تاریخ مازندران در انبار فراموشی
ساری - ایرنا - در حالی که میراث فرهنگی و اشیای بر جای مانده از تاریخ کهن مازندران مهم ترین اسناد پیوند مردم با گذشته محسوب می‌شوند، این اقلام حتی پس از رهایی از دست سارقان فرهنگی، توسط متولیان به جای موزه، روانه انبارهای تاریک می‌شود تا همچنان بی‌فایده، خاک بخورد.
به گزارش ایرنا، مازندران علاوه بر جاذبه های طبیعی به خاطر برخورداری از تاریخی کهن، دارای منابع فرهنگی و آثار تاریخی و پیرو آن اشیاء و اقلام تاریخی ارزشمندی است که امروزه ظرفیت بسیار بالایی برای صنعت گردشگری محسوب می شود.
برخورداری این استان پهناور از اشیاء و اقلام تاریخی باعث شده طی سال های اخیر آمار حفاری های مجاز و غیرمجاز در نقاط مختلف استان برای کشف آثار تاریخی یا آنچه که گنج نامیده می شود، توسط تیم های باستان شناسی از یک سو و قاچاقیان اشیای تاریخی از سوی دیگر افزایش یابد. در نتیجه این حفاری ها آثار تاریخی زیادی هر ساله کشف و اطلاع رسانی می شود ولی پس از آن دیگر خبری از سرنوشت این آثار و اشیاء در دست نیست.
پیگیری های خبرنگار ایرنا نشان می دهد که سرنوشت این دسته از آثار و اقلام تاریخی خواه توسط باستان شناسان کشف شده باشد و یا محصول حفری غیرمجاز و باشد به انبارهای تاریک مجموعه میراث فرهنگی ختم می شود، در حالی که به اعتقاد کارشناسان این اقلام ارزشمند تاریخی باید برای بازدید عموم مردم به عنوان معرف تاریخ و فرهنگ و گذشته آنان به موزه ها منتقل شود و در معرض دید عموم قرار بگیرد.
آخرین آمار اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران نشان می دهد که بیش از 16 هزار شی تاریخی که مربوط به دوره های مختلف زیست بشر در این استان است در مخازن این اداره کل نگهداری می شود و تقریبا هیچ برنامه ای برای نمایش عمومی آن وجود ندارد. علاوه بر این تنها سه موزه از مجموع 22 موزه استان دارای آثار تاریخی است و بقیه آنها مشمول موزه های مردم شناسی و خانه موزه هستند که هیچ آثار تاریخی در آن یافت نمی شود.
همچنین در سال های اخیر میراث فرهنگی طرح هایی برای مشارکت مردم در جلوگیر از سرقت میراث تاریخ اجرا گذاشته است، غافل از اینکه مردم استان تاریخی مازندران به جز ماموران یگان، کمترین شناختی از میراث تاریخی خود دارند، زیرا همواره شاهد انبار اشیای تاریخی در مخازن سر به مهر میراث بوده اند.
فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: با وجود اینکه در سال جاری شاهد رشد دو برابری مشارکت مردم جهت شناسایی و دستگیری سوادگران اشیای تاریخی بودیم، اما باید مردم را نسبت به میراث تاریخی آشنا کرد.
سرهنگ محمد رضا کردان افزود: یکی از آسیب شناسی در باره مشارکت مردم، عدم آشنایی آنها با میراث هویتی و تاریخی خودشان است که به طور معمول باید در موزه ها نمایش داده شود.
وی نگهداری اشیای تاریخی در مخازن و انبارهای میراث فرهنگی را برای خود اشیای تاریخی هم خطرناک توصیف کرد و گفت: از طرف دیگر، این وضعیت مانع آشنایی مردم استان با بازماندگان تاریخی خود می شود.
استاندارد نبودن موزه‌ها
معاون میراث فرهنگی مازندران هم به خبرنگار ایرنا گفت: در حال حاضر بزرگ ترین مانع نمایش اشیای تاریخی استان، استاندارد نبودن موزه های مازندران است.
مهدی ایزدی افزود: اغلب موزه های استان دارای ساختمان و تجهیزات غیر استاندارد برای اشیای تاریخی هستند و از طرف دیگر اشیای تاریخی نیز در هر شرایطی قابلیت دوام ندارند.
وی با اشاره به اینکه برای استانداردسازی هر موزه استان در شرایط اقتصادی حال حاضر نیاز به 10 میلیارد ریال اعتبار است، گفت: تامین این میزان اعتبار از توان میراث فرهنگی استان خارج است.
معاون میراث فرهنگی مازندران گفت: استانداردسازی برای نمایش اشیای تاریخی شامل مخزن، ویترین یا محفظه نگهداری، سیستم تهویه هوا برای کنترل رطوبت و امکانات حفاظتی می شود که در حال حاضر اغلب موزه های استان فاقد این تجهیزات هستند.
وی افزود: هم اکنون در پی تجهیز موزه بابل برای انتقال برخی اشیای تاریخی جهت نمایش به علاقه مندان هستیم اما این روند به دلیل کمبود اعتبارات به کندی پیش می رود.
ایزدی استفاده از سرمایه گذاری بخش خصوصی را یکی از راهکارهای استانداردسازی موزه های استان عنوان کرد و گفت: متاسفانه به دلیل شیوع ویروس کرونا و کاهش درآمد، بخش خصوصی نیز حاضر به سرمایه‌گذاری در این بخش نیست.
او افزود: در حال حاضر فقط موزه آمل، موزه کلبادی ساری و موزه گنجینه بابل دارای اشیای تاریخی آن هم به شکل محدود هستند.
*س_برچسب‌ها_س*