دوشنبه 13 مرداد 1404

حضرت مسلم، پهلوانی که سر بزنگاه می‌رسد

خبرگزاری خبرنگاران جوان مشاهده در مرجع
حضرت مسلم، پهلوانی که سر بزنگاه می‌رسد

بهراد محمدی، بازیگر نقش مسلم ابن عقیل در سریال «مهمان‌کشی»، درباره حضورش در این قصه و چگونگی آن سخن گفت.

باشگاه خبرنگاران جوان - بهراد محمدی، بازیگر نقش مسلم ابن عقیل در سریال «مهمان‌کشی»، درباره حضورش در این قصه و چگونگی آن گفت: من متولد سال 1373 هستم. این اولین تجربه‌ام در بازیگری جلوی دوربین نبود و در سن شش‌سالگی در «مسافر»، ساخته سیروس مقدم و «قطار ابدی»، ساخته رضا عطاران، بازی کردم.

وی ادامه داد: در تمام این سال‌ها مشوقم پدرم بوده که خودش کارگردان تلویزیون است و من هم این مسیر را دوست داشتم و حتی وقتی سمت درس و مدرسه رفتم، به این حوزه نگاه داشتم، تااینکه در سال 1391 وارد رشته بازیگری شدم و مشغول تئاتر بودم. سال 1397 در مجموعه اپیزودیک «روزگار» به‌کارگردانی مرحوم سیامک صرافت، نقش‌آفرینی کردم. در تمام این سال‌ها هم تئاتر کار می‌کردم و منتظر مانده بودم تا از جای درستی وارد دنیای تصویر شوم. این بازیگر ادامه داد: سال گذشته که تئاتر «مرگ با طعم نسکافه» را کار می‌کردم، آقای کریمی‌که انتخاب بازیگران این مجموعه را بر عهده داشت، کار را دیده بود و برای حضور در این سریال از من دعوت کرد.

وی تأکید کرد: من در ابتدا برای این نقش انتخاب نشده بودم و قرار بود شخص دیگری نقش مسلم را بازی کند. من قراردادم را برای نقش دیگری بسته و شروع به تمرین سوارکاری و رزم کرده بودم؛ اما درنهایت شرایط به‌گونه‌ای رقم خورد که من را به آقای کاوری پیشنهاد دادند و برای تست گریم رفتم و قسمت شد که بمانم.

وی در توضیح سختی‌های اجرای این نقش عنوان کرد: ما در این قصه سوارکاری و رزم و جنگ داریم که همه آن‌ها نیاز به تمرین‌های طاقت‌فرسایی داشت. مثلاً روزی گروه بدل‌کاری با شمشیر انگشت من را بریدند که کار به بخیه رسید. ازسوی‌دیگر، با سرما و گرمای طاقت‌فرسایی روبه‌رو بودیم. سکانسی بود که در منفی 10 درجه روی زمین می‌خوابیدم و تقریباً لباس نداشتم و ازسویی، سکانس‌هایی در گرمای مثبت 50 درجه کویرهای یزد داشتیم و حدوداً 9 ماه درگیر کار بودیم.

محمدی در توضیح مهم‌ترین و جذاب‌ترین خصلت حضرت مسلم ابن عقیل در این قصه عنوان کرد: برای مسلم، اول و آخر، حرف امام حسین (ع) مهم بود و براین‌اساس دیالوگی داشت که می‌گفت: «حسین در همه‌چیز اولی است» و حقیقتاً این نه یک شعار که اولویت مسلم در زندگی‌اش بود و هیچ‌چیز جز ایشان جایگاه برتری برای او نداشت.

وی ادامه داد: حضرت مسلم پهلوانی است که در بزنگاه‌ها خودش را نشان می‌دهد. او همواره سربه‌زیر است، در نخلستان‌ها کار می‌کند و خرج زن و بچه‌اش را می‌دهد و با کسی کاری ندارد؛ اما وقتی کسی بخواهد دیگری را آزار دهد یا عدالت برقرار نشود، از آن حالت خارج می‌شود و پای در میدان عدالت‌خواهی می‌گذارد. محمدی در پاسخ به این سؤال که چرا لحن دیالوگ‌ها بین رسمی و محاوره در نوسان است، گفت: نمی‌دانم چرا و از چه زمانی این موضوع تثبیت شده که ما وقتی کار تاریخ می‌سازیم، دیالوگ‌ها این‌گونه کتابی و سنگین باشد. مثلاً «من باید بروم و او را آزاد کنم و بر اراده خویش پافشاری نمایم و...». ما در این قصه راهی میانه را در پیش گرفتیم. براین‌اساس که وقتی که امام حسین (ع) صحبت می‌کنند یا خطابه‌ای و نامه‌ای از ایشان خوانده می‌شود، ادبیات رسمی و جدی است؛ اما جاهای دیگر این‌گونه نیست. البته درعین‌حال به‌سمت محاوره کامل هم نرفتیم. درواقع، راه میانه‌ای را پیش گرفتیم که هم درست و هم باورپذیر باشد.