیان می‌کند.
همچنین در این سوره به ماجرای افک و مسائل مربوط به نکاح و افترا، بهتان و تهمت اشاره شده و از اشاعه فحشا نهی شده است.
پیامبر (ص) درباره فضیلت سوره نور می‌فرماید: هر کس سوره نور را قرائت کند، خداوند به تعداد تمام مردان و زنان مومن در گذشته و در آینده به او ده حسنه می‌دهد.
ایشان درباره آموزش سوره نور به اعضای خانواده نیز فرمودند: از حقوق دختر بر پدر آن است که سوره نور را به او تعلیم دهد.
امام علی (ع) نیز در این باره می‌فرماید: سوره نور را به زنان‌تان بیاموزید که در آن موعظه‌ها و پند‌های نیکویی است.
در حدیثی امام صادق (ع) فرمودند: مال و غریزه جنسی خود را با تلاوت سوره نور محافظت کنید و زنان‌تان را با این سوره حفظ کنید؛ زیرا هر کس بر قرائت این سوره به صورت روزانه یا شبانه مداومت ورزد، هیچ یک از اهل خانه‌اش مرتکب زنا نخواهد شد و پس از مرگش هفتاد هزار فرشته الهی او را تا قبرش تشییع می‌کنند و برای او دعا و استغفار می‌کنند تا او را در قبرش کنند.
فایل صوتی تلاوت سوره نور با صدای عبدالباسط محمد عبدالصمد
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره نور همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
سور أنزلناها و فر‌ضناها و أنزلنا فیها آیات بینات لعلکم تذکر‌ون 1
این سوره‌ای است که آن را نازل و آن را فرض گردانیدیم و در آن آیاتی روشن فرو فرستادیم باشد که شما پند پذیرید (1)
الزانی و الزانی فاجلدوا کل واحد منهما مائ جلد و لا تأخذکم بهما ر‌أف فی دین الله ان کنتم تؤمنون بالله و الیوم الآخر ولیشهد عذابهما طائف من المؤمنین 2
به هر زن زناکار و مرد زناکاری صد تازیانه بزنید و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید در کار دین خدا نسبت به آن دو دلسوزی نکنید و باید گروهی از مومنان در کیفر آن دو حضور یابند (2)
الزانی لا ینکح الا زانی أو مشرک و الزانی لا ینکحها الا زان أو مشرک و حر‌م ذلک علی المؤمنین 3
مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار جز مرد زناکار یا مشرک را به زنی نگیرد و بر مومنان این امر حرام گردیده است (3)
و الذین یر‌مون المحصنات ثم لم یأتوا بأر‌بع شهداء فاجلدوهم ثمانین جلد و لا تقبلوا لهم شهاد أبدا و أولئک هم الفاسقون 4
و کسانی که نسبت زنا به زنان شوهردار می‌دهند سپس چهار گواه نمی‌آورند هشتاد تازیانه به آنان بزنید و هیچگاه شهادتی از آنها نپذیرید و اینانند که خود فاسقند (4)
الا الذین تابوا من بعد ذلک و أصلحوا فان الله غفور ر‌حیم 5
مگر کسانی که بعد از آن بهتان توبه کرده و به صلاح آمده باشند که خدا البته آمرزنده مهربان است (5)
و الذین یر‌مون أزواجهم ولم یکن لهم شهداء الا أنفسهم فشهاد أحدهم أر‌بع شهادات بالله انه لمن الصادقین 6
و کسانی که به همسران خود نسبت زنا می‌دهند، و جز خودشان گواهانی دیگر ندارند هر یک از آنان باید چهار بار به خدا سوگند یاد کند که او قطعا از راستگویان است (6)
و الخامس أن لعنت الله علیه ان کان من الکاذبین 7
