تاثیر مستقیم رشد اقتصادی بر کیفیت زندگی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از جهانبین نیوز؛ کیفیت زندگی از شاخص‌های اصلی جامعه است که دربرگیرنده مهمترین عواملی است که شرایط زندگی در جامعه و رفاه شخصی افراد را تعیین می‌کنند. همچنین از اساسی‌ترین مقوله‌های علوم اجتماعی است که در آن پارامترهای مادی توسعه اقتصادی و تولیدات داخلی در کنار پارامترهای غیرمادی همچون کیفیت کار، سطح باسوادی و فرهنگ، استاندارد پزشکی و بهداشت، کیفیت فراغت و تفریح، شرایط محیط زیست، جو سیاسی، احساس خوشبختی انفرادی و حتی آزادی و اتحادملی مورد بررسی قرار می‌گیرند. کیفیت زندگی به‌عنوان احساس فرد از بهزیستی تعریف شده است، احساسی که اساسش در رضایت فرد از جنبه‌هایی از زندگی است که برای وی اهمیت دارد. بنابراین می‌توان استنباط کرد کیفیت زندگی درک منحصربه فرد هم شخص در مورد این که آیا زندگی او با وجود ارتباطی که باخانوادهاش، دوستانش و اجتماعش دارد یا برایش رضایت بخش و قابل قبول است یانه و همچنین ارضاءفیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی برایش موجود است یا نه که البته این قضیه با توقع شخص از زندگیش ارتباط دارد. از سویی، آسیب‌شناسی اجتماعی مفهوم جدیدی است که از علوم زیستی گرفته شده و مبتنی بر تشابهی است که دانشمندان بین بیماری‌های عضوی و انحرافات اجتماعی قائل می شود در واقع با شکل گیری و رشد جامعه شناسی در قرن نوزدهم میلادی بهره گیری از علوم مختلف برای بیان فرایندهای اجتماعی نیز معمول گردید و در نتیجه بسیاری از اصطلاحات و واژه های رایج در علوم دیگر چون زیست شناسی، علوم پزشکی، زمین شناسی و مانند آن در جامعه شناسی نیز به کار گرفته شد که از جمله می توان آسیب شناسی را نام برد. آسیب‌های اجتماعی به مثابه یک مسئله اجتماعی، پدیده ای است که همراه با آن توانایی جامعه در سازمانیابی و حفظ نظم موجود از بین میرود و باعث دگرگونی های ساختاری در نظام اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در یک جامعه می شود. در جامعه امروز ما، آسیب های اجتماعی در سیمای یک مسأله یا مشکل اجتماعی رخ نموده است. این آسیب های اجتماعی تعداد زیادی از مردم را تحت تأثیر قرار داده و به طور روز افزونی در حال تعامل با یکدیگر و تبدیل شدن به یک تهدید شالوده و ساخت شکن است. امروز نخبگان و نهادهای تصمیم ساز و تدبیر پرداز ما با نوعی فقر شناخت و ضعف تمهید و تدبیر استراتژیک و فقدان رویکردی فراگیر و همه سونگر و مبتنی بر «تعیین چندجانبه» جستجوی علل و عوامل متنوع در پس این پدیده مواجه هستند. در نتیجه این فقر، ضعف استراتژی و تاکتیک های متخذه برای مقابله با این تهدید، قادر به تأمین بهینه اهداف خود نبوده اند و جامعه ما شاهد رشد روز افزون گستره و عمق تأثیرات مخرب آسیب های اجتماعی بوده است. مبارزه با این پدیده مستلزم شناخت همه ابعاد آن (اقتصادی، اجتماعی و...) است، بنابراین برنامه هایی در امر مبارزه با مواد مخدر موفق خواهند بود که با شناخت واقع گرایانه از این مسئله طرح و اجراشود. چنانچه بپذیریم در جامعه ای با مختصات جامعه ایران بعد از انقلاب، امنیت هستی شناختی و وجودی (امنیت هویتی، ارزشی و هنجاری) مقدم بر امنیت ملی است، طبعا باید بپذیریم که آسیب های اجتماعی، فوری ترین و جدی ترین تهدید ملی این جامعه است. جامعه ما با داشتن ساختار جمعیتی جوان، به نحو نگران کننده ای مورد تهاجم گسترده آسیب های اجتماعی قرار گرفته است که می بایست مسئولان با توجه به ارتقای کیفیت زندگی، نسبت به کاهش آسیب های اجتماعی تدبیر نمایند. انتهای پیام /