تهران تشنه‌تر از همیشه؛ آیا مجوزهای ساخت پایتخت را خشک کردند؟
بررسی های دنیای اقتصاد نشان می دهد که تنها «خشکسالی و ضعف حکمرانی آب»، عوامل اصلی بحران آب تهران نیستند، بلکه ضلع سوم بی آبی پایتخت، «ساخت وسازهای توافقی (خارج از خطوط قرمز طرح جامع تهران)» است.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ از سال 1348 تاکنون، «آب شرب»، سقف جمعیت تهران را تعیین کرده؛ اما این سقف هیچ وقت توسط عاملان بارگذاری جمعیت (مجریان صدور مجوز ساخت وساز) رعایت نشد.
درواقع ساخت و سازهای غیرمجاز در شهر تهران و عبور از ضوابط طرح جامع اول و سوم تهران و طرح تفصیلی (بی توجهی به نسخه اضطراری مربوط به تامین آب در آن طرح ها)، یک ضلع اصلی بحران آبی امروز تهران را تشکیل می دهد.
اولین طرح جامع شهر تهران با افق 20ساله مربوط به سال 48 است که در آن زمان، اعضای دولت ابتدا «ظرفیت منابع آبی شهر تهران» را برای 20 سال بعد، شناسایی کردند و بر اساس آن، «حجم مجاز ساخت وساز مسکونی در تهران» را به میزان پذیرش 5.5 میلیون نفر شهروند ساکن تا سال 68 تعیین کردند.
اما تنها 4 سال بعد، رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه در نامه ای به وزیر نیرو درباره «عبور جمعیت تهران از سقف 5.5 میلیونی به حداقل 8 میلیون نفر در افق طرح جامع شهر» هشدار می‌دهد و در عین حال از وزارتخانه مسؤول تامین آب می خواهد «موضوع تنظیم آب تهران را در جلسه هیأت دولت» پیگیری کند و جلو ببرد.
سال 56 نیز ترکیب 3 نفره شورای نظارت بر گسترش شهر تهران، یک لیست 16بندی از «چالش های زندگی در تهران و مشکلات پایتخت» را فهرست می‌کنند که یکی از آن‌ها «کمبود آب شرب در نتیجه ساخت وسازهای خارج از اصول و قاعده طرح جامع شهر تهران» است.
در همان گزارش هشدارآمیز سال 56، برای اولین بار، «سرعت غیرمجاز صدور پروانه ساختمانی در پایتخت» افشا می‌شود.
به این ترتیب، در حالی که قرار بود پایتخت در سال 68 فقط 5.5 میلیون نفر جمعیت ساکن داشته باشد اما در آن سال، جمعیت ساکنان به 6 میلیون و 400هزار نفر می رسد.
عدم‌تعادلی که در دهه 80 و دهه 90 نیز با شیب تندتر ادامه می یابد.//
مشروح گزارش را اینجا بخوانید.//