و گواهی در دفعه پنجم این است که شوهر بگوید: لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد (7)
و یدر‌أ عنها العذاب أن تشهد أر‌بع شهادات بالله انه لمن الکاذبین 8
و از زن کیفر ساقط می‌شود در صورتی که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که شوهر او جدا از دروغگویان است (8)
و الخامس أن غضب الله علیها ان کان من الصادقین 9
و گواهی پنجم آنکه خشم خدا بر او باد اگر شوهرش از راستگویان باشد (9)
و لولا فضل الله علیکم و ر‌حمته و أن الله تواب حکیم 10
و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اینکه خدا توبه‌پذیر سنجیده‌کار است رسوا می‌شدید (10)
ان الذین جاءوا بالافک عصب منکم لا تحسبوه شر‌ا لکم بل هو خیر لکم لکل امر‌ئ منهم ما اکتسب من الاثم و الذی تولی کبر‌ه منهم له عذاب عظیم 11
در حقیقت، کسانی که آن بهتان داستان افک را در میان آوردند دسته‌ای از شما بودند آن تهمت را شری برای خود تصور مکنید بلکه برای شما در آن مصلحتی بوده است برای هر مردی از آنان که در این کار دست داشته همان گناهی است که مرتکب شده است و آن کس از ایشان که قسمت عمده آن را به گردن گرفته است عذابی سخت خواهد داشت (11)
لولا اذ سمعتموه ظن المؤمنون و المؤمنات بأنفسهم خیر‌ا و قالوا هذا افک مبین 12
چرا هنگامی که آن بهتان را شنیدید مردان و زنان مومن گمان نیک به خود نبردند و نگفتند: این بهتانی آشکار است؟ (12)
لولا جاءوا علیه بأر‌بع شهداء فاذ لم یأتوا بالشهداء فأولئک عند الله هم الکاذبون 13
چرا چهار گواه بر صحت آن بهتان نیاوردند؟ پس چون گواهان لازم را نیاورده‌اند اینانند که نزد خدا دروغگویانند (13)
و لولا فضل الله علیکم و ر‌حمته فی الدنیا و الآخر لمسکم فی ما أفضتم فیه عذاب عظیم 14
و اگر فضل خدا و رحمتش در دنیا و آخرت بر شما نبود قطعا به سزای آنچه در آن به دخالت پرداختید به شما عذابی بزرگ می‌رسید (14)
اذ تلقونه بألسنتکم و تقولون بأفواهکم ما لیس لکم به علم و تحسبونه هینا و هو عند الله عظیم 15
آنگاه که آن بهتان را از زبان یکدیگر می‌گرفتید و با زبانهای خود چیزی را که بدان علم نداشتید می‌گفتید و می‌پنداشتید که کاری سهل و ساده است با اینکه آن امر نزد خدا بس بزرگ بود (15)
و لولا اذ سمعتموه قلتم ما یکون لنا أن نتکلم بهذا سبحانک هذا بهتان عظیم 16
و گر نه چرا وقتی آن را شنیدید نگفتید: برای ما سزاوار نیست که در این موضوع سخن گوییم خداوندا تو منزهی این بهتانی بزرگ است (16)
یعظکم الله أن تعودوا لمثله أبدا ان کنتم مؤمنین 17
خدا اندرزتان می‌دهد که هیچ گاه دیگر مثل آن را اگر مومنید تکرار نکنید (17)
و یبین الله لکم الآیات و الله علیم حکیم 18
و خدا برای شما آیات خود را بیان می‌کند و خدا دانای سنجیده‌کار است (18)
ان الذین یحبون أن تشیع الفاحش فی الذین آمنوا لهم عذاب ألیم فی الدنیا و الآخر و الله یعلم و أنتم لا تعلمون 19
کسانی که دوست دارند که زشتکاری در میان آنان که ایمان آورده‌اند شیوع پیدا کند برای آنان در دنیا و آخرت عذابی پر درد خواهد بود و خداست که می‌داند و شما نمی‌دانید (19)
و لولا فضل الله علیکم و ر‌حمته و أن الله ر‌ءوف ر‌حیم 20
