جای خالی قانونگذاری برای مردان در لایحه عفاف و حجاب
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری فارس، پیش از ظهر امروز نشست تخصصی «لایحه عفاف و سناریوهای پیش رو» به همت دبیرخانه علمی جشنواره گوهرشاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست محسن آقایی تدوینگر و مستندساز در نشست تخصصی لایحه عفاف و حجاب و سناریوهای پیشرو آن درباره تأثیر رسانه در اجرایی کردن لایحه عفاف و حجاب گفت: ما در حال حاضر جامعه را به صورت مستقل و خالص نداریم. اگر جامعه باطن و ظاهرش یکی باشد مسائلی که مبنای تصمیم گیری همه هست خودشان را در قالب رسانه پیدا می کنند. ما میرویم با بچهای که در سیستان و بلوچستان آب برای خوردن ندارد راجع به عفاف و حجاب صحبت میکنیم.
وی در ادامه افزود: این جنگ روانی و شناختی حتما روی مردم منعکس می شود و تاثیر میپذیرد. تمام اتفاقاتی که ما بعد از انقلاب از دهه هفتاد به بعد داشتهایم بدون دخالت شبکه های سازمان یافته اتفاق نیافتاده است. در این مدت زمان تنها مطالبات خالص مردم مطالبات صنفی بوده است. اما در ماجرای اغتشاشات آبان 98 و... مطالبات مردمی نبود بلکه برنامههایی است که پروژه بگیران درآن قائله پیدا میکنند.
آقایی درباره حمایت مردم از اغتشاشات گفت: اگر بخواهیم عادلانه نگاه کنیم اکثر مردم با شرکت کنندگان در اغتشاشات همراهی نکردند. بلکه همه اتفاقات و جنجالها در رسانه بود. خیزش و انقلاب این افراد مثال قیاس نور با خورشید بود.
وی درباره نقش رسانههای غربی در اغتشاشات سال گذشته بیان کرد: در زمان اغتشاشات اگر شبکههای خارجی مانند اینترنشنال و بی بی سی قطع میشد جنجال تمام میشد هیچ چیزی کف خیابان نبود. تنها امری که مهم است فضاسازی رسانه ای است. در حال حاضر شبکههایی اگر قصد کنند می توانند از کاه کوه بسازند. این رسانه ها هر محتوای دروغی که بخواهند منتشر میکنند.
آقایی در ادامه بیان کرد: من معتقدم که خشم مردم نسبت به عفاف و حجاب خواست خود دولت بوده است. خود دولت کنشی نشان میدهد که واکنش میگیرد همه اینها محصول موج سواری رسانه ها است. بدیهی ترین رفتاری که با یک ناهنجاری در کشور رخ میدهد همین دستگیری و بازداشت است.
وی درباره هدف رسانههای غربی گفت: شرایط کنونی اراده یک جریان افکار عمومی معاند است که جای بسیار خوبی هدف گذاری کرده است. ایرانها جامعه ای که عاطفی هستند و این رسانهها از سمبل خشونت، زن، حجاب و... استفاده کرده است که ماجرا را دراماتیک کند. مسئله در خشونت نیست، مسئله روایت رسانه های معاند است.
در ادامه سید حسین کمیلی جامعه شناس درباره ظرفیت پذیرش اجتماعی لایحه عفاف و حجاب گفت: جمهوری اسلامی دارای توهم قدرت است. یعنی میان آنچه شعار میدهد و آنچه انجام میدهد فاصله وجود دارد. چون توانایی میدان نداریم. اگر جمهوری اسلامی بهترین قانون را بگذارد نمیتواند آن را اجرا کند. تغییر افکار اجتماعی کار آسانی نیست. حجاب هم همین است. ما نمی توانیم تخیل کنیم که جریان شناسی رسانه ای را میتوانیم کنترل کنیم. کدام یک از شبکهها و برنامههای ما با رسانههای کلان میتواند برابری و رقابت کند. ما ابر پروژهای مثل اصلاح صدا و سیما را نتوانستیم اجرایی کنیم.
وی در ادامه درباره پذیرش جامعه در جمع شدن بیحجابی توضیح داد: ما باید توهم قدرت را کنار بگذاریم و بدانیم کجا ایستادهایم. میلیونها نفر مقابل حجاب داریم مگر میشود ما خلاف خواسته 70 درصد جامعه قانون را اجبار کنیم؟ آیا ما قدرت رسانه داریم؟ الان شما میخواهید حجاب را فرهنگ سازی کنید آیا وزارت ارشاد و رسانههای ما توانایی فرهنگسازی را دارد؟
وی در ادامه تأکید کرد: بحث بعدی ما این است که مدیریت نداریم. مدیریت عفاف و حجاب دست چه کسی است؟
در ادامه مهدیه شادمانی سردبیر فصلنامه پژوهشنامه حقوق بشری گفت: بحث عدم اقتدار نیست بحث افراد ناکارآمد است. ما ظرفیت، امکانات و قابلیتهای بسیاری داریم اما افراد ناکارآمد نمیتوانند از آنها استفاده کنند. ما باید این سؤتا را از خودمان بپرسیم که اگر لایحه عفاف و حجاب اجرا نشود چه میشود؟ فقط بحث برداشتن روسری نیست. ما نویتوانیم آنقدر ساده به مسئله نگاه کنیم. آیا یک خانم 40 ساله در خانواده نتوانسته است با حجاب و فرهنگ آن آشنا شود؟
وی درباره اغتشاشات سال گذشته بیان کرد: سبک اغتشاشات سال گذشته با سالهای پیش متفاوت بود. سالهای پیش بحث فقط اقتصادی بود اما امسال برای فرهنگ و زنان سرمایه گذاری و هدف گذاری کرده بودند. بحث اغتشاشات بحث براندازی و تزلزل خانواده است. من با تمام ایرادات لایحه عفاف و حجاب معتقدم که باید اجرایی شود. جمهوری اسلامی روایتگر اول نبود و ما در روایتگری شکست خوردهایم.
