پنج‌شنبه 8 آذر 1403

تشریح جزئیات کامل از تلف شدن "پیروز" و چرایی انتخاب روش "دیالیز صفاقی"

خبرگزاری تسنیم مشاهده در مرجع
تشریح جزئیات کامل از تلف شدن "پیروز" و چرایی انتخاب روش "دیالیز صفاقی"

مدیرکل دفتر مدیریت و حفاظت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست توضیحاتی کاملی را درباره تلف شدن "پیروز" و چرایی انتخاب روش "دیالیز صفاقی" ارائه کرد.

- اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، غلامرضا ابدالی؛ مدیرکل دفتر مدیریت و حفاظت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست درخصوص فوت "پیروز" اظهار کرد: سنوات گذشته همکاران من و تیم‌های مختلفی از سازمان حفاظت محیط زیست تلاش کرده بودند که تکثیر در اسارت انجام شود اما به دلایل مختلفی ازجمله عدم قدرت باروری کوشکی و دلبر این مهم مشخص نشد تا اینکه در زمستان 1400 یوز ماده "ایران" آماده جفت‌گیری شده و با یک یوز نر به نام "فیروز" که از کویر یزد آمده بود، جفت‌گیری کرد.

وی ادامه داد: در اردیبهشت ماه 1401 سه توله یوز به تشخیص متخصصان و تیم پزشکی وقت از طریق سزارین به دنیا آمدند. توله‌ها از سوی مادر پذیرفته نشدند و شیر نیز نخوردند و با وجود اینکه شیرخشک‌های مختلفی امتحان شد اما دو فرد از توله یوزها همان روزهای اول تلف شدند و "پیروز" نیز به تهران منتقل شد.

هرگونه قصور و خطای پزشکی احتمالی درباره "پیروز" بعد از آزمایشات مشخص می‌شود

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست افزود: بلافاصله بعد از انتقال پیروز به تهران با هماهنگی‌های دکتر باستانی، دکتر پیتر کالدول؛ دامپزشک باسابقه آفریقایی به ایران آمد اما از همان ابتدا نیز "پیروز" هیچکدام از شیرخشک‌های مطرح دنیا که برای گربه‌سانان وجود داشت را نپذیرفت و با آن‌ها سازگار نبود بنابراین از همان روزهای اول نیز دچار مشکلاتی همچون بیماری گوارشی و یبوست بود.

ابدالی با تأکید براینکه تغذیه پیروز بسیار کم بود و هیچ نوع شیری را قبول نمی‌کرد، گفت: این روند تغذیه ادامه پیدا کرد تا دوران تغذیه آن از گوشت فرا رسید و با وجود اینکه پیتر کالدول به آفریقا بازگشته بود اما مشاوره‌ها و برنامه‌های لازم غذایی و دارویی به خوبی از کالدول دریافت و رعایت می‌شد اما موضوعاتی همچون تراکم استخوان، کمبود تغذیه و نارسایی کلیه با وجود تهیه داروهای مورد نیاز "پیروز" را خیلی اذیت می‌کرد.

ابدالی توضیح داد: بیماری پیروز تا شامگاه پنجشنبه (4 اسفندماه) ادامه یافت و ساعت یک بامداد در کنار آن حضور یافتم. دکتر باستانی نیز آن روز مأموریت خارج از کشور بود اما پس از برقراری تماس توصیه کرد که پیروز را به مرکز درمانی منتقل کنیم. با تیم دامپزشکی بیمارستان دامپزشکی مرکزی هماهنگ کردیم تا یک تیم کامل در کنار پیروز حضور داشته باشد و پس از معاینات و آزمایشات و درمان پیروز بهتر شد و به پردیسان انتقال یافت اما شنبه صبح دوباره با حال بد به بیمارستان منتقل شد چراکه پارامترهای خون آن بسیار نگران‌کننده و نشان‌دهنده نارسایی کلیوی بود.

وی با تأکید براینکه در آزمایش‌های اولیه نارسایی کلیه مشخص شد، بیان کرد: با نتایج اولیه امیدوار بودیم که درمان جواب دهد اما متأسفانه میزان اوره در خون دوباره افزایش یافت. دکتر باستانی به ایران بازگشت و پس از بررسی‌های مجدد شیوه درمانی دیالیز ضروری شد.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست با بیان اینکه تجهیزات لازم برای دیالیز در ایران وجود دارد، اظهار کرد: اما دیالیز معمولی که برای انسان انجام می‌شود برای یوز نامناسب بود چرا که برای دیالیز نیاز است تا در بازه زمانی تصفیه خون، خون سالم وارد بدن بیمار شود اما ما خون یوزپلنگ نداشتیم تا جایگزین خون پیروز شود.