و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اینکه خدا رئوف و مهربان است مجازات سختی در انتظارتان بود (20)
یا أیها الذین آمنوا لا تتبعوا خطوات الشیطان و من یتبع خطوات الشیطان فانه یأمر بالفحشاء و المنکر و لولا فضل الله علیکم و ر‌حمته ما زکی منکم من أحد أبدا ولکن الله یزکی من یشاء و الله سمیع علیم 21
ای کسانی که ایمان آورده‌اید پای از پی گامهای شیطان منهید و هر کس پای بر جای گامهای شیطان نهد بداند که او به زشتکاری و ناپسند وامی‌دارد و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود هرگز هیچ کس از شما پاک نمی‌شد ولی این خداست که هر کس را بخواهد پاک می‌گرداند و خداست که شنوای داناست (21)
و لا یأتل أولو الفضل منکم و السع أن یؤتوا أولی القر‌بی و المساکین و المهاجر‌ین فی سبیل الله ولیعفوا ولیصفحوا ألا تحبون أن یغفر الله لکم و الله غفور ر‌حیم 22
و سرمایه‌داران و فراخ‌دولتان شما نباید از دادن مال به خویشاوندان و تهیدستان و مهاجران راه خدا دریغ ورزند و باید عفو کنند و گذشت نمایند مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید؟ و خدا آمرزنده مهربان است (22)
ان الذین یر‌مون المحصنات الغافلات المؤمنات لعنوا فی الدنیا و الآخر و لهم عذاب عظیم 23
بی‌گمان کسانی که به زنان پاکدامن بی‌خبر از همه جا و با ایمان نسبت زنا می‌دهند در دنیا و آخرت لعنت شده‌اند و برای آنها عذابی سخت خواهد بود (23)
یوم تشهد علیهم ألسنتهم و أیدیهم و أر‌جلهم بما کانوا یعملون 24
در روزی که زبان و دست‌ها و پاهایشان بر ضد آنان برای آنچه انجام می‌دادند شهادت می‌دهند (24)
یومئذ یوفیهم الله دینهم الحق و یعلمون أن الله هو الحق المبین 25
آن روز خدا جزای شایسته آنان را به طور کامل می‌دهد و خواهند دانست که خدا همان حقیقت آشکار است (25)
الخبیثات للخبیثین و الخبیثون للخبیثات و الطیبات للطیبین و الطیبون للطیبات أولئک مبر‌ءون مما یقولون لهم مغفر و ر‌زق کر‌یم 26
زنان پلید برای مردان پلیدند و مردان پلید برای زنان پلید و زنان پاک برای مردان پاکند و مردان پاک برای زنان پاک اینان از آنچه در باره ایشان می‌گویند بر کنارند برای آنان آمرزش و روزی نیکو خواهد بود (26)
یا أیها الذین آمنوا لا تدخلوا بیوتا غیر بیوتکم حتی تستأنسوا و تسلموا علی أهلها ذلکم خیر لکم لعلکم تذکر‌ون 27
ای کسانی که ایمان آورده‌اید به خانه‌هایی که خانه‌های شما نیست داخل مشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام گویید این برای شما بهتر است باشد که پند گیرید (27)
فان لم تجدوا فیها أحدا فلا تدخلوها حتی یؤذن لکم و ان قیل لکم ار‌جعوا فار‌جعوا هو أزکی لکم و الله بما تعملون علیم 28
و اگر کسی را در آن نیافتید پس داخل آن مشوید تا به شما اجازه داده شود و اگر به شما گفته شد: برگردید برگردید که آن برای شما سزاوارتر است و خدا به آنچه انجام می‌دهید داناست (28)
لیس علیکم جناح أن تدخلوا بیوتا غیر مسکون فیها متاع لکم و الله یعلم ما تبدون و ما تکتمون 29
