حرف و حدیث‌های پیرامون رمزریال
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو و به نقل از روابط عمومی خانه بلاکچین ایران؛ پروژه پر حرف و حدیث رمز ریال در حالی فرآیند پیاده سازی را طی می‌کند که تمام ارتباطات کشور با جهان قطع شده است؛ در بازی با چشمان بسته بازنده خواهیم بود، حال چه فوتبال باشد چه زمین اقتصاد. در حالی که توان بهره بردن از یک بازار واقعی و عینی، درست، کنار گوشمان را نداریم؛ آیا می‌توانیم از فناوری‌های فضای مجازی برای اقتصادمان استفاده کنیم؟! در‌های اقتصاد ما به روی جهانیان بسته است، همانگونه که در‌های ورزشگاه‌هایمان به روی تماشاگران بسته است پروژه پر حرف و حدیث رمز ریال در حالی فرآیند پیاده سازی را طی می‌کند که تمام ارتباطات کشور با جهان قطع شده است؛ حال آنکه تمام مزیت رمزارز‌ها در از میان برداشتن مرز‌ها خلاصه می‌شود. چگونه رمزارزی معرفی می‌شود که حتی نتوانسته ایم در بزرگترین رویداد ورزشی - اقتصادی جهان کوچکترین مشارکتی داشته باشیم! تمامی گزارشات مبنی بر این است که برای برگزاری جام جهانی فوتبال قطر حتی یک بلیط شرکت‌های هواپیمایی به مقصد ایران فروخته نشده است. یک اطاق از هتل‌های ایرانی رزرو نشده است و یک محصول از تولید کنندگان ایرانی به مقصد قطر خریداری نشده است. ما از این گردش مالی عظیم چه سهمی داریم که حالا به فکر راه اندازی رمز ریال افتاده ایم! اقتصاد ما در کجای اقتصاد دیجیتال ایستاده است که کمبود رمزریال را احساس کرده ایم؟ فوتبال، نبرد استراتژی‌ها، تاکتیک‌ها و برنامه‌ها است. مربیان و بازیکنانی برنده هستند که دید محیطی خوبی داشته باشند و بتوانند خوب نگاه کرده و تشخیص دهند و در لحظه تصمیم بگیرند و در بهترین تصمیم را اجرا کنند. قرابت فوتبال با اقتصاد هم در همین مسائل نهفته است. مدیران اقتصادی خوب فقط ایده پردازان خوبی نیستند. کسانی هستند که دید محیطی و شناخت دقیق و درستی از زمان و مکان خود دارند. کسانی که می‌توانند عصر خود را بشناسند؛ و در لحظه مناسب تصمیم درست را اخذ و اجرا کنند. در‌های اقتصاد ما به روی جهانیان بسته است، همانگونه که در‌های ورزشگاه‌هایمان به روی تماشاگران بسته است. ما ساکن‌ترین اقتصاد و کسل‌کننده‌ترین لیگ فوتبال جهان را داریم. در این میان رمزریال برای اقتصاد، نقش صدا‌های تماشاگران را دارد که در استادیوم‌ها از طریق بلندگو‌ها پخش می‌شود. نه شور و حالی پشت آن صدا‌ها است و نه گرمای نفس عاشقان تیم‌های درون زمین. رمزریال نه حرکتی به اقتصاد ما خواهد داد و نه شوری ایجاد خواهد کرد؛ صرفا سر و صدایی خواهد بود که بصورت کسالت باری، بار اقتصاد نحیف ایران را سنگین‌تر و برنامه‌های اقتصادی را پیچیده‌تر خواهد کرد. حتی ممکن است نرخ تورم نقطه به نقطه را بیش از پیش بالا ببرد. این بازی، بازی با چشمان بسته است که هم برای فوتبال و هم برای اقتصاد از پیش باخته است. به گفته حسن الثوادی، دبیرکل کمیته آماده سازی زیرساخت‌های جام جهانی، برگزاری این رویداد حدود 20 میلیارد دلار به اقتصاد قطر کمک خواهد کرد. این رقم برابر با 11 درصد تولید ناخالص کشور در سال 2019 است. قطر به عنوان یک بندر کوچک صید مروارید در حاشیه خلیج فارس موجودیت داشته و بعد‌ها با نفت و گاز خود را مطرح کرد، اما با توسعه زیرساخت‌های شهری و توسعه فناوری به بهانه برگزاری رویداد جام جهانی در صدد تبدیل شدن به ابر بندر و ابر کشور مواصلاتی است. این کشور با هزینه 300 میلیارد دلار برای توسعه زیرساخت‌ها خود را به عنوان کشوری معرفی می‌کند که نقش مدیریت در آن فراتر از نقش وسعت جغرافیایی یا ثروت‌های طبیعی است. ما به عنوان قدیمی‌ترین و بزرگترین کشور منطقه که بسیاری از کشور‌های موجود فعلی زمانی قسمتی از وجود ما بوده اند و موجودیت شان را با ما تعریف می‌کنند. چه سهمی از این 300 میلیارد دلار سرمایه گذاری را جذب کرده ایم؟ وزارت اقتصاد ما با کدام برنامه برای مذاکره با مقامات قطری وارد بازار رقابتی این رویداد شده است؟ بانک مرکزی چه برنامه‌ای برای بهره برداری از این حوزه مالی و پولی داشته است؟ وزارت گردشگری، ورزش و فرهنگ و ارشاد اسلامی چه کار‌های اصولی و مدونی انجام داده اند؟ بر اساس کدام منطق ما فکر می‌کنیم "در حالی که توان بهره بردن از یک بازار واقعی و عینی درست کنار گوشمان را نداریم؛ آیا می‌توانیم از فناوری‌های فضای مجازی برای اقتصادمان استفاده کنیم؟ " قبول که انسان با رویاپردازی انگیزه و توانایی حرکت رو به جلو را برای خود ایجاد می‌کند. ولی رویاپردازی با رویاسازی و رویافروشی تفاوت عمده‌ای دارد. رویاپردازی یک فرآیند آگاهانه بر اساس واقعیت‌های موجود است، ولی رویاسازی مثل خواب آشفته‌ای است که بر هیچ منطقی استوار نیست.
یادداشت از: علی پاک باخته گان زنجانی_مدیر خانه بلاکچین ایران