شادمانه ادامه داد: چه باید کرد که پیامدهای فرهنگی و اجتماعی کاهش پیدا کند؟ محسن آقایی در ادامه بیان کرد: آن چیزی که منجر شد تا یک امری مانند حجاب تبدیل به بحران شود خود نحوه ورود حاکمیت است. حاکمیت شل کن سفت کن میکند و این اشتباه است. باید از اول با منطق و قانون پیش برویم اما ما سر اجرا با این ماجرا بازی کردیم. در حال حاضر مهمترین چالش اجرای چنین لایحهای قدر مطلق دولت و حکمرانی این مملکت است. ما راه برگشت نداریم و امتداد وضعیت فعلی براندازی سخت است. ما در حال حاضر با جماعتی به سمت جلو حرکت میکنیم که در نهایت به جایی نمیرسیم.
وی در ادامه درباره راه جلوگیری ای معضل بیان کرد: مردم اگربا کیفیت و با کمیت حاضر شوند ممکن است موضوع حل بشود اما با این جماعت شل راه به جایی نمیبریم. من فکر میکنم در حال حاضر 50 تا 55 درصد جماعت اجرایی این لایحه کارایی لازم را داشته باشند.
سید کمیل حسینی درباره چگونگی جلوگیری از بی حجابی و اجرایی کردن لایحه حجاب و عفاف گفت: چرا ما از ابتدا به شکلی رفتار نکردیم که اکنون دنبال برخورد با بی حجابی باشیم. چرا زمانی که بی حجابی درحال رواج پیدا کردن بود درست رفتار نکردیم. بنظر من اگر الآن کوتاه بیام بهتر از آن است که ده تا پله دیگر بخواهیمکوتاه بیاییم. این حاکمیت نمی تواند مقابله کند مگر اینکه کسی بیاید یا گروهی تشکیل شود و ریشهای عمل کند؛ اما بنظر میاد که همچین اتفاقی نخواهد افتاد.
وی در ادامه توضیح داد: ما باید گونه شناسی کنیم. ما در بحث برخورد با بیحجابی یا اغتشاشت نباید با همه مناطق به یک شکل رفتار کنیم. باید روش عملکرد ما در استان هران با قزوین و استانها و اماکن مختلف متفاوت باشد. باید مدیرت داشته باشیم.
وی در رابطه با حل مشکل بیحجابی بیان کرد: ما باید عوامل دیگری را در بیحجابی بررسی کنیم. تاخیر در ازدواج یکی از علتهای بیحجابی است. دولت باید تمام بودجه خود را بگذارد تا سن ازدواج و تأخیر در ازدواج را حل کند. اگر مشکل ازدواج حل شود بسیاری از مشکلات از بین خواهد رفت. ما با اصلاح آموزش، کاهش سن ازدواج و... میتوانیم موفق شویم. در واقع حجاب نباید اولویت کشور شود اما ما کاری میکنیم که بحث حجاب وارد کف خیابان کشور شود. حد برخورد باید در جامعه پیدا شود اگر از حد بیشتر باشد یا کمتر باشد مشکل زا میشود.
مهدیه شادمانی در ادامه درباره جای خالی مردان در لایحه عفاف و حجاب بیان کرد: متأسفانه در لایحه عفاف و حجاب حرفی درباره مردان، غیرت مردان و وظایف آنها وجود ندارد و برای نقش پدر جایگاهی متصور نیست.
وی درباره کمبودهای لایحه عفاف و حجاب افزود: باید برای تولیدکنندههای حجاب یارانه های حمایتی داده شود. در لایحه باید نقش سازمانها و نهادها مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر وزارت ارشاد ما به مکان رانت مزونها تبدیل شده است. اگر قرار است شهروند جرم انگاری شود برای نهادها هم باید قانونی تعیین کرده و با آنها برخورد شود. نهادهای ما فقط در طی سالهی گذشته بودجه دریافت کردهاند. بحث جایگاه مرد و بحث کیفری باید مورد توجه قرار گیرد. بحث حجاب یک تهدید امنیتی است.
سردبیر فصلنامه پژوهشنامه حقوق بشری درباره روش برخورد مأمورها با مردم توضیح داد: اگر میخواهیم با استفاده از مأمورها با معضل بیحجابی برخورد صورت باید مأمورهای ما آموزش ببینند و برخوردهای سلیقه ای نداشته باشند. بحث جایگاه مرد و بحث کیفری باید مورد توجه قرار گیرد. بحث حجاب یک تهدید امنیتی است.
پایان پیام /