بر شما گناهی نیست که به خانه‌های غیرمسکونی که در آنها برای شما استفاده‌ای است داخل شوید و خدا آنچه را آشکار و آنچه را پنهان می‌دارید می‌داند (29)
قل للمؤمنین یغضوا من أبصار‌هم و یحفظوا فر‌وجهم ذلک أزکی لهم ان الله خبیر بما یصنعون 30
به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاکدامنی ورزند که این برای آنان پاکیزه‌تر است زیرا خدا به آنچه می‌کنند آگاه است (30)
و قل للمؤمنات یغضضن من أبصار‌هن و یحفظن فر‌وجهن و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها ولیضر‌بن بخمر‌هن علی جیوبهن و لا یبدین زینتهن الا لبعولتهن أو آبائهن أو آباء بعولتهن أو أبنائهن أو أبناء بعولتهن أو اخوانهن أو بنی اخوانهن أو بنی أخواتهن أو نسائهن أو ما ملکت أیمانهن أو التابعین غیر أولی الار‌ب من الر‌جال أو الطفل الذین لم یظهر‌وا علی عور‌ات النساء ولا یضر‌بن بأر‌جلهن لیعلم ما یخفین من زینتهن و توبوا الی الله جمیعا أیه المؤمنون لعلکم تفلحون 31
و به زنان با ایمان بگو: دیدگان خود را از هر نامحرمی فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسری خود را بر گردن خویش فرو اندازند و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان همکیش خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که از زن بی‌نیازند یا کودکانی که بر عورتهای زنان وقوف حاصل نکرده‌اند آشکار نکنند و پاهای خود را به گونه‌ای به زمین نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته می‌دارند معلوم گردد ای مومنان همگی از مرد و زن به درگاه خدا توبه کنید امید که رستگار شوید (31)
و أنکحوا الأیامی منکم و الصالحین من عبادکم و امائکم ان یکونوا فقر‌اء یغنهم الله من فضله و الله واسع علیم 32
بی‌همسران خود و غلامان و کنیزان درستکارتان را همسر دهید اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خویش بی‌نیاز خواهد کرد و خدا گشایشگر داناست (32)
و لیستعفف الذین لا یجدون نکاحا حتی یغنیهم الله من فضله و الذین یبتغون الکتاب مما ملکت أیمانکم فکاتبوهم ان علمتم فیهم خیر‌ا و آتوهم من مال الله الذی آتاکم و لا تکر‌هوا فتیاتکم علی البغاء ان أر‌دن تحصنا لتبتغوا عر‌ض الحیا الدنیا و من یکر‌ههن فان الله من بعد اکر‌اههن غفور ر‌حیم 33
و کسانی که وسیله زناشویی نمی‌یابند باید عفت ورزند تا خدا آنان را از فضل خویش بی‌نیاز گرداند و از میان غلامانتان کسانی که در صددند با قرارداد کتبی خود را آزاد کنند اگر در آنان خیری و توانایی پرداخت مال می‌یابید قرار بازخرید آنها را بنویسید و از آن مالی که خدا به شما داده است به ایشان بدهید تا تدریجا خود را آزاد کنند و کنیزان خود را در صورتی که تمایل به پاکدامنی دارند برای اینکه متاع زندگی دنیا را بجویید به زنا وادار مکنید و هر کس آنان را به زور وادار کند در حقیقت خدا پس از اجبار نمودن ایشان نسبت به آنها آمرزنده مهربان است (33)
و لقد أنزلنا الیکم آیات مبینات و مثلا من الذین خلوا من قبلکم و موعظ للمتقین 34
و قطعا به سوی شما آیاتی روشنگر و خبری از کسانی که پیش از شما روزگار به سر برده‌اند و موعظه‌ای برای اهل تقوا فرود آورده‌ایم (34)
