«تلخی رهایی» اثری که صدای منافقین را درآورد، رونمایی شد

خبرگزاری فارس 1401/05/11 - 22:29 مشاهده در مرجع

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، آئین رونمایی از کتاب «تلخی رهایی» نوشته جواد کامور بخشایش توسط انتشارات سوره مهر در حوزه هنری تهران برگزار شد.

این مراسم با حضور اهالی تاریخ، فرهنگ و رسانه چون حجت‌الاسلام علی شیرازی جانشین سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع، محمدمهدی دادمان مدیر حوزه هنری، علی اکبر شیروانی مدیرعامل انتشارات سوره مهر، محمدحسن روزی‌طلب پژوهشگر تاریخ معاصر، محمدصادق کوشکی عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، جواد کامور بخشایش نویسنده اثر و علی بیگلری راوی این کتاب همراه بود.

«تلخی رهایی» روایت‌گر اسارت علی بیگلری در اردوگاه اشرف و اتفاقات آن زمان و پس از آن است.

در ابتدای این برنامه حجت‌الاسلام شیرازی راوی کتاب «حاج قاسمی که من می‌شناسم» با اشاره به سوژه داستان گفت: سال 89 در بندرعباس جلسه‌ای را با نویسنده کتاب «آن بیست و سه نفر» آقای احمدزاده داشتم به ایشان گفتم که کتابی درخصوص وضعیت اسرایی که از جمع اردوگاه‌های صدام جدا شدند و به اردوگاه اشرف پیوستند بنویسید و بنا شد که ایشان بعد از اتمام کتاب آن بیست و سه نفر شروع کند و انجام نشد. همه حوادث جنگ باید ثبت شود و یکی از حوادثی که به نظر من عبرت آموز است و باید در تاریخ ثبت شود خاطرات آزادگانی است که به اردوگاه اشرف رفتند و سالیانی در این اردوگاه بودند.

وی ادامه داد: آقای بیگلری سال 1365 اسیر شد سه سال در اردوگاه صدام بود مثل همه انسان‌ها که به ظواهر نگاه می‌کنیم و به باطن توجه نمی‌کنیم عده‌ای ظواهر را دیدند و از اردوگاه صدام خارج شدند تا به اشرف بروند چرا که خوراک و پوشاک آنها بهتر بود. اسرای ما سال 1369 آزاد شدند اگر ایشان دوام آورده بود چند ماه بعد به ایران آمده بود. ایشان نزدیک 17 سال طول کشید تا به ایران برگردد.

وی افزود: به آقای یوسف زاده گفتم شما کتابی بنویسید که همه نیروهای نظامی بخوانند و بدانند که روال طبیعی را باید طی کنند تا سربلند زیر پرچم ولایت بمانند این باید برای همه نیروهای نظامی تبیین شود چرا که ممکن است هر اتفاقی بیافتد و اسیر شوند. آقای بیگلری به ظواهر نگاه کرد و به اردوگاه اشرف پیوست و از زمانی که پیوست تا وقتی که برگشت و همه حوادث را نویسنده بر روی کاغذ آورد؛ نعمتی برای کشورمان است.

وی درخصوص اردوگاه اشرف گفت: اسارتگاه اشرف به مراتب بدتر از اسارتگاه صدام بود. اسارتگاه صدام بر جسم‌ها فشار می‌آورد و اردوگاه اشرف به جنگ با فکر‌ها رفت، طوری که در مسجد حضرت زهرا (س) اردوگاه اشرف خانم‌ها در مراسمات مداحی می‌کردند. داخل اردوگاه به ظاهر فسادش کم باشد اما در کاخ اشرف زمانی که می‌خواهیم از زیر زمین وارد کاخ مسعود رجوی شویم خیال می‌کنید جایی برای دستگاه‌های تهویه است اما کاخی است که استخر و اتاق‌های ویژه دارد و به نوعی اتاق فساد مسعود رجوی است.

شیرازی در پایان سخنان خود گفت: خوب است که حقایقی با این قالب بیان شود چرا که تکرار، نگاه‌ها را به یقین می‌رساند؛ کتاب تلخی رهایی اثر بسیار ارزشمندی است چرا که من این نوع کار را در آثار مرتبط با جنگ خالی می‌دانستم.

در ادامه برنامه محمدحسن روزی طلب پژوهشگر و مدیرعامل مؤسسه ایران درخصوص روند منافقین در چهاردهه اظهار داشت: درباره سازمان مجاهدین خلق و رخ دادهایی که در نیم قرن گذشته در ابعاد مختلف کشور ایران رقم زده است حر‌ف بسیار است و البته بخش‌های پنهانی از چهره سازمان در این اثر نمایان شده است. اسرای ایرانی که به سازمان مجاهدین خلق پیوستند دو بخش می‌شوند کسانی که در اردوگاه‌های صدام بودند و طی تبلیغات منافقین به آنها پیوستند و عده‌ای که در عملیات‌های منافقین توسط خطوط پدافندی ایران در سال‌های 66 و 67 اسیر شدند و اکثر آنها از بند سازمان رها شدند و عده کمی هم در سازمان ماندند.

