جمهوری اسلامی را به جمهوری مداحان تبدیل کرده‌ایم؛ افراد خدوم را با انگ‌های رنگارنگ طرد می‌کنیم

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب در این یادداشت آمده است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم جک استراو، وزیر امور خارجه اسبق انگلیس (1380 تا 1385) که در دوران وزارت و بعد از آن، سفرهای متعددی به ایران داشت، در کتابی که از خاطرات و مشاهدات و اطلاعات تاریخی خود درباره ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی نوشته و آن را تحت عنوان «کار، کار انگلیسی‌هاست» منتشر کرده، نکته جالبی درباره شکل‌گیری و عملکرد ساواک و اعتماد شاه و آمریکا و انگلیس به آن دارد که خواندنی و البته عبرت‌گرفتنی است. او نوشته است: «برایتان گفتم این دوره (فرار شاه و کودتای 28 مرداد 1332) با نیرنگ و پیروزی بریتانیا و آمریکا به پایان رسید و بساط دموکراسی در ایران پیچیده شد و سیاست در دستان شاه افتاد... نخستین پایه‌های ساواک با همکاری ژنرال نورمن شوارتسکوف گذاشته شد که نیروهای ژاندارمری را هم تعلیم داده بود... خیلی زود، سیا و موساد بدل به مشاوران اصلی ساواک شدند و این سازمان را در طراحی ساختار، مهره‌چینی و عملیاتش یاری دادند. ایرانی‌ها همیشه از ساواک می‌ترسیدند و به همان اندازه هم از آن نفرت داشتند و حقیرش می‌شمردند... آمریکا و بریتانیا خشنود بودند که پلیس مخفی که در ایران راه انداخته‌اند، امنیت را برقرار ساخته و به خوبی عمل می‌کند. دیگر چشم را بر همه بدکاری‌های آن می‌بستند و تنها بر این اندیشه بودند که نگهداشتن شاه ایران در جبهه غرب، آنهم در گرماگرم جنگ سرد به هر چیزی می‌ارزد» صفحات 184 و 185 همین آقای جک استراو، سپس چگونگی انجام باصطلاح اصلاحات توسط شاه و انقلاب سفید او را تشریح می‌کند و می‌نویسد: «اما زیر این پوسته رنگین نازک، خشمی عمیق ریشه می‌دوانید و جا باز می‌کرد و سرانجام پوسته را شکافت و بیرون ریخت، در پایان دهه 40 و به شکلی که شاه نه فکرش را می‌کرد و نه توان فرو نشاندنش را داشت.» صفحه 186 کتاب 381 صفحه‌ای جک استراو، که درصدد پاسخ دادن به این سؤال است که چرا ایران به انگلیس بی‌اعتماد است، اشتباهاتی هم دارد ولی نمی‌توان این واقعیت را انکار کرد که او اولا اطلاعات خوبی از رفتار دولت انگلیس در دو قرن اخیر جمع‌آوری کرده و در این کتاب آورده و ثانیا در موارد زیادی به شرارت دولتمردان انگلیسی و خیانتشان به ملت ایران اعتراف کرده است. هرچند او از کنار بسیاری از مطالب هم عبور کرده و شجاعت اعتراف به آنها را نداشته ولی از کسی که در سطح وزیر خارجه انگلیس مسئولیت داشته همین اندازه هم می‌تواند یک پیشرفت در اخلاق وقایع‌نگاری انگلیسی‌های خودخواه باشد.

طرف دیگر ماجرا چیزی است که به ما ملت ایران مربوط می‌شود. ما که کشورمان را با مجاهدت‌های مردان و زنان خداجو، زندان رفتن‌ها، تحمل شکنجه‌ها و محرومیت‌ها و شهید دادن‌ها از چنگال استعمار خشن انگلیس و آمریکا نجات داده‌ایم و به رهبری امام خمینی که بی‌نظیرترین رادمرد تاریخ معاصر است انقلاب اسلامی را به پیروزی رسانده‌ایم و نظام جمهوری اسلامی را تأسیس کرده‌ایم، اکنون وظیفه سنگینی برای حفاظت از آن برعهده داریم. اینکه امام خمینی می‌فرمودند حفظ نظام جمهوری اسلامی از اوجب واجبات است، به این دلیل بود که اگر این نظام با ویژگی‌هائی که بنیانگذار آن برایش در نظر گرفته بود و در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز آمده است، برقرار بماند، می‌تواند در تغییر مسیر تاریخ بشر در سرتاسر جهان اثرگذار باشد. روشن است که اگر با یک نظام به نام جمهوری اسلامی سروکار داشته باشیم ولی تهی از ویژگی‌های موردنظر امام خمینی باشد و به قانون اساسی آن عمل نشود، قطعا حفاظت از چنان نظامی واجب نیست بلکه در آنصورت تلاش برای اصلاح و بازگرداندن آن به مسیر اصلی و واقعی واجب خواهد بود. درست است که در بخش مادی در 41 سال گذشته پیشرفت‌های زیادی در زمینه‌های علمی و صنعتی داشته‌ایم ولی در بخش محتوائی مسیری که ما انتخاب کرده‌ایم و در آن، اخلاق سیاسی را قربانی منافع شخصی و جناحی می‌کنیم، افراد خدوم و انقلابی را با انگ‌های رنگارنگ طرد می‌کنیم، جمهوری اسلامی را به جمهوری مداحان تبدیل کرده‌ایم، سهم مردم را در مدیریت کشور نادیده می‌گیریم، به افراطیون میدان می‌دهیم متعرض هرکس که می‌خواهند بشوند و به اعتبار و حیثیت کشور و نظام چوب حراج بزنند و از حاشیه امن نیز برخوردار باشند و به مدیران ارشد کشور اجازه انجام وظایف قانونی و حتی اظهارنظر درباره آنچه به کارشان مربوط است ندهند، این مسیر نمی‌تواند سلامت نظام جمهوری اسلامی را تضمین کند. خوشبختانه مردم به اصل انقلاب و نظام جمهوری اسلامی وفادار هستند و فردا در راه‌پیمائی‌های یوم‌الله 22 بهمن در سراسر کشور این وفاداری را به نمایش خواهند گذاشت. از ناحیه مردم هیچ کوتاهی وجود ندارد. آنها در تمام صحنه‌های فداکاری، ایثار و مقاومت برای کشور و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی سنگ تمام می‌گذارند. مشکل از مسئولان است که از اینهمه آمادگی مردم و اینهمه ظرفیت که در جامعه وجود دارد، با مدیریت صحیح استفاده نمی‌کنند. انتظار اینست که حضور حماسی مردم در راه‌پیمائی فردا، درس بزرگی برای مسئولین باشد تا برای تصحیح مسیری که انتخاب کرده‌اند بکوشند.