بعضی ها از رفتار ساپینتو سوء استفاده می کنند! / روانخواه: به جای مربی خارجی دنبال زیر ساخت ها باشیم

به گزارش "ورزش سه"، امید رضا روانخواه ابتدای فصل یکی از گزینه های حضور در کادر فنی تیم استقلال بود، اما قرعه به نام خسرو حیدری افتاد. با این حال به نظر می رسد، استارت سرمربیگری در تیم ملی دانشجویان با استقبال وی مواجه شده، چرا که چند فصلی است سرمربیگری را استارت زده و منتظر یک موقعیت خوب است که این جایگاه را در فوتبال ایران تثبیت کند. به همین بهانه دقایقی با هافبک اسبق تیم استقلال حرف زدیم که گزیده ای از آنرا را به اتفاق می خوانیم:

*امید به عنوان اولین سوال؛ چه شد که سرمربیگری تیم ملی دانشجویان را قبول کردی؟  خب مربیان بزرگی در تیم ملی دانشجویان کار کرده اند. محمد دادکان، احمد خداداد، علی دایی و... من در لیگ برتر، لیگ یک و لیگ 2 سرمربیگری را تجربه کرده ام و دوست داشتم تجربه کار در فضای بین المللی را هم به دست بیاورم و تیم ملی دانشجویان می توانست فرصت خوبی در شروع این مسیر باشد. با دکتر علیدوست، خواجوی و فارسی از مدیران تیم که صحبت کردم، متوجه شدم نگاه فوتبالی و خوبی به تیم ملی دانشجویان دارند و همه این ها دلایلی شد که رهبری این تیم را قبول کنم. از سویی این تیم ظرفیت خوبی برای موفقیت در مسابقات آسیایی و در نهایت جهانی دارد.

بعد از شروع کار در تیم ملی دانشجویان به اتفاق همکارانم لیست بازیکنان دانشجو در لیگ برتر و لیگ یک را استخراج کردیم و متوجه شدیم نزدیک به 270 بازیکن با شرایط سنی تیم ملی دانشجویان وجود دارند که می توانند به ما در تشکیل یک تیم خوب کمک کنند. پیدا کردن 100 بازیکن با کیفیت از این جمع کار چندان سختی نیست و این بدین معنی است تیم ملی دانشجویان دست کم در دو سال آینده می تواند با یک تیم با کیفیت در مسابقات آسیایی و جهانی حاضر شود. و در گام نخست 28 بازیکن را به ارددو دعوت کرده ایم و سه روز تمرین خواهیم داشت.

*به عنوان یک استقلالی عملکرد تیم را در فصل جاری چگونه ارزیابی می کنی و آیا امید به تکرار قهرمانی وجود دارد؟

در مجموع عملکرد استقلال در فصل جاری قابل دفاع بوده چرا که قهرمان سوپر جام شده و در لیگ برتر هم یکی از مدعیان قهرمانی به حساب می آید. اما می توان گفت در برهه ای فراز و نشیب در نتیجه گیری داشته اما طی 5 هفته اخیر به ثبات در نتیجه گیری رسیده است و این می تواند به تیم در تکرار قهرمانی کمک کند. به واقع ادامه این روند ما را به آن چیزی که شما گفته اید، امیدوار می کند. نکته مهم در این بین حواشی ای است که به وجود آمده و منجر به محرومیت ریکاردو ساپینتو شده است. امیدوارم این حاشیه ها و این محرومیت ها به تیم ضربه نزند که به عقیده من بی تاثیر نیست. من نمی گویم ریکاردو ساپینتو بی تقصیر است و همه رفتارهای او از یک تا صد درست است اما به نظر می رسد برخی از نیمکت ها در حال سوء استفاده از این موضوع هستند و چون می دانند سرمربی پرتغالی استقلال واکنش نشان می دهد، عمدا دست به رفتارهایی می زنند تا او مجبور به واکنش شود. این رفتار حرفه ای نیست و برای پیروزی در مسابقه تنها باید از حربه های فنی و تاکتیکی استفاده کرد.