وی در ادامه درگیری میان انقلاب اسلامی و منافقین را مورد تبیین و بررسی قرار داد و بیان کرد: ما در چهار نسل با آنها درگیر بودیم. نسل اول، ابتدای تأسیس سازمان شروع می‌شود و تا سال 57 ادامه پیدا می‌کند و یک دعوای عقیدتی است. خط امام و سازمان مجاهدین که شاید یک سری خاستگاه‌های هم راستا داشتند اما در نقاط مهمی دچار اختلاف بودند. زمانی که در بیست و چند جلسه عقایدشان را در نجف به امام (ره) می‌گویند، امام در جواب آنها می‌فرماید که دچار التقاط شده‌اید و در نهایت خود را نابود خواهید کرد. در نسل دوم درگیری که در بازه سال‌های 57 تا 60 رخ می‌دهد از نوع سیاسی است چرا که در چندین انتخابات موجود در آن برهه سازمان به دنبال دریافت جایگاه‌هایی در ابعاد مختلف حاکمیتی بود که نقطه پایان این درگیری 30 خرداد سال 60 است و از آن زمان به بعد وارد فاز مسلحانه شدند. نسل سوم درگیری از سال 60 با ایجاد درگیری‌های امنیتی شروع شد و تا زمانی که نظام، ماشین ترور آنها را از گردونه خارج کرد، درنهایت به دنبال ایجاد عملیات‌های بزرگتری شدند و در نهایت ارتش آزادی بخش را در عراق تشکیل دادند تا به کمک عراق به جنگ بیایند. بعد از بن بست راهبردی که سازمان دچارش شد با نظام وارد یک جنگ روایتی شد تا نشان دهند که برحق بودند و شکست خود را در چهار نسل پیش جبران کنند.

وی در خصوص نشر کتب با موضوعاتی چون کتاب «رهایی تلخ» اظهار داشت: ادبیاتی که درخصوص سازمان در این نوع آثار اگر منتشر می‌شود یک گام مثبت در جنگ روایت هاست و نقطه‌ای که نویسنده کتاب و راوی می‌خواهند نشان دهند یکی از مهم‌ترین نقاط برخورد کار تبیین ما با منافقین است چرا که منافقین می‌گویند ما یک جنبش آزادی بخش هستیم. این کتاب نشان می‌دهد که اگر جامعه مورد نظر سازمان ساخته شود چگونه است و کاملاً باطل کننده ادعای مجاهدین است. باید از علی بیگلری که روایتی صادقانه دارد تشکر کنیم. در این سال‌ها آثار زیادی منتشر شده است و متأسفانه ما بعضی وقت‌ها دنباله رو سازمان شدیم در افراط بیان حوادث و عدم صداقت به روایت‌های ما آمده است. جوهر نفاق دروغگویی است و بیان صادقانه راوی نشان دهنده این است که صداقت دارند.

در پایان روزی طلب گفت: زندگی اجتماعی و شخصی این نوع افراد که دچار مشکل می‌شوند معادله درستی نیست.

در ادامه کوشکی استاد دانشگاه و نویسنده کتاب «تبار ترور» در خصوص وضعیت افرادی که از اردوگاه اشرف بعد از سال های طولانی آزاد شدند اظهار داشت: سال 84 تبادل یک دسته از افرادی که از مجاهدین جدا شده بودند صورت گرفت و قرار بود که بعد از قرنطینه در تهران توسط صلیب سرخ به خانواده‌هایشان تحویل داده شوند. با توجه به اینکه اولین چیزی که در سازمان باید جدا کرد خانواده بود. من یادم هست که یک فرد 42 ساله‌ای که به شدت پیر و شکسته شده بود آرام و قرار نداشت از او پرسیدم که مشکل چیست در پاسخ گفت: من 19 سال داشتم و همسرم باردار بود که به منافقین پیوستم و الان همسر، پدر و مادرم فوت کرده و الان یک دختر دارم که او هم فرزندی دارد الان برای او فقط شرمندگی به ارث گذاشته‌ام و آیا الان می‌تواند بعد از این همه مدت به من افتخار کند؛ به نظر من این پدر و فرزند مظلوم ترین افراد ظلم استکبار بودند و بزرگترین تراژدی است که حتی نمی‌توان تخیل کرد.

وی در خصوص پرداخت به این نوع آثار بیان کرد: جای خالی چنین آثاری حس می‌شد اما بنا به استدلال‌هایی که منطقی بود از پرداخت به این نوع سوژه دوری می‌شد چرا که نزدیک به یک هزار نفر این حوادث را چشیده‌اند این نوع آثار در کنار تاریخی بودن مسئله‌ای دیگر را نشان می‌دهد و آن ارزش تربیتی و خودسازی این اثر است. موضوع اصلی علی بیگلری‌ها نیست بلکه تصمیم و انتخاب است چرا که همه این دوراهی هایی که برای بیگلری رخداده برای همه ما رخ می‌دهد.

همچنین علی بیگلری راوی کتاب «تلخی رهایی» افزود: اگر جنگ را یک کتاب در نظر بگیریم، این کتاب فصل‌های مختلفی دارد. فصل اول اگر شهادت باشد، این کتاب فصل دیگری به نام اسارت دارد. اسرا به دلیل سختی‌هایی که با آن مواجه می‌شوند آرزوی شهادت دارند. همه ما در زندگی با دوراهی روبرو هستیم. همانند حر در واقعه عاشورا که میان دو راهی سپاه یزید و سپاه امام‌حسین (ع) قرار گرفت. من هم در یک دوراهی قرار گرفتم و بر اساس انتخابم اتفاقاتی برایم رقم خورد که در کتاب آن‌ها را روایت کردم. روایتی که حتی صدای منافقین را درآورد و برایش برنامه ساختند. چرا که می‌دانستند تأثیر سخنان من که در دل آن اردوگاه بودم بیشتر است.

انتهای پیام /