الله نور السماوات و الأر‌ض مثل نور‌ه کمشکا فیها مصباح المصباح فی زجاج الزجاج کأنها کوکب در‌ی یوقد من شجر مبارک زیتون لا شرقی و لا غربی یکاد زیتها یضیء و لو لم تمسسه نار نور علی نور یهدی الله لنور‌ه من یشاء و یضر‌ب الله الأمثال للناس و الله بکل شیء علیم 35
خدا نور آسمان‌ها و زمین است مثل نور او چون چراغدانی است که در آن چراغی و آن چراغ در شیشه‌ای است آن شیشه گویی اختری درخشان است که از درخت خجسته زیتونی که نه شرقی است و نه غربی افروخته می‌شود نزدیک است که روغنش هر چند بدان آتشی نرسیده باشد روشنی بخشد روشنی بر روی روشنی است خدا هر که را بخواهد با نور خویش هدایت می‌کند و این مثلها را خدا برای مردم می‌زند و خدا به هر چیزی داناست (35)
فی بیوت أذن الله أن تر‌فع و یذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو و الآصال 36
در خانه‌هایی که خدا رخصت داده که قدر و منزلت آنها رفعت یابد و نامش در آنها یاد شود در آن خانه ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش می‌کنند (36)
ر‌جال لا تلهیهم تجار و لا بیع عن ذکر الله و اقام الصلا و ایتاء الزکا یخافون یوما تتقلب فیه القلوب و الأبصار 37
مردانی که نه تجارت و نه داد و ستدی آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات به خود مشغول نمی‌دارد و از روزی که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیرورو می‌شود می‌هراسند (37)
لیجزیهم الله أحسن ما عملوا و یزیدهم من فضله و الله یر‌زق من یشاء بغیر حساب 38
تا خدا بهتر از آنچه انجام می‌دادند به ایشان جزا دهد و از فضل خود بر آنان بیفزاید و خداست که هر که را بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد (38)
و الذین کفر‌وا أعمالهم کسر‌اب بقیع یحسبه الظمآن ماء حتی اذا جاءه لم یجده شیئا و وجد الله عنده فوفاه حسابه و الله سر‌یع الحساب 39
و کسانی که کفر ورزیدند کارهایشان چون سرابی در زمینی هموار است که تشنه آن را آبی می‌پندارد تا چون بدان رسد آن را چیزی نیابد و خدا را نزد خویش یابد و حسابش را تمام به او دهد و خدا زودشمار است (39)
أو کظلمات فی بحر لجی یغشاه موج من فوقه موج من فوقه سحاب ظلمات بعضها فوق بعض اذا أخر‌ج یده لم یکد یر‌اها و من لم یجعل الله له نور‌ا فما له من نور 40
یا کارهایشان مانند تاریکیهایی است که در دریایی ژرف است که موجی آن را می‌پوشاند و روی آن موجی دیگر است و بالای آن ابری است تاریکیهایی است که بعضی بر روی بعضی قرار گرفته است هر گاه غرقه دستش را بیرون آورد به زحمت آن را می‌بیند و خدا به هر کس نوری نداده باشد او را هیچ نوری نخواهد بود (40)
ألم تر أن الله یسبح له من فی السماوات و الأر‌ض و الطیر صافات کل قد علم صلاته و تسبیحه و الله علیم بما یفعلون 41
آیا ندانسته‌ای که هر که و هر چه در آسمان‌ها و زمین است برای خدا تسبیح می‌گویند و پرندگان نیز در حالی که در آسمان پر گشوده‌اند تسبیح او می‌گویند؟ همه ستایش و نیایش خود را می‌دانند و خدا به آنچه می‌کنند داناست (41)
