تکمیل پروژه 3 ساله انتقال آب طالقان در 6 ماه

یک مقام مسئول گفت: میانگین مصرف آب تهران حدود 40 مترمکعب بر ثانیه است ولی کل پروژه انتقال آب از طالقان به تهران 5 مترمکعب بر ثانیه است و حدود 10 الی 12 درصد از مصرف تهران را پوشش می دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت نیرو، حبیب‌الله علی‌اصغری درباره علت راه‌اندازی طرح انتقال آب زیاران به بیلقان تشریح کرد: در سال 1401، کشور در برخی کلانشهرها از جمله تهران درگیر تنش‌های آبی شد و مسئولان برای عبور از این چالش مسیرهای بسیاری را در نظر گرفتند که یکی از آن‌ها افزایش تعداد چاه‌ها برای برداشت بیشتر از آب‌های زیرزمینی و دیگری افزایش ورودی آب‌های سطحی برای ورود به تهران بود. این استان از 5 منبع آب سطحی از جمله سدهای لار، لتیان و ماملو در شرق و سدهای امیرکبیر و طالقان در غرب تهران استفاده می‌کند. عموماً ذخیره سد طالقان با 4 سد دیگر برابر است. چند سال قبل یک مجرای خط لوله 60 کیلومتری از سد طالقان کشیده شد تا آب تهران را تأمین کند، با وجود این وقتی البرز و تهران از هم جدا شدند، نیمی از آن خط سهم استان البرز شد.

او افزود: از سال‌های میانه دهه هفتاد تاکنون برنامه‌هایی برای تأسیس خط انتقال آب جدیدی در کنار خط انتقال قدیمی وجود داشت و حتی در کنار پایه لوله‌های قدیمی، محلی برای لوله خط جدید تعبیه شده بود که قرار بود لوله دوم سهم آب کرج را بدهد. این طرح اجرا نشد و ما با سه مشکل اصلی شامل کاهش بارندگی، نیاز آبی بالای تهران و فرسوده شدن خط قدیم به سال 1401 رسیدیم. فرسوده شدن خطوط انتقال، عامل نشتی و پرتی آب و کاهش قدرت مانور روی خط قدیم شد، یعنی هیچ قابلیت کنترلی روی آن خطوط انتقال وجود نداشت. در بهمن سال 1401 برای کاهش اتلاف آب و افزایش قدرت مانور تهران روی آب‌های سطحی، ایده خط دوم، آن هم با نام خط جایگزین دوباره مطرح شد. طراحی و اجرای نیز بر عهده شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های وزارت نیرو واگذار شد.

مجری خط جایگزین انتقال آب از زیاران به بیلقان، به چالش‌های راه‌اندازی این خط انتقال اشاره کرده و گفت: بنا شد نقطه ورودی و شروع ما مخزن زیاران در نزدیکی سد طالقان باشد و نقطه پایانی ما نیز هشتگرد، شهر جدید هشتگرد، تصفیه‌خانه شماره 2 کرج و بیلقان در نظر گرفته شد اما دشواری اصلی طرح، تعیین محل حرکت خط لوله بود که این موضوع با جدیت پیگیری و در مدت دو ماه، مسیر حرکت خط انتقال آب طالقان طراحی مهندسی شد و خط جایگزین نام گرفت. از دهه هفتاد بنا بود این پروژه در طول یک سال و نیم اجرایی شود که مشخصاً این اتفاق نیفتاد ولی به دلیل گسترده شدن شهرها و مراکز اطراف آن طی این سال‌ها، مشکلات جدیدی در طراحی خطوط انتقال به وجود آمد.