حامیانی که منتقد شدند / چه کسانی جلوی رئیسی می ایستند؟
نزدیک شدن به انتخابات مجلس باعث شده حامیان رئیسی رنگ عوض کرده و برای گرفتن رای مردم، به منتقدان او تبدیل شوند.
حدود یک سال از روزی که کابینه ابراهیم رئیسی وارد پاستور شد و زمام کار را از دولت روحانی گرفت، می گذرد اما در این یک سال عملکرد ضعیف دولت با انتقادات و اعتراضات زیادی از سوی مردم، کارشناسان و اهالی سیاست همراه بوده است.
فارغ از نقدهای جریان رقیب دولت مستقر در پاستور، نکته قابل توجه طی چند هفته اخیر انتقادات و حملات اهالی راست سیاست به دولت رئیسی بوده است.
از سمتی مجلس که از در همراهی با دولت رئیسی وارد شده بود و همراهی زیادی با دولت در ماه های نخست داشت، طی چندماه اخیر به نقد دولت روی آورده و کار به دادن 3 کارت زرد به وزرا و به راه افتادن طرح های استیضاح رسیده است.
حامیانی که در ظاهر منتقد شدند
از سوی دیگر برخی حامیان رئیسی در ایام انتخابات و ماه های اول حضورش در پاستور این روزها در صف منتقدان ایستاده اند و گاه و بیگاه نقدها و گلایه هایی را مطرح می کنند. مانند آنچه طی چند روز اخیر از سوی مجتبی ذوالنوری از امضاکنندگان نامه درخواست کاندیداتوری رئیسی مطرح شد و دولت را به فردی بر روی تردمیل تشبیه کرد که حرکت می کند ولی جلو نمی رود.
مجتبی ذوالنوری، در صحن علنی مجلس، در نطق میان دستور خود خطاب به رئیس و هیات رئیسه مجلس، گفت:«اگر پای صحبت تک تک نمایندگان بنشینید جز اندکی شاید رضایت وجدانی از حضورشان در مجلس نداشته باشند زیرا نقشی از مجلس در حل مشکلات عمیق جامعه نمی بییند و هر روز در حوزه انتخابیه با انتقاد و پرخاش مردم روبرو هستند اما تاثیری در حل مشکلات آنها در کارشان نمی بینند.»
او همچنین خطاب به رئیسی گفت:« تحرک، روحیه انقلابی و منش شما موجب تشکر است اما امروز حرکت دولت مانند حرکت کسی است که روی تردمیل می دود و مسافتی طی نمی شود؛ امروز نقطه (الف) و (ب) شما کجاست که ارزیابی کنیم پیشرفتی در امور اتفاق افتاده یا خیر؟ آقای رئیس جمهور! یک چهارم فرصت خدمت شما گذشت آیا یک چهارم اهدافی که باید طی کنید وصول شده است و به آن رسیده اید؟ فرصت ها مانند ابر می گذرد.
محمدصادق کوشکی از تحلیلگران سیاسی نزدیک به طیف تندرو اصولگرا هم می گوید؛«وزرای اقتصادی دولت ضعیف عمل کردند؛ از جمله وزیر صمت، اقتصاد، کشاورزی و کار. هم ضعیف عمل کردند، هم با یکدیگر و با رویکرد رئیس‌جمهور هماهنگ نبودند. در دو وزارتخانه علوم و آموزش و پرورش هم تحرک خاصی را شاهد نبودیم و وضعیت به نوعی راکد بود.»
در جریان مصاحبه امیرعبداللهیان بر سر مذاکرات وین و بحث پیش شرط ایران درباره سپاه پاسداران، نیز سیل حملات پایداری ها و اصولگرایان به سمت او سرازیر شد. حسین شریعتمداری، مدیر مسئول روزنامه کیهان خطاب به وزیر امور خارجه نوشت:«اشاره فرموده‌اید که فرماندهان عالی‌رتبه سپاه اعلام کردند که اگر به نقطه‌ای رسیدید که موضوع سپاه مطرح بود، موضوع سپاه نباید مانعی برای شما باشد و از آن با عنوان اوج از خود گذشتگی و ایثار سپاه یاد کرده‌اید. باید گفت اولاً انتساب این سخن به فرماندهان سپاه با هیچ یک از ویژگی‌های فرماندهان سپاه همخوانی ندارد و به یقین برداشت خطائی داشته‌اید!... اشتباه دیگر حضرتعالی آن است که تسلیم را به خطا، «ایثار» نامیده‌اید و بدتر این که این تسلیم را به فرماندهان سپاه نسبت داده‌اید. انتظار آن است که فرماندهی محترم سپاه با اعلام نظر سریع و صریح خود؛ اظهارات وزیر محترم امور خارجه را اصلاح کنند.»