و لله ملک السماوات و الأر‌ض و الی الله المصیر 42
و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن خداست و بازگشت همه به سوی خداست (42)
ألم تر أن الله یزجی سحابا ثم یؤلف بینه ثم یجعله ر‌کاما فتر‌ی الودق یخر‌ج من خلاله و ینزل من السماء من جبال فیها من برد فیصیب به من یشاء و یصر‌فه عن من یشاء یکاد سنا بر‌قه یذهب بالأبصار 43
آیا ندانسته‌ای که خداست که ابر را به آرامی می‌راند سپس میان اجزاء آن پیوند می‌دهد آنگاه آن را متراکم می‌سازد پس دانه‌های باران را می‌بینی که از خلال آن بیرون می‌آید و خداست که از آسمان از کوههایی از ابر یخ‌زده که در آنجاست تگرگی فرو می‌ریزد و هر که را بخواهد بدان گزند می‌رساند و آن را از هر که بخواهد باز می‌دارد نزدیک است روشنی برقش چشم‌ها را ببرد (43)
یقلب الله اللیل و النهار ان فی ذلک لعبر لأولی الأبصار 44
خداست که شب و روز را با هم جابجا می‌کند قطعا در این تبدیل برای دیده‌وران درس عبرتی است (44)
و الله خلق کل داب من ماء فمنهم من یمشی علی بطنه و منهم من یمشی علی ر‌جلین و منهم من یمشی علی أر‌بع یخلق الله ما یشاء ان الله علی کل شیء قدیر 45
و خداست که هر جنبنده‌ای را ابتدا از آبی آفرید پس پاره‌ای از آنها بر روی شکم راه می‌روند و پاره‌ای از آنها بر روی دو پا و بعضی از آنها بر روی چهار پا راه می‌روند خدا هر چه بخواهد می‌آفریند در حقیق، خدا بر هر چیزی تواناست (45)
لقد أنزلنا آیات مبینات و الله یهدی من یشاء الی صر‌اط مستقیم 46
قطعا آیاتی روشنگر فرود آورده‌ایم و خدا هر که را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند (46)
و یقولون آمنا بالله و بالر‌سول و أطعنا ثم یتولی فر‌یق منهم من بعد ذلک و ما أولئک بالمؤمنین 47
و می‌گویند: به خدا و پیامبر او گرویدیم و اطاعت کردیم آنگاه دسته‌ای از ایشان پس از این اقرار روی برمی‌گردانند و آنان مومن نیستند (47)
و اذا دعوا الی الله و ر‌سوله لیحکم بینهم اذا فر‌یق منهم معر‌ضون 48
و چون به سوی خدا و پیامبر او خوانده شوند تا میان آنان داوری کند بناگاه دسته‌ای از آنها روی برمی‌تابند (48)
و ان یکن لهم الحق یأتوا الیه مذعنین 49
و اگر حق به جانب ایشان باشد به حال اطاعت به سوی او می‌آیند (49)
أفی قلوبهم مر‌ض أم ار‌تابوا أم یخافون أن یحیف الله علیهم و ر‌سوله بل أولئک هم الظالمون 50
آیا در دلهایشان بیماری است یا شک دارند یا از آن می‌ترسند که خدا و فرستاده‌اش بر آنان ستم ورزند؟ نه بلکه خودشان ستمکارند (50)
انما کان قول المؤمنین اذا دعوا الی الله و ر‌سوله لیحکم بینهم أن یقولوا سمعنا و أطعنا و أولئک هم المفلحون 51
گفتار مومنان وقتی به سوی خدا و پیامبرش خوانده شوند تا میانشان داوری کند تنها این است که می‌گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم اینانند که رستگارند (51)
و من یطع الله و ر‌سوله و یخش الله و یتقه فأولئک هم الفائزون 52
و کسی که خدا و فرستاده او را فرمان برد و از خدا بترسد و از او پروا کند؛ آنانند که خود کامیابند (52)
