شنبه 10 آذر 1403

حال و هوای ماه رمضان در کوهپایه؛ از پختن چلپک، درست کردن نان کوبیده و بادام سوخته تا خانه تکانی روح و عبادت

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
حال و هوای ماه رمضان در کوهپایه؛ از پختن چلپک، درست کردن نان کوبیده و بادام سوخته تا خانه تکانی روح و عبادت

در منطقه کوهپایه اصفهان، مردم در روزهای پایانی ماه شعبان خود را برای این ماه آماده می کردند و با تمیز کردن و گرد گیری خانه و مساجد و تهیه مایحتاج روزانه به استقبال ماه رمضان می رفتند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ مردم ایران، از دیر باز دارای عقاید وآداب و رسوم مختلف برای مناسبت ها در ماه ها و روزها و عیاد و... بوده و هستند و این آیین ها از دیر باز نشان از تارخ و فرهنگ غنی سرزمینمان است؛ گروهی از آداب و رسوم مربوط به ماه مبارک رمضان است.

در منطقه کوهپایه اصفهان، مردم در روزهای پایانی ماه شعبان خود را برای این ماه آماده می کردند و با تمیز کردن و گرد گیری خانه و مساجد و تهیه مایحتاج روزانه به استقبال ماه رمضان می رفتند که مهم ترین اقلام آن ها گوشت بوده است به طوری که در زمان قدیم گوسفند پروار برای ماه رمضان ذبح می کردند که عمده غذای سحر با گوشت تهیه می شد در زمان قدیم تر به صورت قلیه و اواخر هم آبگوشت، گوشت در سفره سحر حرف اول را می زد که البته تنوع غذایی در این روزها تغییرات زیادی در عادت غذایی ایجاد کرده است.

در آخرین روز شعبان مردم برای دیدن ماه به پشت بام خانه یا تپه بلندی می رفتند و با دیدن ماه حلول ماه رمضان را به هم دیگر خبر می دادند؛ چون وسایل ارتباط جمعی به صورت امروزی نبود، افرادی که صدای رسا و بلندی داشتند برروی پشت بام مناجات خوانی می کردند و یا در کوچه ها دور می زدند و مردم را بیدار می کردند و یا همسایه ها همدیگر را بیدار می کردند.

در گذشته در این شهرستان به نوجوانی که تازه روزه می گرفت هدیه ای با ارزش آن دوره، مثل گوساله گاو یا گوسفند یا یک درخت..‌و چیزهایی که مولد بود هدیه می دادند و اینگونه نوجوانان را تشویق می کردند و حتی حضور آنان در مساجد را با دادن گردو و بادام که از تنقلات زمان به حساب می آمد مورد تشویق قرار می دادند

خواندن قرآن هم از اهمیت ویژه ای بر خوردار بود و از هر فرصتی که در این ماه ایجاد می شد از این ثواب مردم بهره مند می شدند، شب ها بعد از افطار مراسم خواندن قرآن و دعا بخصوص شب های قدر و شهادت حضرت علی (ع) مراسم سوگواری و احیا بر گزار می کردند حتی در روستاهای کم جمعیت هم هر خانوار بانی می شد و با دعوت مبلغ دینی مراسم احیا و سوگواری را با اهمیت ویژه ای به جا می آوردند و کودکان و نوجوانان با اشتیاق زیادی سعی می کردند پا به پای بزرگترها بیدارباشند و با خوردن خوراکی هایی از جمله بادام سوخته که با کمک بزرگ ترها درست کرده بودند خود را بیدار نگاه می داشتند.

یکی دیگر از رسوم گذشته در این منطقه پختن نان روغنی در این شهرستان است که البته کمی کمرنگ تر شده از نان روغنی در برخی روستاهای این منطقه با نام چلبک نیز یاد می شود؛ همچنین با هاونگ های سنگی کوبیدن نان خشک و سبزی و مغز گردو نیز یکی دیگر از غذاها بوده است که نزدیک افطار صدای کوبیده شدن هاونگ ها جلب توجه می کرده است.

نذر نان در نیمه این ماه و سحر خوانی نیز از جمله رسومی است که در این شهرستان مورد توجه بوده است به طوری که در روز 15 ماه مبارک رمضان مقارن با تولد دومین امام شیعیان همانند دیگر نقاط کشور بسیاری از نانوایی‌های اصفهان به ارائه نان رایگان به عموم مردم می‌پردازند و در اغلب موارد نیز مردم هزینه نان‌ها را تقبل می‌کنند. اما در سال‌های اخیر سفره کرم امام حسن (ع) جلوه جالب‌تری پیدا کرده و واحدهای سیاری به صورت موتوری و ماشینی بین افراد نیازمند و مراکزی از جمله بیمارستان‌ها، مراکز بهزیستی و زندان‌ها نیز نان توزیع می‌کنند.؛ خانواده هایی که تازه عزیزی از دست داده اند سعی می کنند برای شادی روح فرد فوت شده نذری بدهند؛ پخت آش رشته و شله زرد و توزیع آن هنگام افطاری با نوشته ها و ذکرها روی شله زرد نیز قدمت دیرینه در این شهرستان دارد که همچنان نیز ادامه دارد.

میان افطاری ها و دید و بازدیها در این ماه تازه عروس و دامادها ویژه تر دعوت می شوند و در آیینی از آن ها پذیرایی و به آن ها هدایایی داده می شود؛ همچنین پخت نان جو نیز یکی از اداب و رسوم مردم در این منطقه بوده است؛ یکی دیگر از رسوم رو به فراموشی در این منطقه دوختن کیسه مراد که زنان در هنگام نماز ظهر پارچه و نخ و سوزن به مسجد می بردند و کیسه کوچکی می دوختند و سکه ای در آن قرار می دادند.

مردم اعتقاد خاصی به برکت روز بیست وهفت ماه رمضان داشتند و چون معمولا همه خانواده ها خودشان نان می پختند و هر خانه برای خودش تنور داشت روز بیست و هفت رمضان خمیر درست می کردند و نان می پختند و اعتقاد داشتند که این نان برکت دارد؛ سنت افطاری دادن هم که به رسم میهمان نوازی مردم در این ماه اضافه می شد و مردم با دادن نذری و افطاری و پهن کردن سفره های ساده در خانه و یا مساجد به روزه داران افطاری می دادند.

عبا بافی که یکی از صنایع دستی مورد توجه در این منطقه بوده است نیز بیشتر در این ماه بعد از سحر انجام می شده است و بهنگام ظهر نیز کوچه باغ ها در فصل های گرم استراحتگاه بی نظیری بوده است.

انتهای پیام /

حال و هوای ماه رمضان در کوهپایه؛ از پختن چلپک، درست کردن نان کوبیده و بادام سوخته تا خانه تکانی روح و عبادت 2