ذوالنوری عقب نشینی کرد
انتقادات ذوالنوری نیز با واکنش های بسیاری همراه بود تا جایی که این نماینده را مجبور به عقب نشینی کرد و در مصاحبه‌ای با ایرنا گفت:«نطق اخیر بنده به معنی تضعیف دولت یا خرده گیری به دولت نبود بلکه در حقیقت یک تذکرات صمیمانه، دوستانه، مشفقانه بود، با همه وجوداز دولت حمایت می‌کنم که اهداف بلند ان شاءالله محقق شده و مشکلات مردم عزیزمان رفع شود.»
محمد مهاجری، فعال رسانه ای اصولگرا در یادداشتی در واکنش به اظهارات مجتبی ذوالنوری، نوشت:«آقای ذوالنور! از قدیم گفته اند خودکرده را تدبیر نیست. آن روز که باتفاق دویست نماینده به رئیس جمهور کنونی نامه نوشتید و از او خواستید وارد انتخابات شود، باید فکر امروز را می کردید. آن روز جیک جیک مستان تان بود و یاد زمستان تان نبود. آقای ذوالنور! یکسال طول کشیده تا به نتیجه ای برسید که امروز رسیده اید. میلیونها ایرانی همین حرفها را و البته حرفهای بیشتری که شجاعت گفتنش را ندارید، می دانستند. اما بصیرت شما عیب کرده بود در حالی که مردم بصیرت شان از شما بشتر و حداقل یکسال جلوتر بود. آقای ذوالنور! این هنوز از نتایج سحر است. تا رسیدن به شب، راه درازی در پیش است. اگر بصیرتتان مثل یکسال گذشته ریپ نزند، خیلی چیزهای دیگر را که منتقدان دلسوز و علاقمندان این ملک و ملت بیان می کردند، خواهید فهمید هرچند که خیلی دیر خواهد شد. راستی میخواستم بگویم، شما و خیلی های دیگر از بانیان‌وضع موجود (نتیجه عملکرد یکسال اخیر) هستید، هرچند قبلا هم مقصر خیلی از چیزها بوده اید.»
چه کسانی جلوی رئیسی خواهند ایستند؟
حجت الاسلام و المسلمین سید ابوالحسن نواب، رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب، هم در گفتگویی با جماران، تاکید کرده است؛ «من وابسته به چپ و راست نیستیم و از بیرون هر دو را می بینیم. همین آقای رئیسی، در آینده مشکلش اصلاح طلبان نخواهد بود؛ کما اینکه الآن هم اصلاح طلبان نیستند. همین تندهای جناح راست که به حسن آقا در حرم امام جسارت می کنند، فردا جلوی آقای رئیسی می ایستند. سال آینده ببینید چه کسانی جلوی آقای رئیسی می ایستند؟ همین الآن در مجلس چه کسی جلوی آقای رئیسی می ایستد؟»
پای انتخابات در میان است؟
در این میان، این سوال مطرح است که چرا افرادی که روزی برای کاندیداتوری ابراهیم رئیسی نامه نوشتند و خواهان روی کار آمدن او بودند، حال به صف منتقدان او پیوستند؟
به این سوال می توان دو پاسخ داد؛ یک آن که شیوه مدیریت و انتخاب وزرای او نتواست رضایت حامیان او را به دست بیاورد و شرایط اقتصادی موجود دلیلی برای اعتراضات در اردوگاه حامیان اوست.
اما، نکته دوم، نزدیک شدن به انتخابات مجلس است که باعث شده حامیان رئیسی رنگ عوض کرده و برای گرفتن رای مردم، به منتقدان او تبدیل شوند.