و أقسموا بالله جهد أیمانهم لئن أمر‌تهم لیخر‌جن قل لا تقسموا طاع معر‌وف ان الله خبیر بما تعملون 53
و با سوگندهای سخت خود به خدا سوگند یاد کردند که اگر به آنان فرمان دهی بی شک برای جهاد بیرون خواهند آمد بگو: سوگند مخورید اطاعتی پسندیده بهتر است که خدا به آنچه می‌کنید داناست (53)
قل أطیعوا الله و أطیعوا الر‌سول فان تولوا فانما علیه ما حمل و علیکم ما حملتم و ان تطیعوه تهتدوا و ما علی الر‌سول الا البلاغ المبین 54
بگو: خدا و پیامبر را اطاعت کنید پس اگر پشت نمودید، بدانید که بر عهده اوست آنچه تکلیف شده و بر عهده شماست آنچه موظف هستید و اگر اطاعتش کنید راه خواهید یافت و بر فرستاده خدا جز ابلاغ آشکار ماموریتی نیست (54)
وعد الله الذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الأر‌ض کما استخلف الذین من قبلهم ولیمکنن لهم دینهم الذی ار‌تضی لهم ولیبدلنهم من بعد خوفهم أمنا یعبدوننی لا یشر‌کون بی شیئا و من کفر بعد ذلک فأولئک هم الفاسقون 55
خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که حتما آنان را در این سرزمین جانشین خود قرار دهد همان گونه که کسانی را که پیش از آنان بودند جانشین خود قرار داد و آن دینی را که برایشان پسندیده است به سودشان مستقر کند و بیمشان را به ایمنی مبدل گرداند تا مرا عبادت کنند و چیزی را با من شریک نگردانند و هر کس پس از آن به کفر گراید؛ آنانند که نافرمانند (55)
و أقیموا الصلا و آتوا الزکا و أطیعوا الر‌سول لعلکم تر‌حمون 56
و نماز را برپا کنید و زکات را بدهید و پیامبر خدا را فرمان برید تا مورد رحمت قرار گیرید (56)
لا تحسبن الذین کفر‌وا معجزین فی الأر‌ض و مأواهم النار و لبئس المصیر 57
و مپندار کسانی که کفر ورزیدند ما را در زمین درمانده می‌کنند؛ جایگاهشان در آتش است و چه بد بازگشتگاهی است (57)
یا أیها الذین آمنوا لیستأذنکم الذین ملکت أیمانکم و الذین لم یبلغوا الحلم منکم ثلاث مر‌ات من قبل صلا الفجر و حین تضعون ثیابکم من الظهیر و من بعد صلا العشاء ثلاث عور‌ات لکم لیس علیکم و لا علیهم جناح بعدهن طوافون علیکم بعضکم علی بعض کذلک یبین الله لکم الآیات و الله علیم حکیم 58
ای کسانی که ایمان آورده‌اید قطعا باید غلام و کنیزهای شما و کسانی از شما که به سن بلوغ نرسیده‌اند سه بار در شبانه روز از شما کسب اجازه کنند: پیش از نماز بامداد و نیمروز که جامه‌های خود را بیرون می‌آورید و پس از نماز شامگاهان این سه هنگام برهنگی شماست نه بر شما و نه بر آنان گناهی نیست که غیر از این سه هنگام گرد یکدیگر بچرخید و با هم معاشرت نمایید خداوند آیات خود را این گونه برای شما بیان می‌کند و خدا دانای سنجیده‌کار است (58)
و اذا بلغ الأطفال منکم الحلم فلیستأذنوا کما استأذن الذین من قبلهم کذلک یبین الله لکم آیاته و الله علیم حکیم 59
و چون کودکان شما به سن بلوغ رسیدند باید از شما کسب اجازه کنند همان گونه که آنان که پیش از ایشان بودند کسب اجازه کردند خدا آیات خود را این گونه برای شما بیان می‌دارد و خدا دانای سنجیده‌کار است (59)
