برداشت دولت‌ها از صندوق توسعه ملی و تورم
براساس مبانی علم اقتصاد، پایه پولی شامل خالص بدهی دولتی، بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی، خالص دارایی‌های خارجی بانک مرکزی و خالص سایر اقلام بانک مرکزی است.
زمانی که دولت در نتیجه نیاز خود جهت تامین هزینه‌ها به صندوق توسعه ملی مراجعه و اقدام به برداشت از منابع صندوق می‌کند از آنجایی که منابع صندوق به صورت ارز به دولت قرض داده می‌شوند بنابراین دولت برای استفاده خود باید این منابع را به ریال تبدیل کند. از همین‌رو دولت منابع ارزی قرض گرفته شده از صندوق را به بانک مرکزی برده و به جای آن ریال مورد نیاز خود را تامین می‌کند. بنابراین این امر منجر به افزایش پایه پولی می‌شود. در واقع پایه پولی از طریق رشد دارایی‌های خارجی بانک مرکزی افزایش می‌یابد. در نتیجه این امر ریال منتشر شده توسط بانک مرکزی یا همان پول پرقدرت منجر به ایجاد تورم در اقتصاد می‌شود.
این درحالی است که منابع صندوق توسعه ملی جهت سرمایه گذاری در زیرساخت‌های کشور مانند تولید و صنعت، آموزش و بهداشت و سلامت تامین شده تا نیاز نسل‌های بعدی نیز مرتفع شود. دولت نیز اگر از منابع صندوق برداشت کند و به موارد ذکر شده اختصاص دهد احتمال ایجاد تورم پایین‌تر است. اما زمانی که برای مخارج جاری مانند پرداخت دستمزد و بدهی ها از این منابع استفاده شود نتیجه آن ایجاد تورم است.
مشروح این گزارش را در اکوایران با تیتر برداشت 63 درصدی دولت‌ها از منابع صندوق توسعه ملی بخوانید.
--> اخبار مرتبط- منابع صندوق توسعه ملی بخشی از بودجه نیست
- استارت پزشکیان با بدهی 100 میلیارد دلاری / ساز مخالفت با صندوق توسعه ملی
- طوفان بدهی دولت به صندوق توسعه ملی
- تیر صندوق ملی توسعه به سنگ خورد
- فوری / موافقت رهبر انقلاب با کاهش سهم صندوق توسعه ملی
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.