وی افزود: در نهایت دیالیز صفاقی آغاز شد و تا ساعت 2 بامداد نیز ادامه داشت و مرحله اولیه به‌خوبی انجام شد و پیروز نیز بعد از آن سرحال بود اما قبل از شروع مرحله دوم - که باید صبح انجام می‌شد، متأسفانه پیرو» طاقت نیاورد و از دست رفت. تمام افرادی که حضور داشتند می‌دانند که ما هیچگونه کمبود نیرو و تجهیزات نداشتیم و همه با عشق و علاقه کمک می‌کردند اما معیشت الهی این بود که پیروز را نداشته باشیم.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست گفت: گونه‌هایی همچون یوز که جمعیت کوچکی زیر 50 فرد دارند، در وضعیت بحرانی انقراض و گونه‌های زیر 250 فرد در معرض خطر انقراض هستند. در حال حاضر 30 فرد یوزپلنگ در ایران وجود دارد اما این به معنای نگرانی و ناامیدی نیست. زیستگاه‌های بسیار خوبی در توران وجود دارد که در حال حاضر هفت یوز ماده در طبیعت آن شناسایی شده است و امیدواریم که با وجود آن‌ها بتوانیم جمعیت یوزها را نجات دهیم.

ابدالی با تأکید بر اینکه وظیفه محیط زیست حفاظت از گونه‌ها در زیستگاه اصلی است، اظهار کرد: مراکز تکثیر در اسارت در ایران نیز همچون تمام جهان وجود دارد و برای حفاظت از نژاد برخی از گونه‌ها، آن‌ها در اسارت تکثیر می‌شوند. تکثیر یوز در اسارت تجربه بسیار خوبی بود.

بدرود "پیروز" شیرین و دوست‌داشتنی! + فیلم و تصاویر

وی درباره اینکه پیروز به یک نماد و به نوعی سلبریتی در میان مردم تبدیل شده بود، توضیح داد: به نماد تبدیل شدن پیروز، جریان از پیش تعریف شده‌ای نبود و به دلیل اینکه مردم در جریان تلاش همکاران ما قرار گرفتند و این تولد را یک دستاورد دیدند، به عنوان یک جوشش و پویش مردمی درصدد محافظت از آن آمدند و حفاظت از محیط زیست و گونه‌ها خیلی ضروری شد. اینکه ما بتوانیم پشتوانه و همکاری مردم را داشته باشیم یک دستاورد مقدس است.

وی با تأکید براینکه در تمام دنیا نیز محافظت از محیط زیست نیز با کمک مردم صورت می‌گیرد، ادامه داد: وظیفه مردم در چنین شرایطی این است که مطالبه‌گر باشند. شعاری نیز که ما داریم این است که در ایران 80 میلیون محیط‌بان داریم و این که مردم مراقب رفتارهای خود باشند به محیط زیست بسیار کمک می‌کند اما بسیاری از افراد آگاهانه اعمالی همچون شکار و صید انجام می‌دهند و در صورتی که مراقبت کنند بار سنگینی از دوش طبیعت برداشته می‌شود. این طبیعت فرصت ترمیم دارد و اگر مراقب آن باشیم می‌تواند خود را احیا کند.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست گفت: برنامه عمل ما یک نقشه راه و سیاست ما برای حفاظت از گونه‌ها است. ما تمام مسائل را اولویت‌بندی می‌کنیم و اولویت با حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض و برنامه‌های عملی در قالب راهبردهایی به استان‌ها ابلاغ شده است.

ابدالی بیان کرد: اعتبارات برای حفاظت از محیط زیست کافی نیست و از مجلس و سازمان برنامه‌ریزی خواهشمندیم که اعتبار مورد نیاز را در اختیار قرار دهند. هر چقدر هم برای حفاظت از این ذخایر بی‌بدیل سرمایه در نظر بگیریم، کافی نیست و این ذخایر نمونه بی‌بدیلی از نعمت‌های خداوند است و در صورتی که آن‌ها را از دست دهیم، نمی‌توانیم آن‌ها را به دست آوریم.

وی در پایان درباره غذادهی به حیوانات نیز خاطرنشان کرد: مردم ما به دلیل احساسات و علاقه‌ای که به طبیعت دارند، در بسیاری از مواقع به حیوانات غذا می‌دهند اما خواهش می‌کنم اگر قرار است که در فصل زمستان، به حیوانات علوفه‌رسانی کنیم، از طریق محیط بانان که به اصول غذادهی آگاه هستند، این کار را انجام دهیم چراکه با شیوه نادرست، حیوانات از چرخه محیط زیست خارج می‌شوند و در صورتی که به غذادهی عادت کنند، نمی‌توانند خودشان غذا پیدا کنند و جانشان را از دست می‌دهند.