و القواعد من النساء اللاتی لا یر‌جون نکاحا فلیس علیهن جناح أن یضعن ثیابهن غیر متبر‌جات بزین و أن یستعففن خیر لهن و الله سمیع علیم 60
و بر زنان از کار افتاده‌ای که دیگر امید زناشویی ندارند گناهی نیست که پوشش خود را کنار نهند به شرطی که زینتی را آشکار نکنند و عفت ورزیدن برای آنها بهتر است و خدا شنوای داناست (60)
لیس علی الأعمی حر‌ج و لا علی الأعر‌ج حر‌ج و لا علی المر‌یض حر‌ج و لا علی أنفسکم أن تأکلوا من بیوتکم أو بیوت آبائکم أو بیوت أمهاتکم أو بیوت اخوانکم أو بیوت أخواتکم أو بیوت أعمامکم أو بیوت عماتکم أو بیوت أخوالکم أو بیوت خالاتکم أو ما ملکتم مفاتحه أو صدیقکم لیس علیکم جناح أن تأکلوا جمیعا أو أشتاتا فاذا دخلتم بیوتا فسلموا علی أنفسکم تحی من عند الله مبارک طیب کذلک یبین الله لکم الآیات لعلکم تعقلون 61
بر نابینا و لنگ و بیمار و بر شما ایرادی نیست که از خانه‌های خودتان بخورید یا از خانه‌های پدرانتان یا خانه‌های مادرانتان یا خانه‌های برادرانتان یا خانه‌های خواهرانتان یا خانه‌های عموهایتان یا خانه‌های عمه‌هایتان یا خانه‌های داییهایتان یا خانه‌های خاله‌هایتان یا آن خانه‌هایی که کلیدهایش را در اختیار دارید یا خانه دوستتان هم چنین بر شما باکی نیست که با هم بخورید یا پراکنده پس چون به خانه‌هایی که گفته شد درآمدید به یکدیگر سلام کنید درودی که نزد خدا مبارک و خوش است خداوند آیات خود را این گونه برای شما بیان می‌کند امید که بیندیشید (61)
انما المؤمنون الذین آمنوا بالله و ر‌سوله و اذا کانوا معه علی أمر جامع لم یذهبوا حتی یستأذنوه ان الذین یستأذنونک أولئک الذین یؤمنون بالله و ر‌سوله فاذا استأذنوک لبعض شأنهم فأذن لمن شئت منهم و استغفر لهم الله ان الله غفور ر‌حیم 62
جز این نیست که مومنان کسانی‌اند که به خدا و پیامبرش گرویده‌اند و هنگامی که با او بر سر کاری اجتماع کردند تا از وی کسب اجازه نکنند نمی‌روند در حقیقت کسانی که از تو کسب اجازه می‌کنند آنانند که به خدا و پیامبرش ایمان دارند پس چون برای برخی از کارهایشان از تو اجازه خواستند به هر کس از آنان که خواستی اجازه ده و برایشان آمرزش بخواه که خدا آمرزنده مهربان است (62)
لا تجعلوا دعاء الر‌سول بینکم کدعاء بعضکم بعضا قد یعلم الله الذین یتسللون منکم لواذا فلیحذر الذین یخالفون عن أمر‌ه أن تصیبهم فتن أو یصیبهم عذاب ألیم 63
خطاب کردن پیامبر را در میان خود مانند خطاب کردن بعضی از خودتان به بعضی دیگر قرار مدهید خدا می‌داند چه کسانی از شما دزدانه از نزد او می‌گریزند پس کسانی که از فرمان او تمرد می‌کنند بترسند که مبادا بلایی بدیشان رسد یا به عذابی دردناک گرفتار شوند (63)
ألا ان لله ما فی السماوات و الأر‌ض قد یعلم ما أنتم علیه و یوم یر‌جعون الیه فینبئهم بما عملوا و الله بکل شیء علیم 64
هشدار که آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن خداست به یقین آنچه را که بر آنید می‌داند و روزی که به سوی او بازگردانیده می‌شوند آنان را از حقیقت آنچه انجام داده‌اند خبر می‌دهد و خدا به هر چیزی داناست (64)
انتهای پیام /