*به عنوان یکی از مربیان جوان و نوگرا از حضور مربی خارجی در تیم ملی دفاع می کنید یا ایرانی؟

این حرف الان من نیست. سال های سال است که می گویم ما مثل کشورهای صاحب سبک در فوتبال از جمله اسپانیا، آلمان، انگلیس، آرژانتین، برزیل و... باید به سراغ بومی برویم. این در فوتبال کشور ما ضرورت بیشتری دارد، به این خاطر که شرایط ما از نظر ارزی و انتقال دستمزدها به خاطر شرایط تحریم ها خوب نیست و دیدیم که در پرونده مارک ویلموتس چه ضرری به ما زد. اما دلیل من برای انتخاب مربی ایرانی تنها این نیست. مربی ایرانی از فوتبال و هم چنین فرهنگ فوتبالیست های ما شناخت بیشتری دارد و بهتر می تواند در فوتبال ما تاثیر گذار باشد و توصیه من به فدراسیون فوتبال این است؛ یک مربی ایرانی که همه قبولش دارند، برای تیم ملی انتخاب کند و به سمت زیر ساخت ها و ساختار برود. ما در این بخش اصلا وضعیت خوبی نداریم. نگاه کنید در کمپ تیم های ملی برای این همه تیم ملی تنها یک زمین تمرین وجود دارد. ساختمان فدراسیون فوتبال هنوز ساخته نشده و تیم های ملی پایه ما امکانات خوبی ندارد، اما به خوبی می دانیم در سال های اخیر چقدر از توانمندی مالی فوتبال ایران سمت پرداخت دستمزد مربی خارجی شده است. مربی ایرانی در هر بخشی که متوجه شد، نیاز به حضور دستیار خارجی است به طور مثال در بخش بدنسازی براحتی می تواند دستیار خارجی با مبلغ متعارف جذب کند، در حالی که ما در همه بخش های کادر فنی مربیان ایرانی خوبی داریم. هم تمرین دهنده، هم بدنساز و هم... *به عنوان آخرین سوال؛ نظرتان در مورد داد و بیدادهای مربیان روی نیمکت ها چیست؟

متاسفانه این در فرهنگ فوتبال کشورمان جا افتاده و تبدیل به یک اپیدمی شده و واقعا ناراحت کننده است. حتی عیار برخی از مربیان با تن صدا و میزان شلوغی سنجیده می شود و این خیلی بد است. پیش تر که ما فوتبال بازی می کردیم احترام ها خیلی بیشتر بود و این مسایل آنهم به ندرت در لیگ یک و لیگ 2 دیده می شد، اما متاسفانه امروز شاهد هستیم که در لیگ برتر و حتی در بین تیم هایی که 300 - 400 میلیارد تومان هم هزینه کرده اند، این موضوع پر رنگ است. به عنوان یک فوتبالی این برایم ناراحت کننده است، چون هم من خوب می دانم و هم شما خوب می دانید و حتی آنهایی دست به این رفتارها می زنند، خوب می دانند این رفتارها کمکی به فوتبال باشگاهی ما نمی کند و در صورتی می توانیم موفق شویم و موفقیت خود را فرامرزی کنیم که در بعدهای فنی پیشرفت کنیم. فدراسیون فوتبال باید خیلی قوی تر در برابر این رفتارها می ایستاد. شاید کمی دیر شده است اما باز هم به اعتقاد من باید در برابر این رفتارها تصمیمات قاطعانه ای بگیرد. این به سود فوتبال است و مربیان متوجه می شوند راه پیشرفت در فوتبال داد و بیداد کردن نیست. خوب تمرین کردن است و رفتن به سراغ ایده های جدید و خوب تمرین کردن و در نهایت تلاش در همه زمینه ها برای بهتر شدن.