تاثیر کمبود ویتامین دی بر وضعیت شدید کرونا
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، خدیجه رحمانی افزود: ویتامین دی به عنوان یکی از ویتامینهای محلول در چربی که به عنوان هورمون هم شناخته میشود، از ویتامینهای موردنیاز و ضروری بدن است که نقشی اساسی در سلامت بدن ایفا میکند. وی تصریح کرد: امروزه نقش این ویتامین در تقویت سیستم ایمنی بدن و همچنین ارتباط با بیماریهای مزمن از جمله بیماریهای ریوی، عفونی و برخی سرطانها نیز در سراسر...
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، خدیجه رحمانی افزود: ویتامین دی به عنوان یکی از ویتامینهای محلول در چربی که به عنوان هورمون هم شناخته میشود، از ویتامینهای موردنیاز و ضروری بدن است که نقشی اساسی در سلامت بدن ایفا میکند. وی تصریح کرد: امروزه نقش این ویتامین در تقویت سیستم ایمنی بدن و همچنین ارتباط با بیماریهای مزمن از جمله بیماریهای ریوی، عفونی و برخی سرطانها نیز در سراسر دنیا شناخته شده است. این رژیم درمانگر افزود: منبع غذایی عمده ویتامین دی روغن کبد ماهی است که به عنوان یک منبع طبیعی محسوب میشود. همچنین تابش آفتاب در زیر پوست که پیش ساز ترکیب ویتامین دی شده و در بدن به این ویتامین تبدیل میشود. رحمانی ادامه داد: امروزه به دلیل مشکلات در تابش و جذب آفتاب، آلودگیهای محیطی در هوا (که مانع از ورود و جذب اشعه آفتاب به بدن میشود) و همچنین زیان تابش مستقیم اشعه آفتاب برای پوست، این ویتامین باید از طریق منابع غذایی و گاه مکملها تامین شود. وی تصریح کرد: کمبود ویتامین دی باعث افزایش جذب کلسیم شده و این افزایش جذب یکی از عوامل صدمات استخوانی، بیماریهای مرتبط با استخوان از جمله پوکی استخوان خواهد شد. کلسیم یونیزه (میزان کلسیم آزاد موجود در خون) هم با فشار خون مرتبط و کمبود آن سبب پرفشاری خون میشود.
نقش ویتامین دی در پیشگیری از کرونا
رحمانی اضافه کرد: در خصوص بیماری کووید19 هم باید گفت، براساس مطالعات پزشکی کمبود ویتامین دی در بدن باعث وضعیت شدید این بیماری و همچنین مرگ ومیر شده است. به عبارت دیگر، برخی گروههای جمعیتی که به نوع شدید کرونا مبتلا شده و گاه جانباختهاند، دچار کمبود ویتامین دی بودهاند. وی تاکید کرد: نمیتوان گفت که کمبود این ویتامین به طور مستقیم باعث ابتلاء به بیماری میشود، اما نتایج برخی یافتهها نشان میدهد که بیماران سرطانی و... از کمبود ویتامین دی در بدن رنج میبرند. استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: امروزه بخش اعظمی از مواد غذایی را هم با این ویتامین غنی میکنند. به طور مثال، برخی روغنها، لبنیات به ویژه شیر با ویتامین دی غنی شده و بنابراین مصرف این گروههای غذایی نیز میتواند مانع از کمبود ویتامین دی در بدن شود. این دکتری تخصصی تغذیه ادامه داد: در شرایط نرمال (عدم کمبود ویتامین دی) ماهانه یک عدد مکمل ویتامین دی 50 هزار واحدی برای جلوگیری از کمبود و همچنین حفظ سطح نرمال این ویتامین در بدن مصرف شود. به گفته رحمانی، سطح خونی ویتامین دی به منظور حفظ سطح ویتامین دی از طریق مکمل باید نرمال باشد. وی یادآور شد: ویتامین دی از ویتامینهای محلول در چربی است. به عبارت دیگر این ویتامین همراه با چربی جذب میشود و بر این اساس به منظور جذب بهتر باید پس از وعده ناهار یا شام مصرف شود. همچنین از مصرف این ویتامین با معده خالی و همراه با وعدههای غذایی بدون روغن پرهیز شود. رحمانی تاکید کرد: به منظور جلوگیری از کمبود هر یک از ویتامینها، پروتئینها و... باید روزانه از هر 4 گروه اصلی غذایی مصرف شود. به عنوان مثال، روزانه به طور متوسط حداقل 2 لیوان شیر یا از گروه لبنیات سه واحد باید برای جلوگیری از پوکی استخوان و کمبود ویتامین دی استفاده کرد.
عوارض خودسرانه مصرف مکملها چیست؟
رحمانی تصریح کرد: از مصرف خودسرانه مکملها نیز پرهیز شود. استفاده بیش از اندازه این مکملها عوارض متعددی از جمله مسمومیت کبدی به دنبال داشته و بنابراین هر 6 ماه یکبار برای ارزیابی فاکتورهای خونی آزمایشات پزشکی انجام شود. وی اظهار داشت: آزمایش خون بلافاصله پس از مصرف قرص ویتامین دی نیز انجام نشود، میزان ویتامین در بدن بلافاصله پس از مصرف قرص واقعی نبوده و حداقل یک هفته باید از استفاده قرص گذشته باشد. مکمل پس از مصرف وارد بدن و از طریق گردش خون به تمام سلولهای موردنیاز بدن وارد خواهد شد. خدیجه رحمانی پیش از این نیز در گفت وگو با ایرنا گفته بود: براساس یک رژیم غذایی صحیح باید روزانه از هر 4 گروه اصلی غذایی استفاده شود؛ از گروه نان و غلات حداقل 6 تا 11 واحد، گروه پروتئین (گوشت، تخممرغ و حبوبات) روزانه 2 تا 3 واحد، منبع تامین ویتامینها و مواد معدنی اعم از میوهجات و سبزیجات رنگین نیز حداقل 5 واحد در طول شبانهروز (به صورت خام و پخته) باید مورد استفاده قرار بگیرد. انواع ریزمغزها نیز به عنوان منابع اصلی تامین ویتامینها باید روزانه 30 تا 50 گرم (یک مشت)، از گروه میوهها نیز حداقل 2 تا 3 واحد در طول 24 ساعت و گروه لبنیات نیز حداقل سه واحد در طول شبانهروز باید مصرف شود.