حواشی کرونا؛ نمکی بر زخم وزیر بهداشت /"آینده"؛ برای شنیدن"گلایه ها"ی وزیر خمیازه می کشد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فاکتورهای مهمی که سعید نمکی، وزیر بهداشت را به گونه ای متمایز می کند، خصیصه هایی همچون دلسوزی، پرکاری، قدرشناسی است؛ اما مهمترین شاخصه او که جنبه ای منحصر به فرد دارد و نمی توان این خصیصه را تنها به عنوان خصلتی فردی تعریف کرد؛ دورنگرایی و احتیاط بیش از حد او در کسوت یک وزیر است که عموما از زمان شیوع کرونا هر از گاهی در گلایه هایی جلوه گر شده.

آخرین گلایه وی در واکنش به توئیت جنجالی جهانپور بود که در روز پنجم تیرماه عنوان کرد: بعد از دوران وزارت حرف‌هایی را خواهم زد که بدانید چه هجمه‌هایی را به چه دلایلی تحمل کردیم و یکی از عمده‌ترین دلایلش بستن دکان برخی‌ها بود.

نمکی پیش از این نیز در مهرماه سال گذشته گفته بود: اگر روزی بابت کرونا شکستی را پای او بنویسند دهانش را باز می‌کند و الان کسی به حرف او که وزیر بهداشت است، گوش نمی‌دهد!

پس از آن نیز با اشاره به تحمل فشارهایی که کارد درمان متحمل می شوند می گوید:کادر درمانی زیر فشار است، علتش را بعدا می‌گویم

اما مهمترین گلایه وزیر بهداشت که در روز 15 اردیبهشت در حساب توئیتر خود منتشر کرده بود؛ حکایت از اختلاف مالی وی با دولت وقت داشت

گلایه نمکی از تاخیر در پرداخت یک میلیارد یورو از صندوق ذخیره ارزی برای مقابله با کرونابود که با موافقت مقام معظم رهبری و ابلاغ رییس جمهوری اعلام شد.

وزیر بهداشت در این رابطه در حساب توییتر خود نوشت: به لطف خدا و با جان‌فشانی همکارانم درمبارزه با کرونا از قدرتمندترین کشورها جلو افتادیم، اما در مضیقه مالی و در مقایسه با آنها که میلیاردها دلار هزینه کردند، (همکارانم) با حال خراب می‌پرسند حداقل یک میلیارد یورو صندوق (ذخیره ارزی) چه شد؟ خبرش خراب‌تر کرد جراحت جدایی / چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی.

اما آنگونه که رسانه ها گزارش کرده اند بعد از 7 ماه، وزیر بعد از گلایه خود بودجه تحویل گرفته را پس داد و باز سکوت اختیار کرد.

با این اوصاف وجه مشترک گلایه های وزیر بهداشت در لفافه سخن گفتن است؛ یعنی گلایه های وی در کلام و گفتاری شفاف عنوان نشده و تشریح آنها به آینده موکول شده است؛ موردی که بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت و کابران فضای مجازی به این رویکرد خرده گرفته و خواستار عنوان کردن حقایق و مطرح کردن شائبه هایی شده اند که موجب دلخوری وزیر بهداشت شده، دلخوری هایی که بی تردید شخصی و درون سازمانی نیست و به نظام سلامت یک کشور آنهم در دورانی مربوط می شود که کرونا نه تنها سلامت و امنیت روانی مردم را به مخاطره انداخته بلکه اقتصاد آشفته این مملکت که به واسطه ناکارامدی دولتمردان زخم های کهنه و ناسوری به تن دارد را بیشتر از پیش دستخوش رکورد و بحران می کند.

لذا با تأسی به تمثیل "دوصد گفته چون نیم کردار نیست"، مردم همین آب و خاکی که نمکی خود را سربازش می داند، انتظار دارند قبل از آنکه دیر شود به بیان حقایق پرداخته و سخنانش را بازگو کند.

بیان واقعیت در زمانی که تنور داغ قانون از حرارت افتاده باشد، حاصلی بجز فرصت سوزی و پشیمانی نخواهد داشت.

انتهای پیام /