تو با این هیکل چطور در قبر جا می‌شوی؟!

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، عملیات «کربلای 5» یکی از عملیات‌های مهم و پیروزمندانه دوران دفاع مقدس بود که 19 دی ماه 1365 با هدف آزادسازی مناطق تحت اشغال بعثی‌ها و دفع تجاوز دشمن در منطقه شلمچه و شرق بصره توسط نیرو‌های ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اجرا شد. این عملیات در حالی انجام گرفت که رزمندگان زیر آتش سنگین دشمن بودند؛ به گفته «علی مالکی‌نژاد» یکی از رزمندگان این عملیات، «بعثی‌ها وجب به وجب آتش خمپاره و توپخانه را به سرمان می‌ریختند. طوری که پیکر همرزمان شهیدمان را تکه‌تکه شده از روزی زمین جمع می‌کردیم و لای پتو می‌گذاشتیم؛ اما با این حال پیشروی کردیم و توانستیم به اهدافمان برسیم. اگر کربلای 5 اجرا نمی‌شد، اتفاق‌های عملیات کربلای 4 ما را پیر می‌کرد.»

فرمانده‌ای که ارباً اربا شد

یکی از همرزمان شهید حاج «احمد کریمی» فرمانده گردان حضرت معصومه (س) می‌گوید: «حاج‌احمد هیکل درشتی داشت. بچه‌ها سر به سرش می‌گذاشتند و می‌گفتند: با این هیکل درشت چطور می‌خواهی توی قبر‌های کوچک گلزار شهدا جا شوی؟! او می‌خندید و می‌گفت: همین قبر‌ها هم برای من زیاد است. آرزویش این بود که ارباً اربا شود. وقتی در ابتدای عملیات کربلای 5، در پشت خاکریز در حال ساخت، مستقر شده بود، گلوله توپی خاکریز را مورد هدف قرار داد. ترکش‌های گلوله بالای سینه و پاهایش را برده بود. شده بود یک تکه گوشت له شده. همان که می‌خواست؛ ارباً اربا.»

دو فرمانده‌ای که در کربلای 5 شهید شدند

در عملیات «کربلای 5» رزمندگان لشکر 17 علی‌ابن ابیطالب (ع) حضور داشتند که در ابتدای این عملیات سردار حاج «احمد کریمی» فرمانده گردان حضرت معصومه (س) و شهید «سیداحمد نیازخانی» فرمانده ناحیه بسیج مسجد طفلان مسلم محله نیروگاه قم به شهادت رسیدند. دو فرمانده‌ای که باهم عهد بسته بودند که باهم در جبهه بمانند و باهم شهید بشوند. برادر شهید سید احمد نیازخانی درباره رفاقت این دو شهید در لشکر 17 می‌گوید: «شهید احمد کریمی خیلی با جذبه و مخلص بود. او و برادرم خیلی باهم رفیق بودند. کربلای 4 آخرین نفراتی بودند که پس از عقب راندن نیرو‌ها به عقب برگشتند و هر دو از این وضعیت عملیات به شدت گریه می‌کردند. عملیات کربلای 5 شهید حاج احمد کریمی ارباً اربا شد و شهید نیازخانی بدن مطهر شهید کریمی در کیسه‌ای گذشت و با خط خودش روی کیسه نوشت شهید حاج‌احمد کریمی. او پیکر احمد کریمی را عقب ماشین گذاشت و برگشت به سنگر تک نفره. دلش گرفت دوباره به طرف ماشین رفت تا با فرمانده‌اش حاج احمد کریمی وداع کند در همین هنگام گلوله دشمن به سرش اصابت کرد و او هم بدون سر به رفیق شهیدش پیوست. الان پیکر هر دو شهید در قطعه 9 گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم است.»