تجربه خروج روح از بدن در کتاب «سیاحت غرب»

«سرانجام مُردَم. پس از یک بیماری طولانی سرانجام مُردَم. دیدم ایستاده‌ام و دیگر هیچ بیماری در بدنم نیست. خویشانم را در اطراف جنازه‌ام می‌دیدم، که برای من گریه می‌کنند و من از گریه آن‌ها در انبوه بودم.

به آن‌ها گفتم: من نمرده‌ام؛ بلکه بیماری‌ام نیز برطرف شده. هرچه گفتم کسی گوش نمی‌کرد؛ گویا مرا نمی‌دیدند و صدای مرا نمی‌شنیدند. دانستم که آن‌ها از من دورند و من نمی‌توانم با آنان ارتباط برقرار کنم. احساس می‌کردم به جنازه‌ای که در گوشه‌ای افتاده بود، بسیار علاقه دارم و نمی‌خواهم از او جدا گردم. جنازه را پس از غسل و پوشاندن کفن به سوی قبرستان بردند و من هم همراه تشییع‌کنندگان رفتم. در میان تشییع‌کنندگان بعضی از جانور‌های وحشی و درنده را نیز می‌دیدم و از آن‌ها بسیار وحشت داشتم؛ ولی دیگران از آن حیوانات هیچ وحشتی نداشتند. آن حیوانات نیز برای سایرین آزاری نداشتند؛ گویا اهلی شده و با آن‌ها مانوس بودند.

جنازه را در گور سرازیر کردند؛ در حالی که من کنار قبر ایستاده بودم و تماشا می‌کردم. در آن حال، ترس و وحشت تمام وجودم را فراگرفته بود؛ به ویژه هنگامی که دیدم در گور جانورانی پیدا شدند و به جنازه حمله‌ور گشتند. مردی که وارد قبر شده بود، به آن جانور‌ها هیچ توجهی نداشت؛ گویا آن‌ها را نمی‌دید، جنازه را در گور خواباند و با خیالی آسوده از قبر بیرون رفت».

کتاب «سیاحت غرب» از آیت‌الله نجفی قوچانی است، که سرنوشت ارواح پس از مرگ را روایت می‌کند. ایشان این داستان را بر اساس احادیث رسیده از امامان شیعه درباره علم برزخ نوشته است.

آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی در سال 1364 دو کتاب مرحوم آیت‌الله نجفی قوچانی را برای خواندن توصیه کردند و فرمودند: «این کتاب زندگی مرحوم آقا نجفی قوچانی که به اسم سیاحت شرق منتشر شده خیلی چیز جالبی است. من به برادران و خواهران توصیه می‌کنم کتاب را بخوانند. خود مرحوم آقا نجفی یک شخصیت بسیار ممتازی بوده، یک انسان معنوی بوده. مرحوم شهید مطهری ایشان را در قم دیده بود و به من می‌گفت که ایشان اهل مکاشفه و اهل معنا بودند.

کتاب دیگری ایشان دارد به نام سیاحت غرب که به شکل داستانی در احوال عالم برزخ و پس از مرگ نوشته شده است. مرحوم مطهری می‌گفتند من احتمال قوی می‌دهم که این‌ها مکاشفات این مرحوم هست، که به این شکل در کتاب سیاحت غرب آن را ثبت کرده. یک چنین شخصیتی [...]».

حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر صمدی، مدیر حوزه محتوا و پژوهشی انتشارات مسجد جمکران درباره کتاب «سیاحت غرب» از مرحوم آیت‌الله قوچانی که انتشارات جمکران بهار سال 1398 روانه بازار کرده، گفت: آقای قوچانی در کتاب «سیاحت غرب» از لحظه مرگش می‌نویسد. وقتی از دنیا می‌رود، خودش را و روند تشییع‌اش را می‌دیده؛ اینکه او را در قبر گذاشتند، در قبر تنها بوده و نکیر و منکر بالای سرش می‌آیند، جواب‌هایی که باید بگوید، تا اینکه مسیر برزخ را طی می‌کند، تا به بهشت برزخی برسد.

حجت‌الاسلام صمدی ادامه داد: ما «سیاحت غرب» را تصویرسازی کردیم. البته کتاب روان‌سازی شده و بعضی از نکاتش اصلاح شده است.

مدیر حوزه محتوا و پژوهشی انتشارات مسجد جمکران در پاسخ به این سوال که از آنجایی که «سیاحت غرب» بار‌ها از سوی انتشارات مختلف تجدید چاپ شده، یعنی منابع مورد استناد کتاب اشکال داشته؟ گفت: خیر، بعضی از کتاب‌ها منابع نداشتند. ما «سیاحت غرب» را بررسی کردیم و به منابع اشاره کردیم. علاوه‌بر آن، باید یکسری از اصطلاحات بروز می‌شد، که بازنویسی کردیم. تصویرسازی و تحقیق کتاب یکسال و چند ماه زمان برد و اولین‌بار بهار سال 1398 از سوی انتشارات جمکران روانه بازار شد.

وی در پاسخ به این سوال که در یکجا اشاره شده آیت‌الله قوچانی کتاب «سیاحت غرب» را بر اساس احادیث رسیده از ائمه شیعه درباره برزخ توضیح داده، در حالی که گفته می‌شود این کتاب گزارش برزخی از خودشان بوده. کدام گزاره صحیح است؟ تصریح کرد: درباره ایشان دو نقل قول وجود دارد. عده‌ای می‌گویند این کتاب حاصل مکاشفه آقای قوچانی است. اما افرادی هم هستند که معتقدند ایشان بر مبنای آیات و روایات پس از مرگ «سیاحت غرب» را نوشته است.

حجت‌الاسلام صمدی بیان کرد: البته گفته اول صحیح‌تر است و داستان بر مبنای آیات و روایت هم پیش می‌رود. آیت‌الله قوچانی چه عالم برزخ را دیده باشد، چه نوشته باشد، بر مبنای آیات و روایات بوده است. بیشتر علما معتقدند گزارش برزخی آقای قوچانی حاصل مکاشفه ایشان است. یعنی تجربه مرگ نداشتند، بلکه در حالت عرفانی مسیر مرگشان را دیدند.